Wyjaśnij, dlaczego powieść "Chłopi" Władysława Reymonta uznana została za epos chłopski. Życie chłopów było częstym tematem powieści i nowel pozytywistycznych (B. Prus - nowela "Antek", powieść "Placówka", H. Sienkiewicz - nowele "Janko Muzykant", "Szkice węglem"), ale utwory te odsłaniały tylko fragmenty życia chłopskiego. Reymont pierwszy stworzył wielką epicką powieść ukazującą całokształt życia polskiej wsi. "Chłopi" to powieść wybitna: polska i zarazem wszechświatowa. Została przetłumaczona na języki obce i entuzjastycznie przyjęta przez Włochów, Niemców, Skandynawów. O jej wartości świadczy przyznanie w 1924 roku właśnie temu utworowi wybitnego wyróżnienia w postaci nagrody Nobla. Krytycy literaccy nazwali tę powieść epopeją chłopską. Epos, czyli epopeja wywodzi się z literatury starożytnej (Homer :"Iliada", "Odyseja"), w naszej ojczystej literaturze reprezentuje ten gatunek "Pan Tadeusz" A. Mickiewicza. W wieku XIX funkcję dawnej epopei zaczęła pełnić obszerna, epicka powieść. Jednak nie każda powieść godna jest nosić zaszczytne miano epopei. Takiemu utworowi stawia się wysokie wymagania: musi dawać rozległy i wszechstronny obraz życia społeczeństwa, ukazywać to życie na tle ważnych, przełomowych momentów historycznych oraz musi być doskonały pod względem artystycznym. Powieść Reymonta "Chłopi" spełnia te warunki. Mamy w niej bohatera zbiorowego, którym jest po prostu wieś Lipce. Oczywiście występują w utworze bohaterowie indywidualni: Maciej Boryna, Jagna, Antek, Hanka oraz wiele innych postaci, ale żadna z nich nie może być nazwana głównym bohaterem, bo dopiero wszyscy razem wzięci zasługują na to miano. Tak więc poznajemy życie chłopskiej gromady w różnych sytuacjach: przy pracy, w czasie zabaw i rozrywek, w chwilach narodzin i śmierci, podczas obrzędów i w czasie kłótni. Reymont, wspaniały i bystry obserwator, wprowadza nas do zagrody bogacza Boryny i do ubogiej izby biedoty wiejskiej, do karczmy i na plebanię. Ukazuje różne konflikty rozdzierające wieś, surową walkę o byt, namiętne pragnienie posiadania ziemi, grę pierwotnych instynktów, miłość i nienawiść. Dzięki dziełu Reymonta zdobywamy wszechstronną wiedzę o życiu chłopów, ich sposobie myślenia i reagowania na otaczający świat. Panoramiczny obraz życia tej warstwy społecznej ukazany został na tle ważnych przemian historycznych. Na wsi panowały jeszcze stare tradycje i obyczaje z czasów pańszczyźnianych, ale jednocześnie rodziło się w masie chłopskiej przekonanie o własnej sile i godności. Żywe są wspomnienia powstania styczniowego i zawodu wywołanego postawą szlachty wobec chłopów: panowie obiecali dać wolność i ziemię tej najniższej warstwie społecznej i nie wywiązali się z danego słowa. Wieś jest przeludniona, grozi jej rozdrobnienie gruntów, w chłopach rodzi się świadomość własnej siły. Wspólnie występują do walki z dworem o las i nawet ksiądz nie potrafi już przekonać gromady o konieczności ustępstw. Antek, występując w imieniu swej warstwy, butnie odgraża się: "Jak się parę łbów dworskich siekierami rozwali, to zaraz będzie sprawiedliwość". Mimo wpajanego chłopom od wieków posłuszeństwa wobec władzy, rodzi się w tej warstwie także świadomość narodowa, czego dowodem jest śmiałe wystąpienie przeciwko budowie szkoły rosyjskiej lub wrogość okazywana kolonistom niemieckim. O wartościach artystycznych tego eposu chłopskiego świadczą: zróżnicowana forma narracji (stylizator młodopolski, wsiowy gaduła, realistyczny obserwator), liryzm i nastrojowość opisów przyrody, splecenie konwencji realistycznej z naturalistyczną i symboliczną. Stosowane przez pisarza środki artystyczne odtwarzają grę barw i świateł, wywołują wrażenia akustyczne i muzyczne, co powoduje, że "Chłopów" odbieramy wszystkimi zmysłami. Odsłonięcie potęgi instynktów i surowych praw walki o byt wskazuje na kontynuowanie tradycji literatury naturalistycznej. Mamy też w powieści liczne symbole: scena śmierci Macieja Boryny (chłop - siewca - żywiciel narodu), pożar stogu (moment przełomowy dla całej trójki bohaterów: Macieja, Antka, Jagny), żywiołowa praca Szymka na ugorach, wywiezienie Jagny ze wsi. W utworze tym Reymont często posługuje się gwarą, co dodatkowo wzbogaca artyzm dzieła. Epopeja "Chłopi" posiada wartość ponadczasową, co potwierdza olbrzymia popularność filmowej wersji dzieła: serialu telewizyjnego i filmu szerokoekranowego.
"Chłopi" Reymonta jako epos chłopski
Wyjaśnij, dlaczego powieść "Chłopi" Władysława Reymonta uznana została za epos chłopski. Życie chłopów było częstym tematem powieści i nowel pozytywistycznych (B. Prus - nowela "Antek", powieść "Placówka", H. Sienkiewicz - nowele "Janko Muzykant", "Szkice węglem"), ale utwory te odsłaniały tylko fragmenty życia chłopskiego. Reymont pierwszy stworzył wielką epicką powieść ukazującą całokształt życia polskiej wsi. "Chłopi" to powieść wybitna: polska i zarazem wszechświatowa. Została przetłumaczona na języki obce i entuzjastycznie przyjęta przez Włochów, Niemców, Skandynawów. O jej wartości świadczy przyznanie w 1924 roku właśnie temu utworowi wybitnego wyróżnienia w postaci nagrody Nobla. Krytycy literaccy nazwali tę powieść epopeją chłopską. Epos, czyli epopeja wywodzi się z literatury starożytnej (Homer :"Iliada", "Odyseja"), w naszej ojczystej literaturze reprezentuje ten gatunek "Pan Tadeusz" A. Mickiewicza. W wieku XIX funkcję dawnej epopei zaczęła pełnić obszerna, epicka powieść. Jednak nie każda powieść godna jest nosić zaszczytne miano epopei. Takiemu utworowi stawia się wysokie wymagania: musi dawać rozległy i wszechstronny obraz życia społeczeństwa, ukazywać to życie na tle ważnych, przełomowych momentów historycznych oraz musi być doskonały pod względem artystycznym. Powieść Reymonta "Chłopi" spełnia te warunki. Mamy w niej bohatera zbiorowego, którym jest po prostu wieś Lipce. Oczywiście występują w utworze bohaterowie indywidualni: Maciej Boryna, Jagna, Antek, Hanka oraz wiele innych postaci, ale żadna z nich nie może być nazwana głównym bohaterem, bo dopiero wszyscy razem wzięci zasługują na to miano. Tak więc poznajemy życie chłopskiej gromady w różnych sytuacjach: przy pracy, w czasie zabaw i rozrywek, w chwilach narodzin i śmierci, podczas obrzędów i w czasie kłótni. Reymont, wspaniały i bystry obserwator, wprowadza nas do zagrody bogacza Boryny i do ubogiej izby biedoty wiejskiej, do karczmy i na plebanię. Ukazuje różne konflikty rozdzierające wieś, surową walkę o byt, namiętne pragnienie posiadania ziemi, grę pierwotnych instynktów, miłość i nienawiść. Dzięki dziełu Reymonta zdobywamy wszechstronną wiedzę o życiu chłopów, ich sposobie myślenia i reagowania na otaczający świat. Panoramiczny obraz życia tej warstwy społecznej ukazany został na tle ważnych przemian historycznych. Na wsi panowały jeszcze stare tradycje i obyczaje z czasów pańszczyźnianych, ale jednocześnie rodziło się w masie chłopskiej przekonanie o własnej sile i godności. Żywe są wspomnienia powstania styczniowego i zawodu wywołanego postawą szlachty wobec chłopów: panowie obiecali dać wolność i ziemię tej najniższej warstwie społecznej i nie wywiązali się z danego słowa. Wieś jest przeludniona, grozi jej rozdrobnienie gruntów, w chłopach rodzi się świadomość własnej siły. Wspólnie występują do walki z dworem o las i nawet ksiądz nie potrafi już przekonać gromady o konieczności ustępstw. Antek, występując w imieniu swej warstwy, butnie odgraża się: "Jak się parę łbów dworskich siekierami rozwali, to zaraz będzie sprawiedliwość". Mimo wpajanego chłopom od wieków posłuszeństwa wobec władzy, rodzi się w tej warstwie także świadomość narodowa, czego dowodem jest śmiałe wystąpienie przeciwko budowie szkoły rosyjskiej lub wrogość okazywana kolonistom niemieckim. O wartościach artystycznych tego eposu chłopskiego świadczą: zróżnicowana forma narracji (stylizator młodopolski, wsiowy gaduła, realistyczny obserwator), liryzm i nastrojowość opisów przyrody, splecenie konwencji realistycznej z naturalistyczną i symboliczną. Stosowane przez pisarza środki artystyczne odtwarzają grę barw i świateł, wywołują wrażenia akustyczne i muzyczne, co powoduje, że "Chłopów" odbieramy wszystkimi zmysłami. Odsłonięcie potęgi instynktów i surowych praw walki o byt wskazuje na kontynuowanie tradycji literatury naturalistycznej. Mamy też w powieści liczne symbole: scena śmierci Macieja Boryny (chłop - siewca - żywiciel narodu), pożar stogu (moment przełomowy dla całej trójki bohaterów: Macieja, Antka, Jagny), żywiołowa praca Szymka na ugorach, wywiezienie Jagny ze wsi. W utworze tym Reymont często posługuje się gwarą, co dodatkowo wzbogaca artyzm dzieła. Epopeja "Chłopi" posiada wartość ponadczasową, co potwierdza olbrzymia popularność filmowej wersji dzieła: serialu telewizyjnego i filmu szerokoekranowego.
Materiały
Poglądy filozoficzne oświecenia
Poglądy filozoficzne i postawy
Empiryzm - (empiria = doświadczenie); prekursorem był angielski filozof Francis Bacon; kładł nacisk na rolę doświadczenia w procesie poznawania świata, odrzucając to wszystko, czego nie da się potwierdzić praktycznie.
Racjonalizm - twórcą był Kartezjusz (:Rozprawa o metodzie”); przywiązywał on szczególną wa...
Społeczeństwo "Małej apokalipsy" wobec systemu
Społeczeństwo wobec systemu
Po latach komunistycznej indoktrynacji Polacy nie potrafią samo¬dzielnie myśleć i obiektywnie ocenić swojej sytuacji. Biorą udział w realizowaniu planów produkcyjnych, wykrzykują podpowiedziane hasła podczas pochodów, biernie znoszą niedostatki i zaniedbania w życiu gospodarczym kraju, nie upominają się o w...
Twórczość Williama Szekspira
Twórczość Williama Szekspira
William Szekspir (Shakespeare; 1564-1616), najsłynniejszy dramaturg angielski epoki elżbietańskiej, zasłynął w historii literatury dziełami, które do dziś budzą podziw sprawnością warsztatu literackiego, doskonałą znajomością specyfiki teatru, a także ludzkich namiętności i słabości. Do nazwiska wybitnego twórc...
Umowy Repo - umowa odkupu
Umowa repo, czyli umowa odkupu, to w rzeczywistości kredyt zabezpieczony, udzielony dealerowi skarbowych papierów wartościowych. Inwestor zakupuje część portfela skarbowych papierów wartościowych znajdującego się w posiadaniu dealera i jednocześnie umawia się z nim na odsprzedanie tych papierów w określonym dniu po uzgodnionej cenie .
Umowy...
Stefan Żeromski jako poeta klasyk
Poezja Staffa ma wielki znamiona klasyczne. Są to:
A. Poeta przejmuje na siebie rolę nauczyciela - moralisty - \"Przedśpiew\" z tomu \"Gałąź kwitnąca\". Doświadczenie związane z uczestnictwem w życiu pozwala dojść do pewnych wniosków, a także zachować pewien dystans do życia i wewnętrzną harmonię. Poeta pragnie przekonać do optymistycznej pos...
Bruno Schulz - życie i twórczość
Prowincjonalne życie Brunona Schulza
Bruno Schulz nie ma szczęścia do biografów. Wciąż pozostaje na uboczu ich zainteresowań. Jedynie Jerzy Ficowski w Regionach wielkiej herezji poświęcił mu nieco więcej uwagi. Nic więc dziwnego, jak w sumie mało się wie o tym wybitnym przedstawicielu literatury międzywojennej. Nawet co do daty urodzin był...
Kierowanie wg Mintzberga
Role kierownicze wg H. Mintzberga.
Różne aspekty pracy kierownika powodują, że kierownicy na wszystkich szczeblach odgrywają wiele ról, które H. Mintzberg definiuje jako „zorganizowane zbiory zachowań”.
Role międzyludzkie; Reprezentacyjna, Przywódca, Łącznik
Role informacyjne; Monitor, Upowszechniający, Rzeczni...
Dwojaka prawda w Konradzie Wallenrodzie
\"Konrad Wallenrod\" to powieść poetycka o tematyce przede wszystkim narodowowyzwoleńczej. Główny bohater walczy ze znienawidzonym wrogiem ojczyzny.Jednak podobnie jak w wielu innych utworach (np. \"Dziady cz. III\") zawarł tu Mickiewicz swój pogląd na rolę poezji w życiu każdego narodu.
\"Pieśń wajdeloty\" śpiewana przez starego Halbana jest...