Temat: "Iliada" Homera jako pierwszy epos w literaturze europejskiej. „Iliada” Homera jako pierwszy epos w literaturze europejskiej. „Iliada” jest uważana za wzór doskonale skomponowanego eposu starożytnego (w niektórych opracowaniach można też spotkać się z pojęciem epopei starożytnej). Od imienia twórcy jest on również określany mianem eposu homeryckiego. Epos jest zaliczany do gatunków epickich, charakteryzuje się przede wszystkim dużymi rozmiarami, jest pisany wierszem (w przypadku eposu homeryckiego jest to heksametr – wiersz rytmiczny polegający na regularnej powtarzalności zespołu sylab krótkich i długich), ukazuje losy wybranej grupy bohaterów na tle przełomowych wydarzeń dla jakiegoś narodu. Epopeję otwiera inwokacja, czyli wierszowany zwrot do jakiegoś bóstwa, prośba autora o pomoc w tworzeniu dzieła. W inwokacji do „Iliady” narrator zwraca się z prośbą do muzy, która pomaga poetom i śpiewakom w ich twórczości. Inwokacja, podobnie jak cały utwór, napisana jest językiem podniosłym, poważnym wręcz patetycznym, bogaty w środki językowe. Najbardziej charakterystycznym jest tzw. porównanie homeryckie (rozbudowany drugi człon do rozmiarów odrębnej historyjki). Na plan pierwszy wysuwają się narrator i fabuła. Narrator jest wszechobecny, wszechwiedzący i obiektywny. W eposie dominuje opowiadanie i opis. Opisy są bardzo realistyczne i dokładne, statyczne i dynamiczne. Najbardziej znanym opisem „Iliady” jest opis tarczy Achillesa, który jest jednocześnie przykładem na epizodyczność akcji, czyli odstępstwo od toku głównej akcji dla opisania wydarzenia mniej istotnego, nie związanego z główną fabułą. Troja to inaczej Ilion – stąd tytuł „Iliady”. Treścią jest historia ostatnich pięćdziesięciu dni pięcioletniej wojny. Motywem wodzącym w akcji jest gniew Achillesa. Poemat początkowo istniał w przekazie ustnym. Podzielono go na 24 księgi. Opowieść urosła do ogromnych rozmiarów dzięki licznym, szeroko rozbudowanym epizodom. Poemat ma budowę symetryczną; na początku bowiem widzimy gniew Achillesa i wolę zemsty, zaś pod koniec Achilles wyzbywa się tego uczucia. Inny przykład: sceny bitewne przeplatają się z scenami o charakterze „pokojowym”, albo (inny przykład) bitwy rozpoczynają się zawsze rano, a kończą z nastaniem nocy. Cały czas obserwujemy ingerencję bogów w losy ludzi (równoległość dwóch płaszczyzn). Część bogów popiera Trojan inni Greków. Najważniejsi bohaterowie greccy to: Achilles, Agamemnon i Odyseusz, a trojańscy to zwłaszcza Hektor i Priam. Cały czas obserwujemy istnienie fatum (ślepy los, przeznaczenie), a głównie chodzi tu o to, jak losy ludzi zależą od woli bądź kaprysów bogów.
"Iliada" jako epos w literaturze europejskiej
Temat: "Iliada" Homera jako pierwszy epos w literaturze europejskiej. „Iliada” Homera jako pierwszy epos w literaturze europejskiej. „Iliada” jest uważana za wzór doskonale skomponowanego eposu starożytnego (w niektórych opracowaniach można też spotkać się z pojęciem epopei starożytnej). Od imienia twórcy jest on również określany mianem eposu homeryckiego. Epos jest zaliczany do gatunków epickich, charakteryzuje się przede wszystkim dużymi rozmiarami, jest pisany wierszem (w przypadku eposu homeryckiego jest to heksametr – wiersz rytmiczny polegający na regularnej powtarzalności zespołu sylab krótkich i długich), ukazuje losy wybranej grupy bohaterów na tle przełomowych wydarzeń dla jakiegoś narodu. Epopeję otwiera inwokacja, czyli wierszowany zwrot do jakiegoś bóstwa, prośba autora o pomoc w tworzeniu dzieła. W inwokacji do „Iliady” narrator zwraca się z prośbą do muzy, która pomaga poetom i śpiewakom w ich twórczości. Inwokacja, podobnie jak cały utwór, napisana jest językiem podniosłym, poważnym wręcz patetycznym, bogaty w środki językowe. Najbardziej charakterystycznym jest tzw. porównanie homeryckie (rozbudowany drugi człon do rozmiarów odrębnej historyjki). Na plan pierwszy wysuwają się narrator i fabuła. Narrator jest wszechobecny, wszechwiedzący i obiektywny. W eposie dominuje opowiadanie i opis. Opisy są bardzo realistyczne i dokładne, statyczne i dynamiczne. Najbardziej znanym opisem „Iliady” jest opis tarczy Achillesa, który jest jednocześnie przykładem na epizodyczność akcji, czyli odstępstwo od toku głównej akcji dla opisania wydarzenia mniej istotnego, nie związanego z główną fabułą. Troja to inaczej Ilion – stąd tytuł „Iliady”. Treścią jest historia ostatnich pięćdziesięciu dni pięcioletniej wojny. Motywem wodzącym w akcji jest gniew Achillesa. Poemat początkowo istniał w przekazie ustnym. Podzielono go na 24 księgi. Opowieść urosła do ogromnych rozmiarów dzięki licznym, szeroko rozbudowanym epizodom. Poemat ma budowę symetryczną; na początku bowiem widzimy gniew Achillesa i wolę zemsty, zaś pod koniec Achilles wyzbywa się tego uczucia. Inny przykład: sceny bitewne przeplatają się z scenami o charakterze „pokojowym”, albo (inny przykład) bitwy rozpoczynają się zawsze rano, a kończą z nastaniem nocy. Cały czas obserwujemy ingerencję bogów w losy ludzi (równoległość dwóch płaszczyzn). Część bogów popiera Trojan inni Greków. Najważniejsi bohaterowie greccy to: Achilles, Agamemnon i Odyseusz, a trojańscy to zwłaszcza Hektor i Priam. Cały czas obserwujemy istnienie fatum (ślepy los, przeznaczenie), a głównie chodzi tu o to, jak losy ludzi zależą od woli bądź kaprysów bogów.
Materiały
Teoria motywacji F. Herzberga
Teoria motywacji F. Herzberga - teoria dwuczynnikowa
Teoria ta sugeruje, że zadowolenie i niezadowolenie ludzi z pracy kształtują się pod wpływem dwóch niezależnych zestawów czynników - czynników motywacji i czynników higieny psychiczne). Czynniki wpływające na kontinuum zadowolenia - nazywane czynni-kami motywacji - są związane konkretnie z tr...
Dezintegracja osobowości w świecie form i stereotypów
DEZINTEGRACJA OSOBOWOŚCI W ŚWIECIE FORM I STEREOTYPÓW.
1.
Stereotypy istnieją od początku ludzkości. Uogólniając zachowania ludzkie, nie zastanawiamy się, czy jestesmy sprawiedliwi, czy nie wyrządzamy przypadkiem komuś krzywdy. Co sprzyja powstawaniu stereotypów:
- kategoryzacja
- niesprawdzenie informacji, przyjmowanie usłyszanych opinii
-...
Organy EFTA
Organem naczelnym koordynującą pracę w EFTA jest Rada. Do jego zadań należą: wykonywanie uprawnień nałożonych przez konwencję, nadzór nad jej stosowaniem, wskazywanie nowych działań jakie warto podjąć dla osiągnięcia celów EFTA oraz ułatwianie współpracy z innymi podmiotami prawa międzynarodowego. W skład Rady wchodzi jeden przedstawiciel ka...
Co to jest hiperbola?
Hiperbola
przedstawienie jakiegoś zjawiska wyolbrzymiające jego wygląd, znaczenie, działanie i oddziaływanie. Nie jest wyspecjalizowanym chwytem stylistycznym, lecz raczej efektem działania rozmaitych tropów i figur, szczegółowego doboru słownictwa oraz ekspresywnej intonacji. Np. hiperboliczna parafraza przestrzeni powietrznych w utworze A. Na...
Antyk - nawiązania do epoki
1.Nawiązania do Antyku.
Klasycyzmem określamy nie tylko twórczość starożytnych artystów lecz także późniejsze prądy artystyczne, odwołujące się do źródeł antycznych. Przykładem epoki przywołującej klasyczne piękno i kanony ustalone w starożytności, może być sztuka Renesansu i Oświecenia. Tworzą one w swoim dorobku klasyczne - czyli nawiązujące ...
Funkcje marketingowe
Firmy działające na rynkach krajów rozwiniętych stosują powszechnie marketing - kompleks skoordynowanych działań , na który składa się znalezienie pomysłu na produkt ( materialny lub usługę ), którego potrzebują odbiorcy , zaprojektowanie , wytworzenie i wprowadzenie produktu na rynek oraz jego sprzedaż poprzez celowo dobrane kanały dystrybucji...
Szczegółowe streszczenie "Konrada Wallenroda"
Streszczenie
Wstęp (w.1-52). Narrator szkicuje tło wydarzeń: ponad sto lat upłynęło od momentu podboju Prusów przez Krzyżaków i odtąd “Niemen rozdziela Litwinów od wrogów”, jego opis sta-nowią w. 23-39. Tu również wspomnienie o dawnej zażyłości narodów pruskiego i litewskie-go, którą “rozdzieliły boje” i zapowiedź nadc...
Pozyskiwanie kapitału - źródła
Warunkiem realizacji czy to pojedynczego projektu inwestycyjnego, czy też całego programu rozwoju firmy jest zgromadzenie odpowiedniego kapitału. Możliwości inwestycyjne przedsiębiorstwa zależą zatem od wartości kapitału. Możliwości inwestycyjne przedsiębiorstwa zależą zatem od wartości kapitału, którym może ono dysponować oraz od kosztów te...