Poezja 'czasów niepoetyckich" - pozytywizm



Poezja "czasów niepoetyckich" Poezja wykazuje zróżnicowanie tematyczne na wiersze programowe, społeczne, refleksyjne, miłosne i pejzaże. Twórcami byli Adam Asnyk, Maria Konopnicka, Felicjan Faleński. A. Asnyk w wierszu "Daremne żale, próżny trud..." twierdzi, że upadły wartości romantyczne. Czas zerwać z przeszłością - "Trzeba z żywymi naprzód iść" - poszukiwać nowe ideały. "Próżny żal" romantyków, gdyż myśli pozytywistycznej nic nie jest w stanie stłumić. Utwór "Do młodych" jest apelem do pozytywistów. Nawołuje do poszukiwań twórczych, które dadzą odbiorcy możliwość szerszego patrzenia na świat. Pomimo, że każda epoka posiada własne cele, nie należy deptać "przeszłości ołtarzy". Pozytywista winien przejąć część dorobku poprzedników, dobudować własne idee i przekazać potomnym. Asnyk podkreśla znaczenie tradycji. Wiersz jest odpowiednikiem "Ody do młodości". Sonety "Nad głębiami" mówią, że cechą rzeczywistości jest przemijanie. Ze sławy, miłości i czynów człowieka korzystać będą jego następcy. Jeżeli u Polaków nie wygaśnie idea wolności, jeżeli nie zapadną w letarg; nie popełnią "samobójstwa ducha", to Polska odrodzi się w doskonalszym kształcie - "przystrojona w królewski diadem". Sonety zawierają koncepcję ewo-lucji wywoływanej postępem i samodoskonaleniem ludzkości. "Karmelkowy wiersz" krytykuje szaleńczą, przesadną, romantyczną miłość. "Ulewa" ukazuje pejzaż tatrzański. Tworzy on nastrój nostalgii; szary, mroczny, przygnębiający. Nastrój jest metaforą "epoki pozbawionej marzeń". Utwór ukazuje pesymizm i samotność podmiotu lirycznego. Wiersz "Limba" tworzy portret romantyka-epigona - przyrównuje go do wspaniałego drzewa. Opuszcza ono koronę nad "ciemnymi głębiami", nad "spienionymi wodami". Idealista nie chce zatracić własnego spojrzenia na świat. Woli przepaść w zapomnienie niż dołączyć do pozytywistów. Wiersze pejzażowe wykazują dążenie do połączenia postępu z tradycją. Poeta posługuje się w utworach bogatą metaforyką i symboliką. M. Konopnicka w utworze "Wolny najmita" porusza problem chłopa pouwłaszczeniowego. Autorka ukazuje, iż ustawa podatkowa nie przewidziała klęsk nieurodzaju. Chłop nie miał z czego opłacić należności, więc porzucał dom, stawał się "wolny". Słowo wolny pierwotnie oznacza jedną z najwyższych wartości. Tu zmienia znaczenie w zestawieniu z sytuacją najmity - staje się ironią. Losem chłopa nie interesował się dawny właściciel, gdyż wygasły powinności pańszczyźniane. Poetka "współodczuwa" z bohaterem. Ukazuje świat przeniknięty świadomością krzywdy. Wiersz "A jak poszedł król na wojnę..." mówi o nierówności społecznej. Ofiarami wojny są ubodzy, prości ludzie. Nie doceniany jest ich wkład w zwycięstwo; umierają w zapomnieniu. Władcy natomiast nie odnoszą szkód na zdrowiu; są pompatycznie witani przez lud. Utwór opiera się na paraleli-kontraście. "Rota" stanowi utwór patriotyczny; jest wyrazem buntu przeciw germanizacji. Muzykę skom-ponował F. Nowowiejski. W wierszu "Contra spem spero" (wbrew nadziei) Konopnicka, podobnie jak romantycy, uważa, iż dążenie do niepodległości nie powinno odbywać się na drodze ugodowej. Istnieją tu kontrasty między pozytywistyczną wiedzą a wiarą, między teraźniejszością "wystygłych duchów" a przyszłością "wskrzeszenia". Utwór stanowi zapowiedź nurtu neoromantycznego. Wiersze cechuje melodyjność. Poetka używa różnorodnych środków stylistycznych: anafory, powtórzenia, przerzutnie, stylizację gwarową.

Poezja 'czasów niepoetyckich" - pozytywizm

Materiały

"Przedwiośnie" książką o rozczarowaniu “Przedwiośnie” – książka o rozmijaniu się marzeń z rzeczywistością. Rozmijanie się marzeń z rzeczywistością, czyli rozczarowanie, w powieści Stefana Żeromskiego pt. “Przedwiośnie” dotyka bardzo mocno i często głównego bohatera – Cezarego Barykę. Wszystkie jego perypetie opisane w książce można uznać za pasmo ...

Miłość w literaturze romantycznej Czym jest miłość? Czy jest to uczucie, które można wyjaśnić słowami? Jakie są rodzaje miłości i czego lub, kogo dotyczą? Na te wszystkie trudne do zinterpretowania pytania próbowali odpowiedzieć romantyczni pisarze, pytania, na które nie są do dziś w stanie odpowiedzieć najwięksi filozofowie tych czasów i wcześniejszych epok literackich. Patrząc...

Dzieje bohatera i funkcja powieści "Mikołaja Doświadczyńskiego przypadki" 1. Cechy powieści W 1775 roku Ignacy Krasicki napisał pierwszą polską powieść literatury nowożytnej pod tytułem: “Mikołaja Doświadczyńskiego przypadki”. Był to utwór, w którym Krasicki skoncentrował trzy typy powieści: cechy utworu satyryczno-obyczajwego (I księga), cechy powieści przygodowo - awanturniczego (II księga) oraz cechy ...

"Dwa na słońcach swych przeciwnych – Bogi" - omówienie zagadnienia W historii polskiej literatury było trzech wieszczów narodowych: Adam Mickiewicz, Juliusz Słowacki i Zygmunt Krasiński. Słowa „Dwa na słońcach swych przeciwnych – Bogi” pochodzą z poematu Juliusza Słowackiego pt. „Beniowski” i wyrażają przeciwny stosunek poety do Adama Mickiewicza. Postaram się po krótce omówić to z...

"Fortepian Szopena" Cypriana Norwida XCIX. Fortepian Szopena Utwór ten został przez Norwida umieszczony na przedostatniej pozycji wśród innych składających się na cykl Vade-mecum. Poeta wypowiada się tu na temat muzyki Szopena (pozostańmy przy spo¬lszczonej pisowni nazwiska), jego osoby oraz przywołuje symbole zdolne oddać wielkość artysty i znaczenie jego utworów dla na...

Jan Lechoń - skamander Lechoñ: podobnie jak S³onimski szalenie dba o formê wypowiedzi i nawi¹zuje do klasycznych ju¿ w¹tków romantycznych; mimo wszystko jednak, równie¿ stara siê oderwaæ od nurtu patriotycznego („Hesrostrates\") i to doœæ nachalnie (nawo³uje do zburzenia £azienek); Jednak w wielu k...

Mit arkadyjski - geneza ARKADIA - (wg starożytnych greków) górski, lesisty kraj na środkowym Peloponezie, zamieszkały przez ubogich pasterzy i dzikie zwierzęta. Kraina prostoty i szczęśliwości (w istocie zacofana i prymitywna). Wielką karierę zrobił mit arkadyjski, który po raz pierwszy pojawił się w IV eklodze Wergiliusza w postaci poetyckiego obrazu wyidealizowanej k...

Nawiązania "Balladyny" do twórczości Szekspira Demitologizacja romantycznych przekonań romantyczna miłość (w “Balladynie” nie ma jej, związku dusz, ideałów, wspólnych zainteresowań, uczucia aż do śmierci) mit arkadyjskiej przyrody (wieś to nie tylko sielanka, bliskość przyrody i jej nakazów, niebezpieczeństwo) ludzie nie są dobrzy, wrażliwi, szczerzy, p...