Motywy patriotyczne w wierszach Karpińskiego

Motywy patriotyczne w poezji Karpińskiego i sposób ich prezentacji : Karpiński nie jest obojętny wobec ówczesnych problemów społecznych i politycznych. Dzięki temu powstały takie utwory jak : elegia "Tęskność do kraju"- poświęcona konfederacji barskiej, "Pieśń dziada Sokalskiego w kordonie cesarskim" , "Żale Sarmaty nad grobem Zygmunta Augusta, ostatniego polskiego króla z domu Jagiellonów". "Żale Sarmaty nad grobem Zygmunta Augusta" : Podmiot liryczny zwraca się do zmarłego przed ponad dwoma wiekami króla i przedstawia mu tragiczną sytuację, w jakiej znalazł się kraj pozbawiony tak wspaniałych władców (Jagiellonów). Utwór ten jest wyrazem tęsknoty do królów, którzy kochają swój kraj, jest również przywołaniem przeszłości, kiedy to Rzeczpospolita była krajem potężnym, zamożnym i "od morza do morza". "Pieśń dziada Sokalskiego w kordonie cesarskim" : Utwór ten powstał po I rozbiorze Polski; stylizowany jest na wzór żałobnych śpiewów dziadowskich, plebejskich.. Ukazuje on tragiczną sytuację, w jakiej znalazła się Rzeczpospolita (kordon cesarski ma znaczyć tyle co zabór austriacki). Szczególnie przejmująca wydaje się być personifikacja biedy, która najpierw „Długo nad granicą stała, Wolności dotknąć się bała” a później wkroczyła do Polski i uwięziła wolność. W zniewolonym kraju panoszą się austriaccy urzędnicy, otoczeni przez pochlebców. Dochodzi do poniżania króla, wyśmiewania się z autorytetu władcy. „Pochlebcy go otaczają, Palcem biednego stykają. Ot mówią, kość polizuje, Dawnej wolności żałuje”