Wiersz zbudowany jest z sześciu zwrotek, każda z nich ma cztery wersy. Mają one na przemian dziewiętnaście i osiemnaście sylab. Rymy występują we wszystkich wersach, są typu abab. Para pierwsza to rymy żeńskie, druga zaś - męskie. Wiersz opowiada o samym autorze, nawet wymienione jest jego nazwisko w jednej ze zwrotek. Utwór jest dynamiczny, Zestaw słów wymaga od odbiorcy szybszego czytania. Bruno Jasieński jest przedstawicielem futuryzmu, jego wiersze oddają fascynację nowoczesnością. Stałym elementem jego poezji jest cywilizacja, dźwięki, zdarzenia z nią związane. Wiersz dotyczy pogoni za nowoczesnością. Autor pokazuje siebie, jako młodego, genialnego człowieka, który cały czas idzie przed siebie. Nie interesuje go nic, co za nim zostaje, a jedynie to co spotka na swej drodze. Jego pochód jest tak zdecydowany, tak silnie umotywowany, że, według autora, nic nie jest w stanie go zatrzymać: "Bo mnie niesie coś wiecznie, motorycznie i przed" Fascynacja samym sobą, można powiedzieć nawet narcyzm, jest tak silna, że Jasieński pozwala sobie na pogrzebanie żyjących jeszcze podówczas wielkich poetów zarówno Młodej Polski, jaki dwudziestolecia, jakimi byli Kazimierz Przerwa Tetmajer oraz Leopold Staff. Uważa, że jego poezja jest doskonała i żadna inna nie jest w stanie jej dorównać. W wierszu pojawia się wiele wzmianek świadczących o futurystycznym charakterze wiersza. Autor wspomina, że jakaś siła niesie go "motorycznie", również nowa poezja to "futuryzm -niewiadoma i X". Jasieński często używa zwrotów zapożyczonych z obcych języków. Zamiast słowa spotkanie używa słowa meeting, a posiłek poobiedni nazywa jour-fixe. Nie żegna się również po polsku, a po francusku: "Adieu". O futurystycznym charakterze wiersz świadczą również elementy cywilizacji wprowadzone do poezji. Jasieński idąc przed siebie zauważa "auto w białych kłębach benzyny". W wierszu występują również liczne neologizmy. Poeta używa słowa "słońcempijany", które jest połączeniem rzeczownika z przymiotnikiem. Konstrukcje takie znajdujemy między innymi w języku niemieckim. Innym neologizmem jest "parkocień", zbudowany z dwóch rzeczowników. W wierszu spotykamy także inne neologizmy jak na przykład: "mojo", czy ""echopowiem" Już po przeczytaniu tytułu widać, że wiersz ten jest prowokacją. But w butonierce to fikcja, ponieważ nie ma możliwości zmieszczenia fizycznie normalnego buta do butonierki. Z drugiej zaś strony jest to symbol inności, odmienności poety. Potępienie i pogrzebanie żyjących poetów to wystarczający dowód na bezkrytyczne odrzucenie ideałów poprzednich epok, jednak bez podania przyczyny takiego postępowania. Uwypuklone w ten sposób zostają jego nowoczesność, fascynacja futuryzmem. Całemu wierszowi towarzyszy arogancja i pycha Jasieńskiego, nie formułuje on bowiem żadnych zarzutów wobec poezji Tetmajera i Staffa, a uprawia czyste krytykanctwo. Wszystkie elementy zawarte w wierszu dobitnie świadczą o jego futurystycznym pochodzeniu. Pojawiają się liczne słowa pochodzące z języków obcych, neologizmy, elementy kojarzące się jednoznacznie z otaczającą nas cywilizacją. Jednak jego futurystyczny charakter przejawia się przede wszystkim w odrzuceniu ideałów poprzednich epok.
"But w butonierce" - analiza wiersza
Wiersz zbudowany jest z sześciu zwrotek, każda z nich ma cztery wersy. Mają one na przemian dziewiętnaście i osiemnaście sylab. Rymy występują we wszystkich wersach, są typu abab. Para pierwsza to rymy żeńskie, druga zaś - męskie. Wiersz opowiada o samym autorze, nawet wymienione jest jego nazwisko w jednej ze zwrotek. Utwór jest dynamiczny, Zestaw słów wymaga od odbiorcy szybszego czytania. Bruno Jasieński jest przedstawicielem futuryzmu, jego wiersze oddają fascynację nowoczesnością. Stałym elementem jego poezji jest cywilizacja, dźwięki, zdarzenia z nią związane. Wiersz dotyczy pogoni za nowoczesnością. Autor pokazuje siebie, jako młodego, genialnego człowieka, który cały czas idzie przed siebie. Nie interesuje go nic, co za nim zostaje, a jedynie to co spotka na swej drodze. Jego pochód jest tak zdecydowany, tak silnie umotywowany, że, według autora, nic nie jest w stanie go zatrzymać: "Bo mnie niesie coś wiecznie, motorycznie i przed" Fascynacja samym sobą, można powiedzieć nawet narcyzm, jest tak silna, że Jasieński pozwala sobie na pogrzebanie żyjących jeszcze podówczas wielkich poetów zarówno Młodej Polski, jaki dwudziestolecia, jakimi byli Kazimierz Przerwa Tetmajer oraz Leopold Staff. Uważa, że jego poezja jest doskonała i żadna inna nie jest w stanie jej dorównać. W wierszu pojawia się wiele wzmianek świadczących o futurystycznym charakterze wiersza. Autor wspomina, że jakaś siła niesie go "motorycznie", również nowa poezja to "futuryzm -niewiadoma i X". Jasieński często używa zwrotów zapożyczonych z obcych języków. Zamiast słowa spotkanie używa słowa meeting, a posiłek poobiedni nazywa jour-fixe. Nie żegna się również po polsku, a po francusku: "Adieu". O futurystycznym charakterze wiersz świadczą również elementy cywilizacji wprowadzone do poezji. Jasieński idąc przed siebie zauważa "auto w białych kłębach benzyny". W wierszu występują również liczne neologizmy. Poeta używa słowa "słońcempijany", które jest połączeniem rzeczownika z przymiotnikiem. Konstrukcje takie znajdujemy między innymi w języku niemieckim. Innym neologizmem jest "parkocień", zbudowany z dwóch rzeczowników. W wierszu spotykamy także inne neologizmy jak na przykład: "mojo", czy ""echopowiem" Już po przeczytaniu tytułu widać, że wiersz ten jest prowokacją. But w butonierce to fikcja, ponieważ nie ma możliwości zmieszczenia fizycznie normalnego buta do butonierki. Z drugiej zaś strony jest to symbol inności, odmienności poety. Potępienie i pogrzebanie żyjących poetów to wystarczający dowód na bezkrytyczne odrzucenie ideałów poprzednich epok, jednak bez podania przyczyny takiego postępowania. Uwypuklone w ten sposób zostają jego nowoczesność, fascynacja futuryzmem. Całemu wierszowi towarzyszy arogancja i pycha Jasieńskiego, nie formułuje on bowiem żadnych zarzutów wobec poezji Tetmajera i Staffa, a uprawia czyste krytykanctwo. Wszystkie elementy zawarte w wierszu dobitnie świadczą o jego futurystycznym pochodzeniu. Pojawiają się liczne słowa pochodzące z języków obcych, neologizmy, elementy kojarzące się jednoznacznie z otaczającą nas cywilizacją. Jednak jego futurystyczny charakter przejawia się przede wszystkim w odrzuceniu ideałów poprzednich epok.
Materiały
Reklama i jej cel
Reklama jest to płatna forma nieosobistej prezentacji i promocji produktu lub usługi przez określonego nadawcę.
Reklama podobnie jak cała promocja – zgodnie z regułą ADIA, ma na celu:
A (attention) – przyciągnięcie uwagi,
I (interest) – wzbudzenie zainteresowania produktem, marką, firmą,
D (desire) – wzbud...
Mity greckie i ich sens
Mit o Dedalu i Ikarze.
Dedal - ateński budowniczy, rzeźbiarz i mechanik; obciążony zbrodnią uszedł na Kretę. Dedal był wielkim wynalazcą, w związku z tym król Krety - Minos, nie chciał go wypuścić poza granice swego kraju. Dedal postanowił odlecieć wraz ze swoim synem Ikarem, przy użyciu skrzydeł własnej konstrukcji. Przd lotem Dedal ostrzegł...
Dokładna charakterystyka "Krótkiej rozprawy między trzema osobami"
1. PREZENTACJA FEUDALNYCH STOSUNKÓW NA WSI
“KRÓTKA ROZPRAWA MIĘDZY TRZEMA OSOBAMI” MIKOŁAJ REJ
Utwór ten to rozmowa przedstawicieli trzech stanów przebywających na wsi: jej właściciela, proboszcza i wójta. Pan gromi Plebana za nadużycia duchowieństwa, jego chciwość i rozpustę. Zauważa, że księża nie wykonują swoich obowiązków, nad...
Motyw miasta w literaturze
Miasto
Miasto - Skupisko ludności wyróżnia¬jącej się głównie zajęciami nierolniczy-mi. Charakteryzuje je znaczna wielkość obszaru i intensywność zabudowy; pod¬lega odrębnej administracji.
Biblia (ST) - 1) Pierwsza wzmianka w Biblii o mieście znajduje się w Ks. Rodzaju (4, 17): ipoznalKain żonę swą (...) i zbudował miasto, i nazwał je...
Słabość wojska polskiego w "Pospolitym ruszeniu" Potockiego
• pospolite ruszenie
W utworze \"Pospolite ruszenie\", Potocki ukazuje słabość polskiego wojska. Szlachta wchodząca w skład pospolitego ruszenia nie ma zamiaru wstawać wcześnie rano i walczyć, choć otrzymano wieści, że nieprzyjaciel jest gotowy do uderzenia.
\"Dano znać do obozu od placowej straży,
Że nieprzyjaciel nocą na impre...
Bohater pozytywistyczny według Żeromskiego
Bohater pozytywistyczny:
społecznik, kierują nim emocje
inteligentny
samotny z racji swej nieprzeciętności, indywidualista
altruista
reprezentuje nieprzeciętne wartości moralne, jednostka bierze odpowiedzialność za zło, los świata, narzuca sobie obowiązki, które usiłuje bezkompromisowo rozwiązać.
Konflikt pokoleń
Konflikt pokoleń.
Biblia Stary Testament
Absalom buntuje się przeciwko swojemu ojcu - Dawidowi. Zyskuje zwolenników wśród Izraelitów, zarzucając ojcu niesprawiedliwe rządy i twierdząc, że sam rządziłby lepiej. Kiedy bunt przybiera formę jawnego sięgnięcia po władzę, Dawid z całym dworem opuszcza Jerozolimę i udaje się na wygnanie. Wreszcie ...
Węgiel kamienny - wydobycie
WĘGIEL KAMIENNY
Utracił pozycję najważniejszego surowca energetycznego na rzecz ropy naftowej i gazu ziemnego, lecz nadal odgrywa bardzo ważną rolę w gospodarce światowej.
Światowe zasoby: 1,1 bln ton
Największe złoża:
1. Rosja (zagłębie: Peczorskie, Kralskie, Czeremchowskie, Abakańskie, Kuxnieckie)
2. Indie (zagłębie: Damodar w płn ...