"Ferdydurke" - Miętus i Józio w poszukiwaniu parobka

Miętus i Józio w poszukiwaniu parobka parobek - prawdziwy chłopak, wolny od fałszu Miętus - buntownik przeciw systemowi, który nakazuje mu być dzieckiem szkoła stawia wymagania, które można stawiać dzieciom, a nie dorosłym Józio z nim jako niewolnik - sam nie ma żadnego wyjścia jest w kropce, więc zostaje z Miętusem stróże, dozorcy - parobcy w doniczce, klatce - prawdziwy wymaga pola i wiatru miasto unifikuje, wtłacza w formę, wiedza książkowa wypacza ludzi studenci - materiał przetworzony, urobiony przez motłoch miejski na własną modłę nauczyciele dla pozbawionych oryginalności, plastycznych, dających się urabiać miasto - wytwórnia, wszystko się powiela wg jakiegoś schematu - sztuczne przedmieście - zaraża się od miasta zniekształceniem, proces kulturowy przebiega w tym kierunku, „uczy się od miasta" Józio - uzależniony od miasta, boi się wyjść, natura dla niego obca istota ludzka porażona przez cywilizację jest na nią skazana środowisko uzależnia człowieka od siebie, ubezwłasnowolnia, podporządkowuje