Kształtowanie struktury kapitału

Praktyczne aspekty kształtowania struktury kapitału. Struktura kapitału jest kształtowana pod wpływem wielu czynników. Najważniejsze z nich to forma organizacyjno-prawna przedsiębiorstwa, sytuacja finansowa danego przedsiębiorstwa, stan gospodarki , rynku finansowego i jego segmentów . W punkcie 2 pokrótce wskażemy na kilka bardziej praktycznych czynników, które wpływają na strukturę kapitału poszczególnych przedsiębiorstw. W ramach tej grupy można m.in. wymienić: a. Stabilność sprzedaży. Te firmy, których sprzedaż jest relatywnie stabilna mogą w większym stopniu być zadłużone, gdyż stabilność przychodów ze sprzedaży stwarza wysoką pewność terminowego wywiązywania się ze stałych płatności na rzecz kredytodawców. b. Struktura aktywów firmy. Firmy mające w strukturze aktywów składniki, które można łatwo wykorzystać jako zabezpieczenie uzyskanego kredytu, mogą mieć większy udział długu jako źródła finansowania. c. Dynamika wzrostu firmy. Firmy które wskazują wysoką dynamikę wzrostu, z reguły są firmami o większym udział długu w strukturze źródeł finansowania. Takie firmy z konieczności muszą korzystać z zewnętrznych źródeł finansowania, gdyż osiągany zysk nie jest wystarczający do sfinansowania szerokiego programu inwestycyjnego. Ponieważ z kolei koszty emisji i sprzedaży akcji są wyższe niż koszty emisji długu, toteż powstają określone bodźce do korzystania z tego drugiego źródła, a w konsekwencji w firmach o wysokiej dynamice wzrostu udział długu w strukturze pasywów może być wyższy. d. Rentowność produkcji. Firmy wykazujące wysoką rentowność produkcji z reguły są firmami mniej zadłużonymi . jest to zrozumiałe, gdyż wysokie zyski umożliwiają finansowanie przedsięwzięć inwestycyjnych w drodze samofinansowania, cez konieczności ponoszenia kosztów związanych z emisją papierów wartościowych. e. Sprawowanie kontroli nad firmą. Jednym z najważniejszych czynników wpływających na decyzje podejmowane w firmach są interesy różnych grup działających w ich ramach, zwłaszcza zaś grup zarządzających firmami. Jeżeli istnieje określona grupa akcjonariuszy, która ma większość akcji, a w związku z tym sprawuje kontrolę nad spółką, to dodatkowa emisja może zmienić ten układ. Tak więc, posiadający większość akcjonariusze, którzy nie mają z takich czy innych względów zamiaru nabyć dalszych akcji, będą bardziej zainteresowani udziałem długu jako źródła finansowania, gdyż wzrost tego składnika kapitału stwarza mniejsze zagrożenie dla ich dotychczasowej pozycji niż wzrost kapitału własnego pozyskanego za pomocą emisji nowych akcji. f. Stanowisko kierownictwa firmy. Ponieważ brak jest jednoznacznych dowodów, które pozwalałyby w sposób nie budzący wątpliwości wskazać, jak struktura kapitału jest optymalna, toteż w ostatecznym rachunku o dokonywanych wyborach decydują poglądy osób podejmujących decyzje. Kierownictwa jednych firm prowadzą zatem bardziej konserwatywną politykę, charakteryzującą się niższym niż przeciętny w danej branży udziałem długu w strukturze źródeł finansowania, inne wykazują zaś większą skłonność do korzystania z tego źródła kapitału. g. Sytuacja wewnątrz firmy. Ogólnie rzecz ujmując można stwierdzić, że ceny akcji poszczególnych spółek uzależnione są od oceny ich perspektyw zarobkowych dokonywanej przez rynek kapitałowy. Na ocenę tych perspektyw decydujący wpływ wywierają różnego rodzaju informacje dotyczące różnych stron działalności firmy oraz warunków, w jakich działalność ta jest prowadzona. Załóżmy zatem, że firma zakończyła program badawczo-rozwojowy, w wyniku którego uruchomiona zostanie produkcja nowych wyrobów, czy też istotnie udoskonalony zostanie proces technologiczny. Ponieważ jednak potencjalne możliwości wzrostu zysków z tego tytułu nie zostały jeszcze odpowiednio rozeznane przez rynek kapitałowy i uwzględnione w poziomie cen akcji, toteż bardziej korzystne dla firmy (jego aktualnych akcjonariuszy) będzie zaciągnięcie długu na sfinansowanie kosztów przedsięwzięcia inwestycyjnego koniecznego do wdrożenia opracowanego projektu. W tej sytuacji, gdy rynek rozpozna w pełni konsekwencje tego wynalazku, to wynikające stąd korzyści przypadną w całości dotychczasowym właścicielom. Finansowanie przedsięwzięcia za pomocą emisji akcji oznaczałoby, iż część tych korzyści przypadałaby nowym akcjonariuszom, którzy nabyliby akcje poniżej ich rzeczywistej wartości.