Leopold Staff należy do jednych z najwybitniejszych poetów polskich. Do jego utworów możemy zaliczyć m.in. : „Przedśpiew”, „Ars poetica” ... oraz interesujący nas wiersz „Odys”, w którym autor zawarł istotne stwierdzenie : „Każdy jest Odysem co wraca do swej Itaki”. Aby najlepiej zrozumieć to powiedzenie należy właśnie odwołać się do wiersza, z którego ono pochodzi. W owym utworze autor przedstawia Odyseję jako życie, a ludzi jako pielgrzymów zmierzających do celu. Tak właśnie zinterpretowałem wiersz „Odys” i uważam, że omawiane stwierdzenie, jako podsumowująca część tego utworu ma identyczne znaczenie, tzn. każdy tak jak Odys dąży do swojego celu, przemierzając przy tym drogę życia, której obrazem jest dziesięcioletnia wędrówka Odyseusza do Itaki. Czytając „Historię wojny Trojańskiej” oraz Epos „Odyseja” możemy na podstawie tych utworów, dość szczegółowo opisać dziesięć lat Odysa, które spędził w poszukiwaniu swojej ojczyzny - Itaki. Ten okres życia dla Odyseusza był bardzo ciężki; został on poddany wielu próbom, musiał walczyć z wieloma czynnikami, które chciały go odciągnąć od celu. Odys wykazał się dużą wytrwałością, rozwagą, sprytem, tymi wszystkimi cechami, które pozwoliły mu pokonać wszelkie trudności i osiągnąć ten „szczyt”. Według mnie właśnie te dziesięć lat z wędrówki Odysa można nazwać metaforycznym obrazem dzisiejszego życia. Należy zwrócić uwagę na to, że my wszyscy ludzie, tak jak Odys podążamy w stronę naszego celu i droga prowadząca do niego nie jest wcale łatwa. W tym miejscu należy właśnie brać przykład z Odysa, z jego wytrwałości, musimy nauczyć się tak jak on upadać, po to by następnego dnia wstać i dalej ruszyć w tym nieustającym biegu życia. Na początku wspomniałem, że wszyscy ludzie jak pielgrzymi podążają do celu, każdy ma jakiś swój osobisty cel, lecz najwyższym „szczytem” jednoczącym wszystkich ludzi jest kres naszego życia. Ktoś mógłby powiedzieć : ... co to za cel jak i tak wszyscy go osiągną ? – to prawda, ale nie liczy się samo zdobycie tego „szczytu” , tylko to jak się do niego doszło. Drugim elementem, świadczącym o odnoszeniu się stwierdzenia Leopolda Staffa do naszego życia jest sam czas, który Odys potrzebował na dotarcie do Itaki. Wydaje się wręcz, że to nienormalna rzecz wracać bite dziesięć lat do domu. Moim zdaniem przesłaniem tej anomalii jest, to że nie da się osiągnąć naszego celu od razu, ... na każdy nawet najdrobniejszy cel trzeba uczciwie zapracować. Podsumowując mogę ostatecznie powiedzieć, że Leopold Staff przez swoje stwierdzenie utożsamia dzisiejszego człowieka z postacią Odyseusza, wskazując przy tym na ponadczasowość wartości jego cech, jak również w sposób metaforyczny przyrównuje okres jego wędrówki do drogi naszego życia. Ta droga jest jakby sprawdzianem, który rozwiązujemy całe życie, poprzez nasz sposób bycia, naukę, pracę, miłość a także sam stosunek do życia, musimy oprócz tego pamiętać o pewnych pierwowzorach, wartościach, ... - wartościach, których przykładem był Odys potrafiący je odpowiednio zastosować ... , by dojść do celu.
"Każdy jest Odysem co wraca do swej Itaki" - jak rozumieć to powiedzenie
Leopold Staff należy do jednych z najwybitniejszych poetów polskich. Do jego utworów możemy zaliczyć m.in. : „Przedśpiew”, „Ars poetica” ... oraz interesujący nas wiersz „Odys”, w którym autor zawarł istotne stwierdzenie : „Każdy jest Odysem co wraca do swej Itaki”. Aby najlepiej zrozumieć to powiedzenie należy właśnie odwołać się do wiersza, z którego ono pochodzi. W owym utworze autor przedstawia Odyseję jako życie, a ludzi jako pielgrzymów zmierzających do celu. Tak właśnie zinterpretowałem wiersz „Odys” i uważam, że omawiane stwierdzenie, jako podsumowująca część tego utworu ma identyczne znaczenie, tzn. każdy tak jak Odys dąży do swojego celu, przemierzając przy tym drogę życia, której obrazem jest dziesięcioletnia wędrówka Odyseusza do Itaki. Czytając „Historię wojny Trojańskiej” oraz Epos „Odyseja” możemy na podstawie tych utworów, dość szczegółowo opisać dziesięć lat Odysa, które spędził w poszukiwaniu swojej ojczyzny - Itaki. Ten okres życia dla Odyseusza był bardzo ciężki; został on poddany wielu próbom, musiał walczyć z wieloma czynnikami, które chciały go odciągnąć od celu. Odys wykazał się dużą wytrwałością, rozwagą, sprytem, tymi wszystkimi cechami, które pozwoliły mu pokonać wszelkie trudności i osiągnąć ten „szczyt”. Według mnie właśnie te dziesięć lat z wędrówki Odysa można nazwać metaforycznym obrazem dzisiejszego życia. Należy zwrócić uwagę na to, że my wszyscy ludzie, tak jak Odys podążamy w stronę naszego celu i droga prowadząca do niego nie jest wcale łatwa. W tym miejscu należy właśnie brać przykład z Odysa, z jego wytrwałości, musimy nauczyć się tak jak on upadać, po to by następnego dnia wstać i dalej ruszyć w tym nieustającym biegu życia. Na początku wspomniałem, że wszyscy ludzie jak pielgrzymi podążają do celu, każdy ma jakiś swój osobisty cel, lecz najwyższym „szczytem” jednoczącym wszystkich ludzi jest kres naszego życia. Ktoś mógłby powiedzieć : ... co to za cel jak i tak wszyscy go osiągną ? – to prawda, ale nie liczy się samo zdobycie tego „szczytu” , tylko to jak się do niego doszło. Drugim elementem, świadczącym o odnoszeniu się stwierdzenia Leopolda Staffa do naszego życia jest sam czas, który Odys potrzebował na dotarcie do Itaki. Wydaje się wręcz, że to nienormalna rzecz wracać bite dziesięć lat do domu. Moim zdaniem przesłaniem tej anomalii jest, to że nie da się osiągnąć naszego celu od razu, ... na każdy nawet najdrobniejszy cel trzeba uczciwie zapracować. Podsumowując mogę ostatecznie powiedzieć, że Leopold Staff przez swoje stwierdzenie utożsamia dzisiejszego człowieka z postacią Odyseusza, wskazując przy tym na ponadczasowość wartości jego cech, jak również w sposób metaforyczny przyrównuje okres jego wędrówki do drogi naszego życia. Ta droga jest jakby sprawdzianem, który rozwiązujemy całe życie, poprzez nasz sposób bycia, naukę, pracę, miłość a także sam stosunek do życia, musimy oprócz tego pamiętać o pewnych pierwowzorach, wartościach, ... - wartościach, których przykładem był Odys potrafiący je odpowiednio zastosować ... , by dojść do celu.
Materiały
Różne postawy wobec Boga i świata w literaturze
3. Od afirmacji do kontestacji. Literackie sposoby różnych postaw wobec Boga i świata.
Wizja Boga i świata stworzonego przez niego, różnie przekształcana w literaturze, bierze się oczywiście z Biblii. Już w Księdze Świętej Bóg ma różne oblicza – raz jest srogim Ojcem karzącym, innym razem jest miłosierny i wybaczający.
W surowym śred...
Ideał człowieka wszystkich epok
Poglądy na świat kształtowały się pod wpływem nowej filozofii. Pierwszym ideałem człowieka stał się asceta, człowiek umartwiający się lekceważący życie doczesne. Przykładem ascety może być św. Aleksy. Aleksy tytułowy bohater „Legendy o św. Aleksym” . To człowiek który opiera się wszelkim pokusom, porzucił dom, rodzinę, posiadły mająt...
Kompozycja "Zdążyć przed Panem Bogiem"
Kompozycja – czyli filozofia „zagęszczania”
Hanna Krall dostraja się do osobowości Edelmana, do wynikającego z tej osobowości takiego, a nie innego sposobu relacjonowania. Autorka jest równie jak on oszczędna w słowach i środkach wyrazu. Cała książka to monologi i dialogi. Odautorski komentarz jest dyskretny, skrótowy, pe...
Opracowanie "Quo Vadis"
Quo Vadis
Henryk Sienkiewicz rozczytywał się w łacińskich utworach starożytnych, szczególnie Tacyta. Odbył wiele podróży do Rzymu, zwiedzał zabytki, wędrował po katakumbach. “Quo Vadis” jest urzeczywistnieniem zamysłów, jakie w tamtym czasie zrodziły się w umyśle pisarza. Była to chęć ukazania w utworze dwóch światów: starożytne...
Awans społeczny Bijakowskiego w "Doktor Piotr"
Awans społeczny Bijakowskiego
Bijakowski to człowiek niesympatyczny, przedstawiony przez Dominika Cedzynę jako ktoś gorszy, ale mający nad nim w nowych czasach przewagę: poszedłem na służbę do pierwszego lepszego bękarta losu, do syna jakiegoś przekupnia, do parweniusza, który roz¬maitymi protekcjami, stypendiami z lewej ręki, pokor...
Pojęcie regionalizacja, regionalizm - wyjaśnienie
REGIONALIZACJA – jest procedurą wydzielania regionów. Jest to pewna forma klasyfikacji przestrzeni wg podobieństwa cech.
Czynność regionalizacji dokonywana jest dla różnych celów:
• cele poznawcze (badania naukowe regionu)
• cele administracyjne (województwa)
REGIONALIZM – pojęcie regionalizmu odnosi się do stan...
Szczegółowa analiza sonetu IV "O wojnie naszej, którą wiedziemy z szatanem, światem i ciałem"
Sonet IV. O wojnie naszej, którą wiedziemy z szatanem, światem i ciałem.
Analizę utworu najlepiej rozpocząć od pewnego spójnika, który w tym wierszu pełni bardzo ważną rolę:
\"Pokój szczęśliwość. Ale bojowanie
Byt nasz podniebny\".
Chodzi o krótkie \"ale\" , które oddziela od siebie dwie rzeczywistości: ziemskość i kosmos (niebo).
Sfe...
Grupy poetyckie dwudziestolecia międzywojennego
Grupy Poetyckie Dwudziestolecia Międzywojennego
Wpływ czynników politycznych.
Odzyskanie przez Polskę niepodległości w 1918 r.
W odrodzonym państwie zaistniały naturalne warunki do wszechstronnego rozwoju nauki i literatury.
Istotna rola pokolenia pisarzy, ukształtowanych w kulturze modernizmu (prozaicy: Żeromski, Przybyszewski, Berent, St...