Miłość silniejsza niż śmierć



Miłość silniejsza niż śmierć Miłość silniejsza niż śmierć - Topos ten bierze początek z mitu o Orfeuszu i Eurydyce. Orfeusz był synem trac¬kiego boga rzeki Ojagrosa i muzy poezji Kaliope. Był doskonałym śpiewakiem, muzykiem i poetą. Gdy jego ukochana żona umarła od ukąszenia żmii, zstąpił do Hadesu, gdzie swoją grą oczarował cały świat podziemny i władca pod¬ziemnego świata zgodził się oddać mu żonę pod warunkiem, że nie obejrzy się on na nią aż do momentu przekroczenia bram Hadesu. Warunek nie został do¬trzymany, ale opowieść o tej parze stała się symbolem miłości, która pragnie pokonać śmierć. J. Bedier (oprac.) „Dzieje Tristana i Izoldy" - To opowieść o wiarołomnej miłości Tristana i Izoldy Jasnowłosej. Wasal króla Marka, jego kuzyn i ser¬deczny przyjaciel Tristan w wyniku pomyłki wypił wraz z Izoldą napój miłosny przygotowany dla króla Marka i jego młodej żony. Od tej chwili ko¬chankowie nie mogli żyć bez siebie, ale nie mogli też być szczęśliwi ze sobą, bo Izolda została poślubiona Królowi Mar¬kowi. Dzieje ich miłości to historia kolejnych rozstań i powrotów, aż po śmierci połączył ich krzak głogu, który wyrósł z grobu Tristana i zanurzał się w grobie Izoldy. Symbol zwycięskiej miłości. A. Mickiewicz „Romantyczność" ¬Bohaterka ballady, Karusia, jest obłąka¬na. Niedawno straciła swego ukochane¬go Jasia, ale ciągle czuje obecność ko¬chanka, rozmawia z nim: tak się dziew-czyna z kochankiem pieści, bieży za nim krzyczy, pada. Pragnie się z nim połą¬czyć, bo czuje się na świecie obco, samotnie, źle (weź mię, ja umrę przy tobie). W jej miłość, która trwa po śmierci kochanka, wierzy tylko lud: Jasio być musi przy swej Karusi, on ją kochał za żywota. A. Mickiewicz „Upiór" - Balladę moż¬na traktować jako swego rodzaju łącznik między B a IV częścią Dziadów; II cz. „Dziadów" kończy się bowiem pojawie¬niem się widma, które nie znika na wezwania Guślarza i podąża za młodą wieśniaczką. Tytułowy upiór z ballady jest umarłym dla świata kochankiem, który popełnił samobójstwo i co roku wraca na ziemię, aby na nowo przeżyć udrękę i rozkosz miłości, kończąc swój pobyt na ziemi samobójstwem. A. Mickiewicz „Dziady", cz. IV - Gus¬taw-Pustelnik, to nieszczęśliwy kocha¬nek o dość niejasnym statusie ontologi-cznym. Nie wiadomo, czy jest duchem, czy człowiekiem. Z jego chaotycznej, pełnej sprzeczności wypowiedzi wyni¬ka, że kiedyś kochał Marylę, ale nie dane mu było zaznać szczęścia w miło¬ści. Teraz jest nieszczęśliwym samo¬tnikiem po trosze obłąkanym, dziwacz¬nie ubranym odludkiem. Do księdza przychodzi, aby raz jeszcze opowie¬dzieć o swojej miłości i związanym z nią cierpieniu. Na oczach księdza przebija się sztyletem, ale ciągle żyje i w godzi¬nie przestrogi prosi duchownego, by przywrócił obrzęd „Dziadów", więc bę¬dzie pewnie przeżywał swoje szczęście i swój ból na nowo. E. Bronte „Wichrowe Wzgórza" ¬Uczucie łączące Katarzynę i Heathcliffa odpowiada wzorcowi miłości silniejszej niż śmierć. Miłość tych dwojga była bowiem w jednakowym stopniu niezwy-kła, potężna, wręcz mistyczna, jak też okrutna, niosąca ból, upokorzenia - de¬strukcyjna. Katarzyna wyszła za Edgara z przekory, wygodnictwa, czy też wie¬działa, że nigdy nie będzie mogła zostać żoną przybłędy, znajdy - Heathcliffa? Nie wiadomo. Od tej chwili zaczęła się walka, gra miłości i nienawiści, prag¬nienie bycia razem i ranienia się wzaje¬mnie. Jednak tylko oni byli sobie prze¬znaczeni (jak Platońskie połówki jabł¬ka), nie liczył się Edgar ani żona Heathc¬liffa - Izabela. Po śmierci Katarzyny dalsze życie Heathcliffa jest oczekiwa¬niem na śmierć, która ich wreszcie połączy. Wierząc w to, każe po od¬kopaniu trumny wybić z niej kilka de¬sek, aby po jego śmierci mogli się połączyć. B. Leśmian „Dwoje ludzieńków" ¬Bohaterowie ballady kochają się, roz¬stają, chorują, umierają. Jest to miłość wspólnego życia, doli i niedoli, dozgon¬na i po śmierci: chcieli jeszcze się kochać poza wlasną mogilą; jednak jest w tym związku jakieś metafizyczne niespełnienie: ale miłość umarła, już milości nie było. I tak trwają w speł¬nienio-niespełnieniu, w połowie drogi między wiecznością a ziemią. B. Leśmian „Kochankowie" - Spot¬kanie kochanków jest tu obcowaniem dwóch bytów: ona reprezentuje cieles¬ność, on jest tylko duchem, w grobie gnije daremnie, własnego niepewny cie-nia. I być może, właśnie takie spotkanie w pół drogi, taki stan półżycia, półśmie¬rci jest pełnią. Także pełnią miłości, do której on wnosi elementy metafizyczne, ona zaś witalizm, młodość, biologizm, cale swe ciało. M.A. Bułhakow „Mistrz i Małgorza¬ta" - Ta para kochanków żyje w Mosk¬wie lat dwudziestych, w państwie totali¬tarnym, gdzie obowiązuje jedna ideo¬logia, jeden rodzaj literatury, jeden spo¬sób myślenia i odczuwania. Mistrz jest „nieprawomyślnym" pisarzem, Małgo¬rzata jest występną żoną. Spotkali się na ulicy gdy ona niosła bukiet żonkili i pokochali się. Dla tych ludzi i takiej miłości nie ma miejsca w rzeczywistości realnego socjalizmu, toteż muszą umrzeć, aby być razem już na zawsze, co zresztą stanie się za sprawą Szatana. To Woland obdaruje ich wiecznością i szczęściem bycia razem. K.K. Baczyński - Erotyki, np. „Biała magia", „Niebo złote ci otworzę", „Ero¬tyk", „Wyroki", „Noc". W wierszach poety z pokolenia Kolumbów, którego światopoglądem stał się katastrofizm, miłość stała się ucieczką przed śmiercią. Miłość u Baczyńskiego to kolory jasne: białe, perłowe, srebrne, mleczne, różo¬we. Rzeczywistość wojenna to tonacja czerni, nocy, mroku. Dlatego miłość ma stać się ratunkiem, ocaleniem, nadzieją na trwanie, ma zwyciężyć śmierć: zakryj groby płaszczem rzeki, zetrzyj z wlosów pył bitewny, tych lat gniewnych czarny pyl. E.M. Remarque „Łuk Triumfalny" ¬Joanna i Ravic przypominają Tristana i Izoldę, przeniesionych w inne czasy. Łączy ich miłość, jaka zdarza się wyjąt¬kowo. Jednak z wielu powodów nie mogą żyć ze sobą, a bez siebie też nie. Ravic zapewnia ją: my nie umrzemy nigdy, umiera tylko czas. Definiując łączące ich uczucie, stwierdza, że za¬wiera ono wszystkie elementy: i bio-logiczną, prymitywną żądzę, i roman¬tyczne uniesienie, i mistyczną ekstazę, i wreszcie przez swą czystość jest wręcz święte, stąd wieczne, bo archetypiczne. Do takiej miłości nie stosują się żadne ludzkie prawa moralne: jest i brudna, i święta, mimo zdrady pozostaje czysta. I tylko taka miłość usprawiedliwia i ro¬zumie konieczność uśmiercenia przed¬miotu swego uwielbienia. Ravic decy¬duje się wobec śmiertelnie rannej Joan¬ny na eutanazję. Patrz też: miłość i śmierć. „Albowiem miłość mocna jest jak śmierć, a namiętność mroczna jak świat podziemny". (Pieśń nad pieśniami) * „Śmierć chroni od miłości, a miłość od śmierci". (J. Lechoń) * My, ludzie jesteśmy tacy, że kochamy dopiero, gdy śmierć nas rozdzieli. (przysłowie duńskie) * „- Nie umrzemy nigdy. - Nie. My nie. Umiera tylko czas. Przeklęty czas. Wciąż umiera. My żyje¬my. (...) Kiedy kochamy się, stajemy się nieśmiertelni i niezniszczalni jak bicie serca, jak deszcz lub wiatr, a o cóż więcej chodzi? (...) Godzina to całe życie, chwila ociera się o wieczność, twoje oczy błyszczą, gwiezdny pył sy¬pie się poprzez nieskończoność. Bogo¬wie się starzeją, ale usta twoje są wiecznie młode". (E.M. Remarque)

Miłość silniejsza niż śmierć

Materiały

Opis kierownika ds. Marketingu Kierownik ds. Marketingu Przełożony: Dyrektor handlowy Podwładni:  asystent Zastępstwo: asystent Cel stanowiska: Głównym celem Kierownika ds. Marketingu jest koordynowanie prac wszystkich kierowników regionalnych i zbieranie informacji uzyskanych przez nich na przydzielonym im rynku oraz odpowiednia reakcja na te informacje. Poza...

Kierunki geografii ekonomicznej • regionalny (historyczny) w przeszłości był ważny. Zmierzał do uogólnienia zmiennego charakteru powierzchni ziemi. Uogólnienie w celu wydzielenia jednostek terytorialnych – regionów. Potem poddawano je opisowi. Przy wydzieleniu regionów stosowano kryterium jednorodności obszaru z punktu widzenia cech uznawanych za ważne. Kryteri...

Ceny transferowe - co to jest Za pomocą cen transferowych wyprowadzane są zyski, jest to narzędzie menedżerów, rządów, w celu przeciwdziałania podatkom. Cena transferowa – cena stosowana w transakcji zachodzącej pomiędzy podmiotami powiązanymi. Strony powiązane – gdy pomiędzy podatnikami, kontrahentami lub osobami pełniącymi u nich funkcje zarządzające, n...

"Medaliony" jako dokument męczeństwa narodu Medaliony\" Z. Nałkowskiej jako dokument męczeństwa narodu. Zofia Nałkowska pracowała w Głównej Komisji Badania Zbrodni Hitlerowskich w Polsce. \"Medaliony\" zostały napisane na podstawie autentycznych faktów-zeznań świadków, składanych przed komisją. Pisarka jest narratorem, ogranicza swoją rolę do niezbędnych wyjaśnień, powstrzymuje się od ko...

Refiling - umowa, definicja REFLING Refling jest to odmiana umowy leasingu, której przedmiotem jest sprzęt komputerowy. Istota tradycyjnego leasingu środków trwałych, polega na tym, że po spłacie ostatniej raty leasingobiorca ma z reguły, choć nie zawsze, prawo do wykupu przedmiotu leasingu. Wykup przedmiotu leasingu jest cechą charakterystyczną leasingu finansoweg...

Gustaw i Gucio jako kochankowie romantyczni 65. Gustaw - kochanek romantyczny i Gucio ze \"Ślubów panieńskich\" A. Fredry Literatura romantyczna stworzyła nowy typ bohatera. IV część \"Dziadów\" A. Mickiewicza wprowadziła bohatera - nieszczęśliwego kochanka, Gustawa. Bohater ten wypowiada pogląd na istotę miłości. Jego zdaniem dwoje kochanków to dwie dusze przeznaczone dla siebie p...

Pan Tadeusz jako epos \"Pan Tadeusz\" Adama Mickiewicza to bez wątpienia epos, ponieważ: - Epos (epopeja) to wielki, rozbudowany utwór wierszowany, tu trzynastozgłoskowcem, który przedstawia dzieje bohaterów na tle wydarzeń historycznych, przełomowych dla danej społeczności. W \"Panu Tadeuszu\" tym wydarzeniem jest przemarsz wojsk Napoleona przez Europę, postacie ...

Co to jest kwestia homerycka? Co to jest kwestia homerycka? Jest to spór uczonych, toczony przez stulecia, a dotyczy autorstwa Iliady i Odysei. W XVII w. zakwestionowano istnienie Homera – francuscy badacze twierdzili, że oba eposy wywodzą się z twórczości wędrownych śpiewaków. Późniejsza teza brzmi, że Iliada i Odyseja funkcjonowały jako twórczość ustna, a spisane z...