Porównanie Eldorado a Nipu

Nipu a Eldorado - porównanie: Eldorado - Volter w „Kandydzie” pokazał nam świat doskonały, stworzony przez doskonałego Boga. Jeden z bohaterów - Pangloss uważał, że żyjemy w najlepszym z możliwych światów. Szukając Kunegundy Kandyd trafił na Eldorado, świat realny. Ludzie nie reagują tam na bogactwa wszystko jest dobre; „(...) Oto mi kraj ładniejszy nieco niż Westfalia. Ujrzawszy w pobliżu jakąś wioskę [Kandyd - przyp. red.], wygramolił się wraz z Kakambą na ląd. Kilkoro wiejskich dzieci (...) grało w palanta; podróżni nasi przypatrywali się im (...) z zaciekawieniem: (...) okazało się, iż [rakiety ich - przyp. red.] były ze złota, szmaragdów, rubinów (...) Dotarli wreszcie do najbliższego domostwa; w Europie uchodziło by za pałac. (...) Natychmiast dwóch chłopców i dwie służące, odziani w złotogłów, z włosem zaplecionym krasnymi wstążkami, zaprosili ich, aby zajęli miejsce u wspólnego stołu. (...) - Cóż za kraj - powiadali obaj - nie znany reszcie ziemi, gdzie cała natura zda się tak bardzo odmienna od naszej? To snadź ów kraj, gdzie wszystko jest dobrze: bezwarunkowo musi być bodaj jeden taki na świecie (...)” Obraz idealnego społeczeństwa Nipuanów W społeczeństwie nipuańskim brakowało kodeksu karnego, kłamstw, obłudy, chorób, przestępczości. Ludzie żyli w idealnej anarchii, harmonii, prowadzili zdrowy tryb życia, codziennie pracowali, pomagali sobie, brakowało u nich pieniądza. „(...) Nie masz u Nipuanów słów wyrażających kłamstwo, kradzież zdradę, podchlebstwo. Terminów prawnych nie znają. Choroby niw mają szczególnych nazwisk; Ale też ani też dworaków, ani jurystów [prawników - przyp. red], ani doktorów nie masz. (...) - Bracie bądź z nami, używaj darów przyrodzenia [natury - przyp. red.], ale pamiętaj, że istotne obowiązki towarzystwa [społeczeństwa - przyp. red.]: miłość i zgoda. Ułomawszy więc kawał chleba, rozdzielił go na dwie części, sam jedną włożył w usta, drugą oddał; (...) Xaoo (...) pan, czy nauczyciel rozdzielił zabawy [zajęcia - przyp. red.] dnia na dwie części: rano w pole miałem wychodzić do pracy, reszta czasu miała być obrócona na dozieranie domowego gospodarstwa. (...) - My nie znamy - mówił - tego, co wy nazywacie monarchią, arystokracją, demokracją, oligarchią etc. [itp. - przyp. red.] W zgromadzeniu naszym nie masz żadnej innej zwierzchności politycznej prócz naturalnej rodziców nad dziećmi. (...) Człowiek jednakowo z drugim człowiekiem rodzący się nie może, a przynajmniej nie powinien by sobie przywłaszczać zwierzchności na nim; wszyscy są równi.”