„Piosenka o końcu świata” -czytelnik obserwuje pogodzenie się podmiotu lirycznego z faktem, że oto koniec świata "staje się już", mimo że w wierszu pojawiają się sielankowe niemal obrazy. oczekiwany kataklizm nie nadchodzi, oto kobiety spacerują po polu, łódka podpływa do wyspy, a nawet pijak śpi na trawniku. Staruszek mówi, że świat kończy się dla każdego innego dnia, każdego dnia ktoś umiera, a spokój i pogodę życia osiągnie ten, kto uświadomi sobie konieczność śmierci. Koniec świata to koniec istnienia planety, dzień sądu ostatecznego, apokalipsa św. Jana - dzień wielki. Miłosz pisze o apokalipsie piosenkę. Sugeruje, że apokalipsę trzeba przyjąć. Jest to największa mądrość płynąca z wiersza. Mówi on o wizji w sposób prosty i czytelny. „Koniec świata staje się już”. Życie toczy się najnormalniej w świecie „pszczoła krąży”, apokalipsa „staje się już”. Nie ma znaków z nieba, ani z ziemi. Miłosz mówi, że nie będzie katastrofy bo koniec świata dla każdego z nas następuje z chwilą śmierci. Świat dla nas kończy się i nic wielkiego się nie dzieje. Można powiedzieć, że nie dostrzegamy apokalipsy, która toczy się obok nas bez przerwy. Utwór pełen jest humanizmu i mądrości. Uczy nas pogodzenia się ze śmiercią, z umieraniem, z indywidualnym końcem świata. Kto tę umiejętność posiądzie, może być prorokiem „innego końca świata nie będzie”. W utworze występuje plastyczność opisów . Wraz z kolorem tworzy nastrój pogody i harmonii chociaż wiersz mówi o końcu świata.
"Piosenka o końcu świata" - krótka interpretacja
„Piosenka o końcu świata” -czytelnik obserwuje pogodzenie się podmiotu lirycznego z faktem, że oto koniec świata "staje się już", mimo że w wierszu pojawiają się sielankowe niemal obrazy. oczekiwany kataklizm nie nadchodzi, oto kobiety spacerują po polu, łódka podpływa do wyspy, a nawet pijak śpi na trawniku. Staruszek mówi, że świat kończy się dla każdego innego dnia, każdego dnia ktoś umiera, a spokój i pogodę życia osiągnie ten, kto uświadomi sobie konieczność śmierci. Koniec świata to koniec istnienia planety, dzień sądu ostatecznego, apokalipsa św. Jana - dzień wielki. Miłosz pisze o apokalipsie piosenkę. Sugeruje, że apokalipsę trzeba przyjąć. Jest to największa mądrość płynąca z wiersza. Mówi on o wizji w sposób prosty i czytelny. „Koniec świata staje się już”. Życie toczy się najnormalniej w świecie „pszczoła krąży”, apokalipsa „staje się już”. Nie ma znaków z nieba, ani z ziemi. Miłosz mówi, że nie będzie katastrofy bo koniec świata dla każdego z nas następuje z chwilą śmierci. Świat dla nas kończy się i nic wielkiego się nie dzieje. Można powiedzieć, że nie dostrzegamy apokalipsy, która toczy się obok nas bez przerwy. Utwór pełen jest humanizmu i mądrości. Uczy nas pogodzenia się ze śmiercią, z umieraniem, z indywidualnym końcem świata. Kto tę umiejętność posiądzie, może być prorokiem „innego końca świata nie będzie”. W utworze występuje plastyczność opisów . Wraz z kolorem tworzy nastrój pogody i harmonii chociaż wiersz mówi o końcu świata.
Materiały
Program artystyczny romantyzmu
Program artystyczny obejmuje:
- odrzucenie sztywnych przepisów poetyki klasycystycznej;
- zerwanie w dramacie z trzema jednościami, luźna kompozycja, synkretyzm gatunkowy;
- sięganie do mowy codziennej, potocznej i języka ludowego (odrzucenie języka salonowego - języka ówczesnych klasyków);
- mieszanie kategorii estetycznych, np. kom...
Porównanie chłopów w powieści Reymonta "Chłopi" a Wyspiańskiego "Wesele"
Porównania można dokonać poprzez analizę problematyki powieści Reymonta pt \"Chłopi\" i dramatu Wyspiańskiego pt. \"Wesele\". Obaj pisarze ukazali społeczność wiejską, ale sposób jej przedstawienia znacznie się różni.
Utwór Reymonta to epopeja chłopska, za którą otrzymał nagrodę Nobla w 1924 roku. Powieść jest szerokim panoramicznym obrazem ż...
Funkcja chóru w "Odprawie posłów greckich"
Funkcja Chóru v dramacie Kochanowskiego
Można by powiedzieć, iż najważniejszymi postaciami tragedii Kochanowskiego są Kasandra i Chór. Ich rola to komentowanie wydarzeń, wyjaśnianie skutków decyzji podejmowanych przez postaci dramatu, a także – jako że właściwymi adresatami ich wypowiedzi są przecież widzowie – pouczanie, przek...
Plan strategiczny a biznes plan - różnice
Plan strategiczny – wybiega na wiele lat naprzód i ustosunkowuje się do zmian zachodzących w otoczeniu, które z jednej strony otwierają nowe szanse, a z drugiej niosą nowe zagrożenia dla przedsiębiorstwa i na jej podstawie buduje wizje jego rozwoju.
Natomiast:
Biznes Plan formułuje konkretne projekty realizacyjne, uzasadnia ich realnoś...
Giaur, K.Wallenrod, Gustaw jako nieszczęśliwi kochankowie
W romantyzmie miłość stała się jednym z najważniejszych ideałów, kategorią niemal filozoficzną, siłą odwracającą bieg życia. Z reguły jest to miłość nieszczęśliwa i jako taka przypada w udziale bohaterowi romantycznemu. Może doprowadzać do szaleństwa, do samobójstwa a zawsze prowadzi do przeistoczenia: klęska miłości kończy pewien etap w życiu b...
Męczeństwo narodu polskiego w literaturze
Obraz cierpień narodu uciemżonego przez carat przedstawia scena I , która rozgrywa się w Wilnie , w wigilię Bożego Narodzenia - w celi więziennej . Jej bohaterami są przedstawiciele związku filomatów i filaretów (rozbitego przez Nowosilcowa w 1823 r.) : Tomasz Zan , Jan Sobolewski , Żegota , Konrad i inni. Więźniowie rozmawiają ze sobą i podtrzy...
Przemysł i czynniki lokalizacji
PRZEMYSŁ – OD 200 LAT. 19/20 WIEK-WZROST, TERAZ-SPADEK ZATRUDNIONYCH W PRZEMYŚLE (TECHNOLOGIA).
CZYNNIKI LOKALIZACJI PRZEMYSŁU:
1-BAZA SUROWCOWA-KOPALNIE, OKRĘGI PRZEM.-ŚLĄSK GÓRNY, ZAGŁĘBIE RUHY.
2-ZASOBY WODY (PRZEMYSŁ CELULOZOWO-PAPIERNICZY) 1 TONA PAPIERU=400 L WODY. ZAKŁADY W ŚWIECIU, KOSTRZYNIE.
3-SIŁA ROBOCZA-MIERZON...
Bezdomność z wyboru lub koniećzności w "Ludziach bezdomnych"
Bezdomność z wyboru i konieczności.
Jednym z wielu utworów traktujących o bezdomności jest utwór S. Żeromskiego „Ludzie bezdomni”. Ludzi bezdomnych w sensie metafizycznym jest w powieści wielu. Właściwie każda z nich symbolizuje szerszą grupę ludzi, czasem warstwę społeczną.
Najważniejszym z nich jest bez wątpienia główny bohate...