Literatura współczesna - podsumowanie epoki

Podsumowanie Charakterystyka literatury współczesnej skłania do wniosków, iż jest to twórczość niezwykle bogata gatunkowo i tematycznie. Zawiera w swoim dorobku dzieła poetyckie, prozatorskie i dramatyczne kolejnych pokoleń twórców, których nie da się ująć w jednobrzmiące ramy ideowe po roku 1956. Nie ma bowiem jednego dominującego prądu artystycznego, jest ich różnorodność. Poeci współcześni tworzą dzieła różne stylistycznie, wiersz wolny pozwala na korzystanie z całego dotychczasowego dorobku tematycznego i formalnego stworzonego wcześniej, ale też powstają dzieła nowatorskie w swej formie i stylu. Nie są obce poetom współczesnym tendencje rozwojowe filozofii światowej z egzystencjalizmem i psychoanalizą jako dorobkiem myśli człowieka XX wieku, ale nie są one obce i prozaikom czy dramaturgom. Bogactwo literatury najlepiej omawiać podczas analizy konkretnej twórczości kolejnych poetów i pisarzy, którzy niejednokrotnie wnoszą do niej całkiem nowe odkrywcze wartości. Ich mnogość nie pozwala się ująć na razie w jednolite ramy. Być może za kilkadziesiąt lat historycy literatury sklasyfikują tę twórczość i nazwą epokę jakimś jednorodnym mianem, podobnie jak to miało miejsce w epokach wcześniejszych. Dzisiaj literaturę po 1939 nazywamy ogólnie mianem: współczesnej. Na twórczość literacką naszych czasów przemożny wpływ wywarły i wywierają wydarzenia historyczne i sytuacja polityczna Polski, najpierw Polski walczącej z okupantem, Polski Ludowej z szeroko rozwiniętym systemem cenzury ograniczającej działalność literacką i kulturalną. Stan wojenny w latach osiemdziesiątych i zaangażowanie literatury w walkę z narzuconym Polsce socjalizmem również wpłynął na charakter literatury. Dominuje w niej bunt i jawna krytyka ustroju, decydentów, a po "okrągłym stole" nastroje rozliczeniowe z przeszłością, hołd składany ludziom i czasom walki z zakłamaniem. Literatura przybiera charakter dokumentujący wydarzenia, o których czytelnik polski wcześniej nie mógł wiedzieć z racji wspomnianej już cenzury. Na syntezę i oceny dorobku literackiego ostatnich lat trzeba jeszcze poczekać, ponieważ oceny są obiektywne dopiero z pewnej perspektywy czasowej; także ogólne tendencje rozwojowe i dorobek może wydać się całkiem inny z perspektywy, niż dzisiaj zdefiniowany.