Panorama życia ludzi na wsi w "Chłopach"

“Chłopi” jako epopeja wsi Powieść ta jest panoramą życia ludzi wsi: obrzędy, prace, utwór o życiu wsi. Syntezę zapewnia: znajomość środowiska umiejętność syntetycznego ujęcia problemów wsi obiektywizm pisania prezencji zagadnień realizm trójwymiarowa obserwacja - jednoczesność scen - ich symultaniczność dzieło sztuki i dokument życia wsi Epopeja to gatunek literacki, długi, często pisany wierszem. Pokazuje poetyczne losy bohaterów na tle wydarzeń historycznych lub losy narodu w przełomowym momencie dziejowym. “Chłopi” - zmiana patriarchalizmu na system, gdzie każdy mógł tworzyć swe dobro. Świadomość społeczno narodowa. Kryzys gospodarki indywidualnej, z dużych gospodarstw rozdrabniały się małe gospodarstwa. Kiedyś patriarcha miał dużo ziemi. Dzieci i wnuki pracowały u ojca. Teraz młode pokolenie chce mieć własną ziemię. Młodzi mają większą wiedzę Patriarchalny system rodziny ustępuje miejsca nowemu systemowi gdzie młodzi, ale dorośli ludzie mają własną ziemię. Mają świadomość swych praw obywatelskich i przywilejów. Stare pokolenie przyzwyczajone jest do bierności wobec władz. Młodzi się buntują i wiedzą, że mają do tego prawo. W epopei występuje bohater zbiorowy. Natura: stwarza nastrój (Jaś i Jagusia pod drzewem - intymność) natura wyznacza rytm życia każdego wieśniaka. Wszechobecna w ich życiu bo nakłada na nich konkretne obowiązki. Ich działania warunkowane są przez naturę. urasta do rangi odrębnego bohatera. Przeciwnik i sojusznik ludzi. Opis impresjonistyczny, gra światła i barwy, opis plastyczny, nastrój dynamiczny, zmieniający się. Cechy opisu w epopei: opis rozbudowany, zwłaszcza część porównawcza porównań. Personifikacja natury. opis dynamiczny Patos przeplatany z komizmem np.: chłopi ruszają na las, nastrój poważny i uroczysty przegnanie kolonistów wypowiedzi Rocha opis niektórych prac polowych ich ważność dla ludzi wsi. Patos ma służyć monumentalności bohaterów bądź niektórych ich działań. Humor jest przeciwwagą patosu: komiczne postacie - Jagustynka - Ambroży komiczne sceny - rozprawa sądowa o ojcostwo Boryny względem dziecka dziewki komiczne dialogi - rozprawa na temat chorego mężczyzny, urwana macica Użyte techniki to: realizm (opis prac polowych) impresjonizm malarskość dobór kolorów perspektywiczne spojrzenie symbolizm Śmierć Boryny na polu. Z ziemią związane było jego życie i ziemią związana jest jego śmierć. naturalizm podporządkowanie życia przyrodzie i jej rytmowi ekspozycja roli jaką pełni popęd półciowy drastyczne sceny: Kuba obcina nogę