Ojcowie i synowie - pozytywizm

OJCOWIE I SYNOWIE W PROZIE DZIEWIĘTNASTOWIECZNEJ Andrzejowa Korczyńska + Zygmunt Korczyński (syn Andrzeja) : Zygmunt nie szanował ani matki, ani ojca. Dla niego liczyła się jedynie przyszłość, nie pamiętał o tradycji (patrz mogiła), interesowały go modne ubiory i francuskie wzorce zachowań. Widoczny w postawie Zygmunta jest brak ojca podczas lat młodzieńczych. Benedykt Korczyński + Witold Korczyński : Nie zgadzali się ze sobą, gdyż dzieliły ich różnice światopoglądowe dwóch epok. Świeżo po studiach agrotechnicznych Witold ma umysł pełen pozytywistycznych ideałów i nie umie się pogodzić z tym jak ojciec traktuje podwładnych i jak karze ich za niewiedzę (a w konsekwencji za szkody jakie ich niewiedza wyrządza – sprawa kosiarki). Anzelm Bohatyrowicz + Jan Bohatyrowicz : pomiędzy nimi panuje ład, harmonia, zrozumienie i szacunek. Mają wspólne cele, prace (naprawa krzyża) oraz zadania (wychowanie Antolki). Gotlieb (ojciec) + Ferdynand (syn) Adler (“Powracająca fala” Bolesław Prus) : Gotlieb Adler jest bezwzględnym pracodawcą, nastawionym wyłącznie na zysk, którego nie obchodzą losy jego pracowników. Pracę traktuje jako zło konieczne i stara się przed nią uchronić syna. Ferdynand zaś jest młodzieńcem zepsutym (tzw.“złoty młodzieniec”), okrutny, pozbawiony uczuć, lekceważy ludzi, jest bezczelny i pewny siebie. Jest też niezwykle kochany przez ojca. Stanisław Wokulski + ojciec Wokulskiego : Ojciec Wokulskiego stale się procesował. Chodziło o majątek ziemski. Wygranie tej sprawy miało poprawić ich sytuację materialną. Wywodzili się ze zubożałej szlachty. Ojciec chciał wysłać Stanisława do pracy, do kawiarni Hopfera. Pracował tam trzy lata. Ojciec Goriot + jego dzieci (tu: córki Delfina de Neucigen, Anastazja de Restaud) [wiem, że córki to nie synowie, ale według p. prof. M. Nowakowskiej to bez różnicy,…więc mi też jest zarówno i piszę o nich jak o synach – przyp. aut.] Ojciec Goriot był ojcem, który wyznawał zasadę, że być ojcem to znaczy dawać i starał się zapewnić swym synom [jak kto woli: córkom – przyp. aut.] jak najlepsze warunki życiowe, kosztem swoich potrzeb. Dzieci [żeby nie pisać córki / synowie – przyp. aut.] były tak do tego przyzwyczajone, że nie zastanawiały się nad tym skąd ich ojciec weźmie coraz większe sumy, ani też czy jemu także starczy na życie. Zarówno postawa ojca Goriot jako rodzica, ani też rozpuszczonych dzieci nie są godne naśladowania. Wina za taki stan rzeczy jak zwykle leży po środku, gdyby Goriot inaczej wychowywał swe potomstwo to ono nie byłoby w wieku dojrzałym tak chciwe. Z kolei dorosłe osoby zdawały sobie doskonale sprawę z tego co robią i świadomie okradały ojca z wszelkich pieniędzy.