Problematyka "Konrada Wallenroda"

Problematyka  Dylematy moralne i tragizm postaci reprezentującej układ zbieżny z konfliktem etycznym współczesnego autorowi społeczeństwa (zmagania moralne spiskowców polskich i rosyj-skich lat dwudziestych; stwierdzenie jednego z powstańców 1830 r.:“Słowo stało się cia-łem, a Wallenrod - Belwederem”): • miłość do ojczyzny wymagająca konieczności oboru nieetycznych dróg działania (starcie racji władcy z racjami poddanego; przysiega na wierność a konieczność jej złamania; lega-lizm a nielegalność spisku)  Bajronizm: • typ bohatera, postaci dumnej i namiętnej, tajemniczej i wyniesionej ponad przeciętność, jego wewnętrzne rozdarcie (dramatyczny konflikt pomiędzy obowiązkiem wobec ojczyzny a szczęściem osobistym); • forma poematu - powieść poetycka (połączenie epickości fabuły z liryką, np. “Hymn”, “Pieśń o Wilii” i scenami dramatycznymi, np. dialogi z Aldoną, scena uczty).  Walterskotyzm: • odtwarzanie piękna zamierzchłej przeszłości z jej lokalnym i historycznym kolorytem; tu jako metafora historyczna służąca wydobyciu głównych treści poematu.  Gotycyzm: • tendencja upatrująca w architekturze gotyckich zamków i w obyczajowości rycerskiej wa-lorów estetycznych: — elementy grozy, — sentymentalna melancholia (wątek miłosny)  Ludowość: • koncepcja wajdeloty, pieśniarza-wieszcza Halbana, wyraziciela dążeń i uczuć ludu; • funkcja pieśni ludowej, utożsamianej z poezją narodową, skarbniczki historii narodu bę-dącego w niebezpieczeństwie albo w niewoli (“Powieść Wajdeloty”).  Wersyfikacja • polski heksametr (przekształcenie iloczasowego wzorca antycznego na akcentowy) - — wers piętnastozgłoskowy o sześciu akcentach (przypadających na 1, 3, 6, 11 i 14 sylabę), — tendencji do wyrównania w poszczególnych wersach liczby zestrojów akcentowych,. Np. w. 295 - 297 “Powieści Wajdeloty”: