Bakczysaraj Sonet napisany pod wpływem wrażeń doznanych w ruinach pałacu chanów krymskich w Bakczysaraju, dawnej stolicy. Ten utwór szczególnie mocno przesycony jest pierwiastkami orientalnymi – tu wyrażonymi w opisie architektury. Dwie pierwsze zwrotki (kwartyny) przedstawiają obraz zniszczenia podkreślony napisanym wielkimi literami słowem: RUINA. Wśród śladów degradacji tego bogatego niegdyś pałacu znajduje się ocalała fontanna: W środku sali wycięte z marmuru naczynie; To, fontanna haremu, dotąd stoi cało I pełne łzy sącząc wola przez pustynie: „Gdzież jesteś, o miłości, potęgo i chwało! Wy macie trwać na wieki, źródło szybko płynie, O hańbo! wyście przeszły, a źródło zostało”. Ukazane wcześniej obrazy zniszczenia dokonanego przez czas i dewastującą rękę człowieka napawają smutną refleksją o przemijalności wszystkiego, co stworzyła kultura i cywilizacja. Tryumf nad wytworami myśli ludzkiej przypada także w udziale przyrodzie, która dopełnia dzieła zniszczenia: w murach kiedyś świetnego pałacu mieszka sarańcza i gadzina. Bogate kolorowe szyby w oknach nadające wnętrzom nastrój bajkowy i odrealniony wypychają agresywne powoje obejmujące w posiadanie dawną własność człowieka. Wymowa sonetu skłania do kilku refleksji: o przemijalności dóbr wytworzonych ludzką ręką, o odchodzeniu w niepamięć śladów życia niegdyś ekspansywnego narodu (warto tu zwrócić uwagę na sens tajemniczego napisu, jaki pojawił się na ścianie komnaty babilońskiego władcy Baltazara – mówił on o kresie panowania; autor przywołał go jako źródło refleksji o upadku orientalnej kultury i zastąpił bardziej dosadnym i jednoznacznym słowem RUINA odnoszącym się przede wszystkim do wartości materialnych), o braku troski współczesnych o dobra kultury orientalnej. Egzotyczny koloryt zwiedzanego miejsca uzupełnia refleksja zakorzeniona w Biblii, mówiąca o wywyższeniu pokornych i poniżeniu pysznych. Ruiny chańskiego pałacu potwierdzają tę odwieczną prawdę, pozostały jako ślad obecności dawnych właścicieli, dowód ich potęgi, a przy tym stan budowli mówi o nieodwracalnej degradacji reprezentowanego przez nich systemu wartości. Ostatnia strofa utworu wypowiada stylem retorycznym myśl zwiedzającego ruiny podmiotu, której bezpośrednim nadawcą jest tu fontanna haremu: Gdzież jesteś, o miłości, potęgo i chwało! Wśród zniszczonych murów pałacu brzmi ona już tylko jak westchnienie żalu po utraconych wartościach.
"Bakczysaraj" Adama Mickiewicza
Bakczysaraj Sonet napisany pod wpływem wrażeń doznanych w ruinach pałacu chanów krymskich w Bakczysaraju, dawnej stolicy. Ten utwór szczególnie mocno przesycony jest pierwiastkami orientalnymi – tu wyrażonymi w opisie architektury. Dwie pierwsze zwrotki (kwartyny) przedstawiają obraz zniszczenia podkreślony napisanym wielkimi literami słowem: RUINA. Wśród śladów degradacji tego bogatego niegdyś pałacu znajduje się ocalała fontanna: W środku sali wycięte z marmuru naczynie; To, fontanna haremu, dotąd stoi cało I pełne łzy sącząc wola przez pustynie: „Gdzież jesteś, o miłości, potęgo i chwało! Wy macie trwać na wieki, źródło szybko płynie, O hańbo! wyście przeszły, a źródło zostało”. Ukazane wcześniej obrazy zniszczenia dokonanego przez czas i dewastującą rękę człowieka napawają smutną refleksją o przemijalności wszystkiego, co stworzyła kultura i cywilizacja. Tryumf nad wytworami myśli ludzkiej przypada także w udziale przyrodzie, która dopełnia dzieła zniszczenia: w murach kiedyś świetnego pałacu mieszka sarańcza i gadzina. Bogate kolorowe szyby w oknach nadające wnętrzom nastrój bajkowy i odrealniony wypychają agresywne powoje obejmujące w posiadanie dawną własność człowieka. Wymowa sonetu skłania do kilku refleksji: o przemijalności dóbr wytworzonych ludzką ręką, o odchodzeniu w niepamięć śladów życia niegdyś ekspansywnego narodu (warto tu zwrócić uwagę na sens tajemniczego napisu, jaki pojawił się na ścianie komnaty babilońskiego władcy Baltazara – mówił on o kresie panowania; autor przywołał go jako źródło refleksji o upadku orientalnej kultury i zastąpił bardziej dosadnym i jednoznacznym słowem RUINA odnoszącym się przede wszystkim do wartości materialnych), o braku troski współczesnych o dobra kultury orientalnej. Egzotyczny koloryt zwiedzanego miejsca uzupełnia refleksja zakorzeniona w Biblii, mówiąca o wywyższeniu pokornych i poniżeniu pysznych. Ruiny chańskiego pałacu potwierdzają tę odwieczną prawdę, pozostały jako ślad obecności dawnych właścicieli, dowód ich potęgi, a przy tym stan budowli mówi o nieodwracalnej degradacji reprezentowanego przez nich systemu wartości. Ostatnia strofa utworu wypowiada stylem retorycznym myśl zwiedzającego ruiny podmiotu, której bezpośrednim nadawcą jest tu fontanna haremu: Gdzież jesteś, o miłości, potęgo i chwało! Wśród zniszczonych murów pałacu brzmi ona już tylko jak westchnienie żalu po utraconych wartościach.
Materiały
Bilans firmy - wyjaśnienie
BILANS
Bilans przedsiębiorstwa jest odzwierciedleniem stanu zasobów przedsiębiorstwa na dany moment (najczęściej na koniec roku finansowego). W Polsce ma on najczęściej formę dwustronnej tabeli, której lewa strona jest przeznaczona jest na zestawienie składników majątkowych firmy, nazywanych aktywami, a prawa strona obrazuje źródła sfinansowani...
Człowiek w księgach Pisma Świętego
\"Na początku Bóg stworzył niebo i ziemię. (...) A potem Bóg rzekł: (...) A wreszcie rzekł Bóg:
Stworzył więc Bóg człowieka na swój obraz, na obraz Boży go stworzył: stworzył mężczyznę i niewiastę.\" (fragmenty Rdz 1,1-27)
Ilustracja 1. Fragment fresku Stworzenie Adama Michała Anioła.
Tak oto pierwsza księga Pięcioksięgu Mojżesz...
Problemy pokolenia w "Tangu" Mrożka
Jakie problemy Twoje i Twojego pokolenia odnajdujesz w „Tangu” Sławomira Mrożka?
„Tango” Sławomira Mrożka jest dramatem o ponadczasowej i ogólnoludzkiej aktualności. Utwór wyszedł spod pióra dojrzałego już pisarza, przed publikacją „Tanga” autor był znanym dziennikarzem i satyrykiem. Współpracował z „...
Analiza i interpretacja Romantyczności Baczyńskiego
„ Krzysztof Kamil Baczyński
łączy w sobie mit rycerza
bez skazy i trubadura... „
Romantyczność
Zgliszcza. Takie już prawo wyrastać z popiołów.
Wiatr rozrzuca kwiaty przejrzyste jak szkło.
Podaj ręce, kochana, które ku temu są,
by się zamykać jak koło.
O lasy niewidzialne, knieje, co się chylą,
i oddech ich na ustach,...
Funkcje organizacji międzynarodowych
Funkcje organizacji międzynarodowych
- regulacyjne - tworzenie norm i regulaminów do których powinny dostosować się kraje członkowskie organizacji międzynarodowych
- operacyjne - świadczenie różnego rodzaju usług przy pomocy posiadanych zasobów
- kontrolne - sprawdzanie w jakim stopniu kraje przestrzegają regulaminów organizacji międzynarodow...
Pamiętniki Jana Chryzostoma Paska
Jan Chryzostom Pasek urodził się około roku 1636 koło Rawy Mazowieckiej, zmarł ok. 1701r. Pochodził z drobnej szlachty, najprawdopodobniej uczył się w kolegium jezuickim. Jako dziewiętnastoletni młodzieniec zaciągnął się do wojska, brał udział w kampanii przeciwko Szwedom, jego oddział dowodzony przez Czarneckiego został wysłany do Danii na po...
Motyw apokalipsy w literaturze
Apokalipsa (z greckiego - apokalypsis - objawienie, odsłonięcie) - To szcze¬gólny rodzaj wypowiedzi, przedstawia-jącej tajemnice czasów ostatecznych, wyjaśniającej sens dziejów, zawiera proroczą wizję wydarzeń towarzyszą¬cych końcowi świata. W Biblii zwłasz¬cza Objawienie św. Jana. Celem jej jest przedstawienie dla pokrzepienia se...
Postawa heroizmu w literaturze obozowej
W zmienionych warunkach, gdzie życie ludzkie było mniej warte niż życie psa, upodleni ludzie, aby zdobyć pożywienie, dokonywali wszelakich przestępstw. W obozach człowiek aby przeżyć musiał kraść, handlować, wyzbyć się wszelkiej wrażliwości moralnej. Nieznaczny to jednak, że obozy nie były dostępne dla postaw heroicznych. Owszem były, ale znacze...