Organizacje które wpłynęły na rozwój handlu zagranicznego w latach 1970-1989

Organizacje wpływające na kształtowanie się handlu zagranicznego W omawianym okresie Polska należała do Rady Wzajemnej Pomocy Gospodarczej (RWPG), która koordynowała współpracę gospodarczą krajów socjalistycznych. To na posiedzeniach Sesji (najważniejszego organu RWPG) ustalano wspólne cele, które następnie realizował komitet wykonawczy. Kraje RWPG starały się, nie bacząc na racjonalne przesłanki, za wszelką cenę konkurować z krajami Zachodu. Jednak integrację gospodarczą członków wspólnoty hamowało zróżnicowanie poziomów rozwoju gospodarczego, konkurencyjność ich struktur gospodarczych, wyczerpywanie się rezerw czynników wytwórczych, brak równowagi na rynkach wewnętrznych i w obrotach gospodarczych z zagranicą oraz niski poziom infrastruktury gospodarczej. W tym samym okresie Polska należała również do innych instytucji. Jedną z nich była Europejska Komisja Gospodarcza (European Economic Commission - ECE) ONZ, której celem było sprzyjanie współpracy międzynarodowej zwłaszcza na płaszczyźnie informacyjnej i organizacyjnej. Od 1967r. Polska należała także do Układu Ogólnego w sprawie Ceł i Handlu (General Agreement on Tariffs and Trade – GATT), choć odbywało się to na specyficznych warunkach. W zamian za ustępstwa taryfowe ze strony krajów członkowskich GATT Polska zobowiązała się do corocznego zwiększania importu z tych krajów, początkowo o 7% rocznie, a następnie o 21% co trzy lata oraz zezwoliła na kontrolę przez GATT swojej wymiany handlowej z tymi państwami. W 1986r Polska ponownie przystąpiła do Międzynarodowego Funduszu Walutowego (z którego wcześniej, w 1950r. wystąpiła pod presją Związku Radzieckiego) z czym związane było członkostwo w Banku Światowym.