"Skąpiec" i "Cyd" - cechy gatunkowe utworów



Molier stworzył wyrazisty typ komedii klasycystycznej, wyrażającej prawdy psychologiczne, obyczajowe i społeczne. Obserwacja życia, zmysł realistyczny i trafność intelektualnych uogólnień decydowały o celności wyboru tematów, o świetności kreacji bohaterów. Komedią określa się utwory o pogodnej tematyce i żywej akcji, kończące się najczęściej pomyślnie dla bohaterów. Posługując się komizmem i groteską, a często również satyrą, ośmiesza ludzkie wady i słabości charakteru. "Skąpiec" Moliera to komedia charakterów, będąca znakomitym portretem typu odwiecznego skąpca. Jest ona jednocześnie komedią obyczajową, piętnującą świat, w którym rządzi pieniądz, demoralizujący rodzinę i społeczeństwo. Groteskowy obraz ma miejscami charakter dramatyczny, nie jest to więc czysta komedia charakterów, gdyż znajdujemy w niej zarówno elementy komedii, intrygi jak i farsy. Jako jej wady współcześni autorowi krytycy podkreślali brak jedności akcji oraz użycie prozy zamiast wiersza. Występuje w niej zarówno komizm charakteru jak i słowny oraz sytuacyjny. "Cyd" Corneille'a jest typowym przykładem dramatu klasycznego. Obowiązuje zasada trzech jedności. O wydarzeniach rozgrywających się poza sceną, np. o pojedynkach, dowiadujemy się z relacji świadków. Właściwa akcja dramatu rozgrywa się w duszach bohaterów. Wszyscy oni przeżywają poważne konflikty psychologiczne i moralne. Rozdarci są między obowiązkiem a uczuciem, obrażoną ambicją a miłością własną, racją stanu i honoru a nakazem serca - jednym słowem znajdują się w pozycji konfliktu dramatycznego. "Cyd" jest tragikomedią, czyli tragedią, która dobrze się kończy. Losy i przeżycia doskonale wykreowanych bohaterów wzbudzają nie tylko litość i trwogę - jak to było w dramacie antycznym - ale także podziw dla wielkości człowieka.

"Skąpiec" i "Cyd" - cechy gatunkowe utworów

Materiały

"Zbrodnia i kara" - czas i miejsce akcji Czas i miejsce akcji Akcja powieści (bez Epilogu) rozgrywa się w ciągu dziewięciu i pół doby, w lipcu 1865 roku. Czytelnik obserwuje sceny z życia głównego bohatera, Rodiona Raskolnikowa, ukazane na tle petersburskich za¬ułków, ulic i traktierni oraz mrocznych ponurych wnętrz zamieszkiwanych przez biedotę. Podobnie jak w powieści H. B...

Instytucje społeczne - definicja Instytucje grupowe (społeczne) – zespoły ról i stanowisk ustanawiane publicznie, a dążące do realizacji celów. Instytucje grupowe przez podział zadań na członków grupy (personel) i w sposób trwały stoją na straży wykonania – skłaniają jednostki do wykonywania ról przez kary i nagrody. Zapewniają pewną wewnętrzną spójność grup i zapew...

Fabuła "Dżumy" kształt artystyczny 1. Parabolizm (jak w bajce) fabuły fabuła tylko pretekstem: miasto średnie, zwykły nadmorski port ubierają się, zachowują po europejsku Oran jest typowy akcja poza czasem historycznym autor napomyka jedynie o zmienności pór roku bohaterowie zostali wyłowieni z wielkomiejskiego tłumu prezentują różne postawy wobec świ...

Biografia Kazimiery Iłłakowiczówny Iłłakowiczówna Kazimiera (1892-1983), polska poetka, prozaiczka i tłumaczka. Początkowo wykształcenie domowe, 1908-1909 studia w Oxfordzie w kolegium dla cudzoziemców. 1910-1914 studiowała filologię polską i angielską w Uniwersytecie Jagiellońskim. 1915-1917 sanitariuszka w armii rosyjskiej. Od 1918 pracownica MSZ, a od 1926 w Ministerstwie Spr...

Szczegółowa interpretacja "Zagłębie Dąbrowskie" „Zagłębie Dąbrowskie”. Pejzaż Zagłębiowski niezwykle ponury, wyraźnie przypomina opisy z „Ludzi bezdomnych”. W krajobrazie ciemne zarysy kopalnianych szybów, „widma domostw i gruda błota”. Ponurości nie przedstawia nawet noc, skoro w ciemnościach nad widnokręgiem łuna błotnisto - krwawa, a na czarnym niebie s...

Krótki opis pozytywizmu Pozytywizm zaczął się po upadku powstania listopadowego w 1864 (zachodzi też wcześnie w latach 40). Za twórcę ucho- dzi August Conte formułując pierwsze myśli pozytywistyczne: - socjalizm: skłonność do traktowania człowieka jako elementu społeczeństwa (dalej Bulcle). -scjentyzm:przekonanie i zaufanie do nauki, która może poznać społeczeń...

"Praca miernikiem wartości człowieka" „Praca miernikiem wartości człowieka” – czy słusznie? Przedstaw swoje refleksje na ten temat w oparciu o przykłady literackie z różnych epok. Polscy pozytywiści nadali pracy rangę czynnika odradzającego i umoralniającego jednostkę i społeczeństwo. Filozofia pozytywistyczna traktowała bowiem człowieka jako cząstkę ogółu i prz...

Krótki opis najważniejszych postaci Dżumy Dr Bernard Rieux- swój zawód traktuje jako posłannictwo. Najwyższą wartością jest dla niego uczciwość pojmowana jako rzetelne wypełnianie obowiązków lekarza. \"Obchodzi mnie tylko, żeby być człowiekiem\"- wyznaje w rozmowie z Tarroru, opowiadając się po stronie tragicznej i paradoksalnej wierności ludzkim wartościom. Obraz cierpień dziecka s...