W czasach renesansu i baroku powstają sceny magnackie. Ich zalążkiem były przedstawienia prezentowane na rynkach miejskich w średniowieczu. Teatr zaczyna jednak rozwijać się dopiero w czasach oświecenia. 19 listopada 1765 r. powstaje pierwszy teatr, wystawiono sztukę Balińskiego "Natręci". Scena ta z czasem przekształca się w scenę narodową. W repertuarze przeważały komedie Zabłockiego, Bohomolca, sięgano do klasycyzmu francuskiego. Scena ta pełniła ważne funkcje społeczne i polityczne - uczestniczyła w dyskusji o formach politycznych, kształtowała opinię publiczną, szczególnie po objęciu urzędu dyrektora przez Wojciecha Bogusławskiego w 1790 r.. Julian Ursyn Niemcewicz "Powrót posła" Sztuka z 1790 r., wystawiona 15 stycznia 1791. Autor dedykował ją marszałkowi Sejmu Wielkiego Stanisławowi Małachowskiemu. Utwór ten jest komedią polityczną - jej istotą jest to, iż akcja dramatu, intryga są mało istotne, ważniejsze są kreacje bohaterów i wyrażane poglądy. Techniką, którą posługuje się Niemcewicz jest kontrast - patrioci przedstawieni są z powagą, bez elementów komicznych, posiadają je natomiast negatywni bohaterowie dramatu ukazujący negatywne zjawiska w Rzeczpospolitej. Autor zastosował podstawową kategorię estetyczną właściwą dla komedii - komizm - słowny, postaci oraz sytuacyjny. Intryga jest następująca - w czasie przerwy przybywa do domu Walery, narzeczony Teresy, z dawna jej przyrzeczony. Jednak Starościna próbuje związać losy swej pasierbicy z niejakim Szarmanckim. Uosobieniem obywatela patrioty jest Podkomorzy. Jego poglądy są następujące - znieść wolną elekcję, liberum veto, wzmocnić armię, przyznać prawa społeczne i polityczne mieszczanom, otoczyć opieką chłopów. Bohater reprezentuje postawę Sarmaty oświeconego. Nieco bardziej radykalne poglądy ma Walery - autor zastosował kompozycję opartą na zasadzie symetrii - od Walerego, w środku Podkomorzy, na zewnątrz Gadulski. Gadulski neguje poglądy Podkomorzego. Jest tradycjonalistą - wybiera z niej wszystko co najgorsze - zwolennik złotej wolności, nierządu, anarchii, nierówności społecznej. Źródłem postawy Starosty jest nieuctwo. Jego motto - "Ja, co nigdy nie czytam lub przynajmniej mało, wiem, że tak jest najlepiej jak przedtym bywało".
"Powrót posła" - sztuka w Teatrze narodowym
W czasach renesansu i baroku powstają sceny magnackie. Ich zalążkiem były przedstawienia prezentowane na rynkach miejskich w średniowieczu. Teatr zaczyna jednak rozwijać się dopiero w czasach oświecenia. 19 listopada 1765 r. powstaje pierwszy teatr, wystawiono sztukę Balińskiego "Natręci". Scena ta z czasem przekształca się w scenę narodową. W repertuarze przeważały komedie Zabłockiego, Bohomolca, sięgano do klasycyzmu francuskiego. Scena ta pełniła ważne funkcje społeczne i polityczne - uczestniczyła w dyskusji o formach politycznych, kształtowała opinię publiczną, szczególnie po objęciu urzędu dyrektora przez Wojciecha Bogusławskiego w 1790 r.. Julian Ursyn Niemcewicz "Powrót posła" Sztuka z 1790 r., wystawiona 15 stycznia 1791. Autor dedykował ją marszałkowi Sejmu Wielkiego Stanisławowi Małachowskiemu. Utwór ten jest komedią polityczną - jej istotą jest to, iż akcja dramatu, intryga są mało istotne, ważniejsze są kreacje bohaterów i wyrażane poglądy. Techniką, którą posługuje się Niemcewicz jest kontrast - patrioci przedstawieni są z powagą, bez elementów komicznych, posiadają je natomiast negatywni bohaterowie dramatu ukazujący negatywne zjawiska w Rzeczpospolitej. Autor zastosował podstawową kategorię estetyczną właściwą dla komedii - komizm - słowny, postaci oraz sytuacyjny. Intryga jest następująca - w czasie przerwy przybywa do domu Walery, narzeczony Teresy, z dawna jej przyrzeczony. Jednak Starościna próbuje związać losy swej pasierbicy z niejakim Szarmanckim. Uosobieniem obywatela patrioty jest Podkomorzy. Jego poglądy są następujące - znieść wolną elekcję, liberum veto, wzmocnić armię, przyznać prawa społeczne i polityczne mieszczanom, otoczyć opieką chłopów. Bohater reprezentuje postawę Sarmaty oświeconego. Nieco bardziej radykalne poglądy ma Walery - autor zastosował kompozycję opartą na zasadzie symetrii - od Walerego, w środku Podkomorzy, na zewnątrz Gadulski. Gadulski neguje poglądy Podkomorzego. Jest tradycjonalistą - wybiera z niej wszystko co najgorsze - zwolennik złotej wolności, nierządu, anarchii, nierówności społecznej. Źródłem postawy Starosty jest nieuctwo. Jego motto - "Ja, co nigdy nie czytam lub przynajmniej mało, wiem, że tak jest najlepiej jak przedtym bywało".
Materiały
Czesław Miłosz i Zbigniew Herbert jako wielcy współcześni moraliści
Czesław Miłosz i Zbigniew Herbert - wielcy współcześni moraliści.
Literatura współczesna często bywa nazywana \"literaturą katastroficzną\", znaczy to, że przedstawia ona zagrożenia, jakie niesie z sobą cywilizacja i neguje wartość sztuki. Sądy te są uzasadnione, ale nie mogą się one odnosić do całej literatury. Nie wszyscy twórcy współc...
Kontrakt- definicja, rodzaje
KONTRAKT W HANDLU ZAGRANICZNYM
Kontrakt jest to zgodne wyrażenie woli kupującego i sprzedającego w myśl, którego sprzedający zobowiązuje się dostarczyć towar zgodnie z umowa a kupujący zobowiązuje się odebrać go i zapłacić ustalona cenę.
Rodzaje kontraktu:
• Jednodokumentowy jest umowa sporządzoną w formie jednego aktu prawnego z...
Zainteresowanie Norwida w jego czasach
Cyprian Kamil Norwid interesował się wielkimi ludźmi naszych (jego) czasów i starał się określić ich znaczenie i wpływ na kulturę europejską (zachodnią) oraz opisywał zjawiska z nimi związane;
Najbardziej uogólniający i zarazem najdonioślejszy chyba jest \"Coś ty Atenom zrobił, Sokratesie...\"; jest to filozoficzna zaduma na temat relacji jed...
Naturalistyczny obraz pracy Gibałów w "Zmierzchu"
Naturalistyczny obraz pracy Gibałów
Przedstawiając warunki życia bezrolnego chłopa, Żeromski stosuje naturalistyczny opis jego postaci i pracy, którą wykonuje wraz z żoną. Wydobywanie torfu jest batalią o biologiczne przetrwanie, o zażeg¬nanie widma głodu. Podobnie w przyrodzie, tak i tu, walka ta jest bezwzględna. Wbrew własnym siłom...
Teoria wymiany społecznej - wyjaśnienie
Teoria wymiany społecznej: w teorii tej zakłada się, że do, co ludzie sądzą o swoim związku z inną osobą, zależy od tego, jak spostrzegają nagrody, które daje im ten związek, koszty, na jakie się narażają, na jaki (ich zdaniem) związek zasługują i jakie jest (ich zdaniem) prawdopodobieństwo nawiązania lepszych stosunków z kimś innym.
Co to jest apostrofa?
Apostrofa - bezpośredni, patetyczny zwrot do osoby, bóstwa, personifikowanie idei lub przedmiotu występujący najczęściej w przemówieniu lub uroczystym utworze poetyckim, np. odzie, a kreujący postać fikcyjnego adresata, zazwyczaj wyraziście odmiennego od rzeczywistego. Zaliczana na figur retorycznych.
Polskie systemy wersyfikacyjne
Polskie systemy wersyfikacyjne, omów podaj przykłady
Wyróżniamy następujące systemy wersyfikacyjne:
1. średniowieczny wiersz zdaniowy
2. renesansowy wiersz sylabiczny
3. romantyczny wiersz sylabotoniczny i odmiana sylabotonizmu - heksametr polski - \"Opowieść Wajdeloty\"
4. modernistyczny wiersz toniczny
5. współczesny wiersz wolny
...
J.J.Rousseau - polemika z racjonalizmem oświeceniowym
10. J.J.Rousseau - koncepcja powrotu do natury, polemika z racjonalizmem oświeceniowym.
Pojęcie natury czy stanu naturalnego sprowadzało się do przekonania o istnieniu stałych, niezmiennych, niejako \"naturalnych\" cech człowieka i świata. Bywają one - jak stwierdził Rousseau - zniekształcane w rozwoju cywilizacyjnym, należy więc przywrócić ...