Ocena słuszności dokonywania swojego wybory bohaterów utworów Stefana Żeromskiego: Doktor Piotr, Tomasz Judym i Cezary Baryka

Stefan Żeromski jest jednym z najwybitniejszych pisarzy minionej epoki. Był on najgłębiej związany z polską historią, kulturą i całym polskim losem. Podejmował najtrudniejsze problemy życia społecznego. Odsłaniał skomplikowany chrakter walk narodowowyzwoleńczych i dociekał przyczyn ich klęski. Z przejmującą prawdą ukazywał przykłady krzywdy i nędzy podstawowych sił narodu tj. chłopstwa. Bohaterowie jego utworów podejmują walkę ze złem dziejącym się na świecie za cenę wyrzeczenia się swego szczęścia osobistego. Żeromski okazał się pisarzem zaangażowanym w różne problemy życia codziennego. Jego dzieła wypełnione są problemami ogólnoludzkimi. Stefan Żeromski okazał się wielkim psychologiem. Bohaterowie jego utworów przeżywają różne rozterki duchowe. Często stają na rozdrożu. Pisarz przedstawia naszym oczom ludzi, którzy dobrowolnie wyrzekli się swego szczęścia osobistego na rzecz jednostki. Pragną oni za wszelką cenę walczyć ze złem tj. klasą panującą. Bohaterem takim jest niewątpliwie Tomasz Judym. Wywodzący się z proletariatu, czuje iż to właśnie on powinien zrobić coś dla swojej klasy. Uważa, że nie ma prawa posiadać własnego domu i żony. Wyrzeka się wszystkiego tj. własnego szczęścia, ukochanej kobiety i domu. Pragnie sam kroczyć poprzez życie, ponieważ droga, którą wybrał jest bardzo ciężka. Trudno osądzić postępowanie Judyma. Na pewno znajdą się ludzie, którzy będą go wynosić nad wszystkich, chwaląc jego czyn, oraz tacy, którzy będą uważać, iż jego postępowanie nie było dobre. Jest to problem kontrowersyjny. Wydaje mi się, że z jednej strony Judym zrobił dobrze, ponieważ dalsza droga jego życia była zbyt trudna dla Joanny, ponieważ była ona kobietą słabą i delikatną. Z drugiej strony jednak myślę, że nie powinien wyrzekać się swego szczęścia osobistego, ponieważ pozbawiał go również Joannie. Ona go kochała i chciała z nim być do końca swoich dni. Wyrzekając się jej, pozostawił ją ze złamanym sercem. Innym bohaterem Stefana Żeromskiego jest doktor Piotr. Jest to trochę podobny problem. Ojciec, powodowany bezgraniczną miłością do swego syna, wyzyskuje biednych chłopów, strącając im parę groszy z pensji. Za te pieniądze kształci się jego syn – doktor Piotr za granicą. Po powrocie do kraju syn dowiaduje się o czynach ojca. nie żegnając się opuszcza go. Uważam, że doktor Piotr nie powinien tak postąpić. Opuszczając ojca narażał go na śmierć. Ojciec mógł przecież załamać się zupełnie i umrzeć. Doktor Piotr powinien zrozumieć, że ojciec robił to dla jego dobra. Kara, którą mu zadał jego syn była moim zdaniem zbyt ciężka. Doktor Piotr powinien wytłumaczyć swemu ojcu gdzie tkwi zło w jego postępowaniu. Nie opuszczając go mógł zarabiać i zwrócić pieniądze biednym ludziom. Żeromski w „Przedwiośniu” zajął się problemem walki mas ludzkich – rewolucją. Ukazał on nam rewolucję w negatywnym świetle, jako siłę niszczącą. Bohater utworu – Cezary Baryka wybiera jednak rewolucję jako konieczne zło. Czy wybór jego był słuszny? Myślę że tak. Cezary dobrze rozważył to, zanim dokonał wybory. W owych czasach program Gajowca był nierealny. Społeczeństwo nie było zdolne do poświęcenia. Trzeba było działać zdecydowanie i szybko, inaczej w Polsce, jak myślę, nic by się nie zmieniło. Ocena, czy wybór bohatera jest dobry czy zły jest trudna. Uważam jednak, że nie wszyscy bohaterowie Stefana Żeromskiego dokonali właściwego wybory (Tomasz Judym i doktor Piotr). Myślę, iż trzeba się głęboko zastanowić nad działaniem, które w jakiś sposób godzi także w innego człowieka. Może znajdzie się inne rozwiązanie, które zadowoli dwie strony. Człowiek, który zamierza całkowicie się poświęcić swojej sprawie nie powinien stać się fanatykiem. Żyje przecież wśród ludzi, o których też trzeba myśleć.