Liryka starożytnej Grecji: Tyrteusz, Safona z Lezbos, Anakreont, Symonides

Liryka starożytnej Grecji. a) Tyrteusz (Tyrtajos) - żył w VII w. p.n.e., twórca utworów patriotycznych, związany ze Spartą. (poezja tyrtejska - patriotyczna, np. „Bagnet na broń" Broniewskiego). Napisał: „Rzecz to piękna..." Autor zachęca do walki za ojczyznę i uważa, że hańbą jest, jak ktoś ucieknie z pola walki, taki człowiek będzie biedny, bo straci swój dobytek, ale nie będzie budził współczucia, zniweczy przyszłość swojej rodziny, dzieci i nigdy nie zazna spokojnego życia. Ale jeśli ktoś umrze za ojczyznę będzie szanowany, umrze z honorem. b) Safona z Lezbos - pierwsza kobieta w literaturze starożytnej. Pochodziła z arystokratycznej rodziny, pisała zazwyczaj utwory pożegnalne, zwracała uwagę na stronę emocjonalną. Napisała: „Pogarda dla nie znającej poezji" Autorka uważa, że jak ktoś nie pisał poezji to nie wpisał się w karty historii i nikt go nie będzie wspominać, ani w ogóle znać. Autorka uważa się za lepszą, bo po niej coś zostanie, bo ona pisała poezje. „Zazdrość" Mężczyzna siada na przeciw dziewczyny, a druga dziewczyna z zazdrością im się przygląda. Jest ona zazdrosna za kobietę. Boi się, że ją straci. Ta zazdrość jest przesadna, chorobliwa, obsesyjna. Jest ona przedstawiona za pomocą reakcji, zachowań. Ta druga kobieta aż drży i cierpi z zazdrości. Ten utwór składa się z 4 zwrotek, a każda zwrotka z 4 strof, które mają kolejno 11, 11, 11, 5 sylab (strofa soficka). c) Anakreont - piewca (taki co opisuje) biesiady, zabawy. Pisał najczęściej krótkie utwory o tematyce biesiadnej (tzw. anakreontyki). Napisał: „Słodki bój" i „Piosenka". d) Symonides - zwraca uwagę na trwanie, przemijanie, akcentuje niepewność losu - autor trenów, smutnych utworów (łza symonidowa - opisywanie żalu).