Moja obrona Kreona

Mowa wstępna Kreon stoi na straży państwa, wierzy że najwyższym dobrem jest państwo. Ustanawia prawo równe dla każdego, pomimo że jego siostrzeniec Polinik łamie prawo, nie waha się zdecydować o tym, by poniósł za to odpowiednią karę. I chociaż sympatią może? – darzycie Antygonę- pamiętać powinniście o tym, że to Kreon w swoim głębokim przekonaniu działa dla dobra ludu. Uwierzcie!. Kreon nie jest tyranem, a jedynie krańcowym i bezkompromisowym przedstawicielem idei państwa. Udowodnię wam, że wszystko robił zgodnie z prawem, a gdy się mylił potrafił przyznać się do błędu. Myślicie że los bliskich był Kreonowi obojętny, mylicie się. Pomimo tego że tak bardzo umiłował on swoje państwo, kochał on i też swoich bliskich. Po skazaniu Antygony i odwróceniu się ludu od niego zrozumiał on że upór nie miał sensu. Był gotów naprawić swój błąd i przyznać się do swojej winy. A to wymaga nie lada odwagi. Wzywam na świadka Przodownika chóru. Pyt.1. Czy prawdą jest, że gdy Kreon w uniesieniu- wydał też wyrok na Ismenę, chociaż ona nie była zamieszana w sprawę pogrzebu brata. To na pierwsze upomnienie przez świadka- Kreon przyznał się do błędu i cofnął swoje postanowienie. To znaczy, że wierzył w swoją omylność i potrafił przyznać rację innym? Pyt.2. Czy prawdą jest, że Kreon zrozumiał swoje błędy i chciał je wszystkie naprawić. Pogrzebać Polinika i uwolnić Antygonę. Nie wiedział przecież o tym, że jest już za późno. Więc jego zamiary były szczere. Wzywam na świadka chłopa. Pyt.1. Czy Kreon był dobrym władcą dla ludu? Pyt.2. Czy był Tyranem? Pyt.3. Czy żyje się wam źle w czasach gdy władcą jest Kreon? Wzywam na świadka Kreona. Pyt.1. Jakim byłeś władcą dla swoich poddanych? Pyt.2. Dlaczego postąpiłeś tak wobec Antygony? Pyt.3.a. Dlaczego zabroniłeś pochówku Brata Antygony? Pyt.3.b. Jakiemu rozkazowi? Pyt.4. Dlaczego? Pyt.5. Czy żałujesz swojego postępu? Mowa końcowa. Nie karzmy Kreona tylko za to, że gorąco wierzył w to co robił. Przecież on wierzył, że robi to dla ludu. On nie był pozbawiony uczuć, jego uczucia były jedynie uśpione, czekały właśnie na ten moment. To nie jego wina, że zło które tak bardzo chciał naprawić już się dokonało. Liczą się zamiary. Ważniejszy jest ten człowiek, który nawet w ostatniej chwili zrozumie swój błąd, niż ten który nie zrozumie go nigdy. Nie karzcie go więc, On i tak już został dostatecznie ukarany. Była to obrona Kreona podzielona na mowy z pytaniami do rożnych śwaidków. Uczę się w Liceum Ogólno kształconym w pierwszej klasie i u mojego polonisty (Redlina) dostałem ocene 5- Słownie: pięć mniej