"Monachomachia, czyli wojna mnichów" jest poematem heroikomicznym. Jest to gatunek parodiujący epos homerycki. Ośmieszenie polega przede wszystkim na zderzeniu patetycznego, wzniosłego języka, opisów bojów i zmagań z błahą, codzienną tematyką. "Monachomachia" opowiada o konflikcie, który wybuch pomiędzy dwoma zakonami: karmelitów bosych i dominikanów. Do tej pory zakony te rywalizowały z sobą głównie w jedzeniu i piciu, ale pod wpływem interwencji bogini niezgody - Eris - postanowiły spróbować swych sił w dyskusji teologicznej. Uczona dysputa, prowadzona na zasadzie polemiki, szybko przekształciła się w powszechną bójkę, a uczone księgi zostały wykorzystane do rozdzielania razów. Dopiero wniesienie na salę ogromnego pucharu przyczyniło się do zaprzestania walk i wznowienia pijaństwa. "Monachomachia" jest przede wszystkim próbą ośmieszenia sposobu działania zakonów żebrzących. Krasicki wybrał dwa zakony żebracze - dominikanów i karmelitów bosych, a więc te, które nie zajmowały się ani wychowaniem młodzieży ani prowadzeniem szpitali. Miały one wieść żywot ascetyczny, a wiodły próżniaczy. Poeta ukazał w jaki sposób i w co obrócił się ideał kontemplacyjny i cel istnienia tych zakonów. Autor ukazuje mnichów uwikłanych w spory i swady, nazywa ich "świętymi próżniakami" i "wielebnymi głupcami", obnaża i demaskuje niski poziom moralny i intelektualny zakonników. Przedstawia ujemne cechy zakonników: ciemnotę, zacofanie, nieuctwo, niski poziom kulturalny, próżniactwo, lenistwo, bezużyteczność społeczną, zamiłowanie do pijaństwa i obżarstwa, kłótliwość i skłonność do bójek, obłudę religijną oraz brak zainteresowania poważnymi sprawami. Krasicki wychodzi z słusznego założenia, iż "nie habit czyni świętym". "Monachomachia" ma wyraźną wymowę moralizatorską: osoby duchowne nie mogą być postawione ponad zwykłych śmiertelników, a na szacunek wiernych zakonnicy muszą zasłużyć sobie pokorą i pracą. Krasicki nie atakuje jednak konkretnych osób, ogranicza się do wskazania wad i słabości ludzkiego charakteru.
"Monachomachia" - dokładna analiza
"Monachomachia, czyli wojna mnichów" jest poematem heroikomicznym. Jest to gatunek parodiujący epos homerycki. Ośmieszenie polega przede wszystkim na zderzeniu patetycznego, wzniosłego języka, opisów bojów i zmagań z błahą, codzienną tematyką. "Monachomachia" opowiada o konflikcie, który wybuch pomiędzy dwoma zakonami: karmelitów bosych i dominikanów. Do tej pory zakony te rywalizowały z sobą głównie w jedzeniu i piciu, ale pod wpływem interwencji bogini niezgody - Eris - postanowiły spróbować swych sił w dyskusji teologicznej. Uczona dysputa, prowadzona na zasadzie polemiki, szybko przekształciła się w powszechną bójkę, a uczone księgi zostały wykorzystane do rozdzielania razów. Dopiero wniesienie na salę ogromnego pucharu przyczyniło się do zaprzestania walk i wznowienia pijaństwa. "Monachomachia" jest przede wszystkim próbą ośmieszenia sposobu działania zakonów żebrzących. Krasicki wybrał dwa zakony żebracze - dominikanów i karmelitów bosych, a więc te, które nie zajmowały się ani wychowaniem młodzieży ani prowadzeniem szpitali. Miały one wieść żywot ascetyczny, a wiodły próżniaczy. Poeta ukazał w jaki sposób i w co obrócił się ideał kontemplacyjny i cel istnienia tych zakonów. Autor ukazuje mnichów uwikłanych w spory i swady, nazywa ich "świętymi próżniakami" i "wielebnymi głupcami", obnaża i demaskuje niski poziom moralny i intelektualny zakonników. Przedstawia ujemne cechy zakonników: ciemnotę, zacofanie, nieuctwo, niski poziom kulturalny, próżniactwo, lenistwo, bezużyteczność społeczną, zamiłowanie do pijaństwa i obżarstwa, kłótliwość i skłonność do bójek, obłudę religijną oraz brak zainteresowania poważnymi sprawami. Krasicki wychodzi z słusznego założenia, iż "nie habit czyni świętym". "Monachomachia" ma wyraźną wymowę moralizatorską: osoby duchowne nie mogą być postawione ponad zwykłych śmiertelników, a na szacunek wiernych zakonnicy muszą zasłużyć sobie pokorą i pracą. Krasicki nie atakuje jednak konkretnych osób, ogranicza się do wskazania wad i słabości ludzkiego charakteru.
Materiały
Opowiadanie Grudzińskiego "Wieża"
Wieża.
G.H.Grudziński zawsze stawia swoich bohaterów wobec sytuacji krańcowych np. w obozie na stosie przypisuje im ciężkie choroby jak trąd obłęd. Interesuje go bowiem problem: człowiek wobec śmierci cierpienia i Boga. W opowiadaniu ‘Wieża” pytania o sens ludzkiego życia rozważa na przykładzie losów dwóch bohaterów - mieszkańców Ao...
Definicje historyczne - opis
Definicje historyczny – kładą one nacisk na czynniki tradycji jako mechanizm przekazywania dziedzictwa kulturowego; dla określenia kultury używają takich określeń jak: dziedzictwo, tradycja, dorobek. Kulturę definiuje się tutaj jako charakterystyczny dla człowieka rodzaj przekazu minionego doświadczenia przyszłym pokoleniom. Minione doświa...
Komunikacja perswazyjna - wyjaśnienie pojęcia
Komunikacja perswazyjna – przekonywanie innych do swoich pomysłów, idei, metod działania. Zamiarem Nadawcy komunikatu jest przekonanie Odbiorcy. Aby było to możliwe przekaz powinien odwoływać się do zaspokojenia potrzeb Odbiorcy. W komunikacji perswazyjnej używa się argumentów racjonalnych jak i emocjonalnych. Większość argumentów zawiera ...
Bilans płatniczy - czynniki zakłócające równowagę
CZYNNIKI ZAKŁÓCAJĄCE RÓWNOWAGĘ BILANSU PŁATNICZEGO: 1.Zewnętrzne: -związane z komunikacją zewnętrzną- gdy koniunktura jest słaba to eksport maleje -strukturalne zmiany w popycie zagranicznym na towary eksportowane przez dany kraj -zmiany wzajemnych relacji światowych cen towarów eksportowanych i importowanych przez dany kraj (terms of trade) zm...
Hierarchiczny układ miast
Hierarchiczny układ miast.
Teoria ośrodków centralnych – Christaller – ustalenie prawidłowości występujących w rozmieszczeniu miast ma szczególne znaczenie dla wyjaśnienia ogólnej struktury krajobrazu gospodarczego.
Podstawowe pojęcia teorii:
1. centralność jako podstawa ładu,
2. ośrodki centralne,
3. znaczenie i centralność,
...
Szkoła stosunków międzyludzkich
Szkoła stosunków międzyludzkich (human relations).
W latach 1923-1933 Elton Mayo przeprowadził badania nad zachowaniem ludzi w procesie pracy oraz ich motywami. Eksperyment polegał na podziale pracowników na dwie grupy: doświadczalną i kontrolną, a jego celem było ustalenie wpływu na pracę poszczególnych czynników (oświetleni, przerwy w pracy...
Opowiadania Konopnickiej - tematyka
Tematyka opowiadań M. Konopnickiej.
Do najpopularniejszych opowiadań Konopnickiej należą: \"Mendel Gdański\", \"Miłosierdzie gminy\", \"Dym\", \"Nasza szkapa\". Mendel był starym Żydem, który od urodzenia mieszkał w Gdańsku i był introligatorem. Swe obowiązki wykonywał bardzo sumiennie i dokładnie. Wychowywał wnuczka. Pewnego dnia dowiaduje s...
Poglądy Artura Górskiego na podstawie "Młodej Polski"
Poglądy Artura Górskiego (\"Młoda Polska\"):
Pisał on, iż literatura powinna wrócić do ideałów etycznych zawartych w twórczości polskich romantyków. Według niego sięgając do dorobku romantyzmu i przypominając o wielkości tej literatury, można dokonać duchowego odrodzenia narodu polskiego. Autor oskarża \"starych\" o zdeprawowanie młodego pokole...