Motywacja a sprawność działania

Motywacja a sprawność działania. Wielu ludzi zauważa, że wtedy, gdy im na czymś szczególnie zależy, potrafią wykonać rzeczy, których w innych warunkach nie byliby w stanie zrobić, że w tej sytuacji ich inteligencja okazuje się bardziej efektywna, że przychodzą im do głowy liczne pomysły, że lepiej spostrzegają i rozumieją, co dzieje się naokoło nich. Są też tacy, którzy mają doświadczenie akurat odwrotne. Tracą zdolność do jasnego myślenia. Nietrudno zauważyć, ze sytuacja publicznego wystąpienia jest czynnikiem pobudzającym motywację. Z licznych badań wynika, że zarówno niedobór motywacji, jak również jej nadmiar mogą mieć szkodliwy wpływ na wyniki działania ucznia. Trzeba dodać , że wszelkie rodzaje motywacji łatwo osiągają poziom, który można by określić jako zbyt duży. Na ogół motywacji utrzymuje się w obszarze średnim i trzeba wyjątkowych okoliczności, by nabrała nadmiernego natężenia. To zastrzeżenie nie odnosi się jednak do motywacji typu lękowego - związanej z pragnieniem uniknięcia niepowodzenia, nagany, wstydu itp. Lęk jest tym rodzajem motywacji, który ma dużą łatwość narastania do nadmiernych rozmiarów i w konsekwencji do dezorganizacji zachowania się ludzi. dlatego szczególnie szkodliwy wpływ na możliwości intelektualne ucznia posiada motywacji oparta na lęku przed karą. Coś zupełnie odwrotnego można powiedzieć o motywacji występującej w formie zainteresowania. Zainteresowanie nigdy nie osiąga natężenia, które mogłoby zdezorganizować czynność. Dlatego też uczniowie, u których dominującym motywem uczenia się jest zainteresowanie, nie są narażeni na zastraszający wpływ nadmiernej motywacji. U niektórych osób dochodzi do tak dużego natężenia motywacji negatywnej, iż prowadzi do dezorganizacji wszystkich poważniejszych procesów życiowych. Czy jest na to jakaś rada ? Jedynym ze sposobów bywa zmiana mot6ywacji.