Planowanie. Zadania i korzyści wynikające z planowania: • wyznaczanie celów organizacji i określenie najlepszego sposobu ich osiągnięcia • uzyskanie środków potrzebnych do realizacji celów • działanie członków organizacji zgodnie z przyjętymi celami i procedurami • śledzenie realizacji celów by w razie konieczności podjąć działania korygujące. Organizowanie. Zaprojektowanie i wdrożenie organizacji, która zapewni skuteczne wykonanie programów realizacji celów. Zapewnienie obsady - dobór, rozmieszczenie i wyszkolenie wykwalifikowanego personelu do wykonania pracy w organizacji. Przewodzenie. Powodowanie, by członkowie organizacji postępowali w sposób, który przyczyni się do osiągnięcia ustalonych celów. Funkcja ta, w przeciwieństwie do dwóch poprzednich, jest bardzo konkretna i polega na bezpośredniej pracy z ludźmi. Kontrolowanie. Dopilnowanie, by działania członków organizacji rzeczywiście prowadziły do osiągnięcia ustalonych przez nią celów. Elementy funkcji kontrolnej: • określenie mierników efektywności • pomiar bieżącej efektywności • podjęcie działań korygujących, jeśli efektywność nie odpowiada miernikom. Powyższe funkcje wzajemnie się uzupełniają i nie muszą występować w przedstawionej kolejności. W każdej organizacji jednocześnie zachodzą różne kombinacje tych działań. Większość kierowników nie ma pełnej swobody ich wykonywania, gdyż ograniczeni są decyzjami przełożonych, środkami itd.
Proces planowania
Planowanie. Zadania i korzyści wynikające z planowania: • wyznaczanie celów organizacji i określenie najlepszego sposobu ich osiągnięcia • uzyskanie środków potrzebnych do realizacji celów • działanie członków organizacji zgodnie z przyjętymi celami i procedurami • śledzenie realizacji celów by w razie konieczności podjąć działania korygujące. Organizowanie. Zaprojektowanie i wdrożenie organizacji, która zapewni skuteczne wykonanie programów realizacji celów. Zapewnienie obsady - dobór, rozmieszczenie i wyszkolenie wykwalifikowanego personelu do wykonania pracy w organizacji. Przewodzenie. Powodowanie, by członkowie organizacji postępowali w sposób, który przyczyni się do osiągnięcia ustalonych celów. Funkcja ta, w przeciwieństwie do dwóch poprzednich, jest bardzo konkretna i polega na bezpośredniej pracy z ludźmi. Kontrolowanie. Dopilnowanie, by działania członków organizacji rzeczywiście prowadziły do osiągnięcia ustalonych przez nią celów. Elementy funkcji kontrolnej: • określenie mierników efektywności • pomiar bieżącej efektywności • podjęcie działań korygujących, jeśli efektywność nie odpowiada miernikom. Powyższe funkcje wzajemnie się uzupełniają i nie muszą występować w przedstawionej kolejności. W każdej organizacji jednocześnie zachodzą różne kombinacje tych działań. Większość kierowników nie ma pełnej swobody ich wykonywania, gdyż ograniczeni są decyzjami przełożonych, środkami itd.
Materiały
Kim jest poeta? W oparciu o literaturę różnych epok
Poeta – nauczyciel, poeta – artysta, poeta – wieszcz... w literaturze polskiej. Rozwiń temat w oparciu o przykłady z różnych epok
Słowo poeta może mieć wiele znaczeń. Może zarówno oznaczać kogoś, kto zajmuje się twórczością literacką – niezależnie od rodzaju uprawianej twórczości, jak i człowieka, który nie ma nic ...
Miasto w literaturze romantycznej
Miasto - centrum cywilizacji i niszczący moloch.
W literaturze romantycznej miasto na ogół nie cieszyło się dobrą sławą. Większości pisarzy romantycznych o znanych nazwiskach przychodziło żyć w miastach, ale nie polubili metropolii. Różne odmiany sceptycyzmu romantyków wobec wielkiego miasta występowały nie tylko w literaturze polskiej, ale ...
Ars moriendi jako sztuka umierania
Temat: Ars moriendi
Ars moriendi to sztuka umierania. W wiekach średnich była to przede wszystkim śmierć w obronie ojczyzny, wiary lub władcy. W średniowiecznych romansach za piękną uważano śmierć z miłości.
Przykładem ars moriendi był zgon głównego, bohatera „Pieśni o Roladzie”. Wybrał na miejsce swojej śmierci wzgórze, które m...
Grupy społeczne i ich podział
Podział grup społecznych:
I kryterium wielkości: mała, duża
- mała to taka, w której kontakty między członkami mają charakter osobowy (twarzą w twarz),
- grupa duża – gdzie jednostki nie kontaktują się bezpośrednio a za pośrednictwem innych ludzi lub technicznych środków przekazu.
II kryterium podziału to charakter więzi społecznej (...
Giaur - postać symboliczna romantyzmu
GIAUR – WYRAZICIEL ROMANTYCZNEGO SYSTEMU WARTOSCI
Giaur jest to tytułowy bohater powieści poetyckiej George’a Byrona. W książce tej możemy zauważyć klasyczny przykład byronizmu, czyli postawy romantycznej cechującej bunt, rozpacz, tajemniczość, osamotnienie, rozdarcie wewnętrzne, mocne akcentowanie problemu miłości, skłócenie ze ś...
Znaczenie międzynarodowego rynku kredytowego
W obrotach krajowych i zagranicznych występują różnego rodzaju transakcje kredytowe (zawierane między dłużnikami i wierzycielami), oraz kredyty o szerokiej gamie rodzajowej. Według celu, na jaki udziela się kredyt rozróżniamy kredyty obrotowe, inwestycyjne, hipoteczne, finansowe i handlowe. Ze względu na pochodzenie źródeł środków można wyod...
Kultura a gospodarka - rola wiedzy
ROLA WIEDZY
Zgodnie z przyjętym stanowiskiem o wieloczynnikowym podłożu powstania kapitalizmu zajmiemy się teraz kolejnym obszarem szeroko rozumianej kultury. Będzie to szeroko rozumiana wiedza. W jej zakresie rozważymy rolę nauki, języka oraz wiedzy osobistej pojedynczego człowieka. Omawianych obecnie aspektów nie należy odnosić jedynie do ...
Jacy byli bohaterowie średniowiecza?
- rycerz, święty i kochanek są typowymi bohaterami literatury średniowiecznej; rycerz jest opisany w \"chansons de geste\", takich jak \"Pieśń o Rolandzie\" (punkt 1), \"O królu Arturze i rycerzach Okrągłego Stołu\"; asceta, uważany za świętego (taki był ich żywot) występują w hagiografii (punkt 1) natomiast kochanek opisany jest w utworach ...