"Radość pisania" - krótki opis wiersza

W wierszu ,,Radość pisania” autorka, Wiesława Szymborska przedstawia swój pogląd na poezję współczesną i jej odbiorcę. Porównuje ją do bardzo płochliwej i zagubionej sarny. Pisze ,,Dokąd biegnie ta napisana sarna przez napisany las?” Poetka sugeruje, że wiersze są odbierane jak atak - ,,zdania osaczające, Przed którymi nie będzie ratunku.” Sądzi, że wśród odbiorców jest wielu, którzy nie rozumieją i nie starają się zrozumieć współczesnej poezji. Czyli: ,,gotowych zbiec po stromym piórze w dół, otoczyć sarnę złożyć się do strzału.” Wiesława Szymborska przestrzega nas, że w poezji ,,Inne, czarno na białym, panują tu prawa.” Według niej poezja, to nie świat schematów, w które uwikłani są ludzie. Poezję określa jako coś swojego bardzo osobistego i zależnego tylko od niej. I to decyduje o ,,radości pisania.”