Krótki opis "Pierwsza przechadzka" Leopolda Staffa

LEOPOLD STAFF „Pierwsza przechadzka” Przedst. Okupacyjną rzeczywistość i nadzieję, że wojna się skończy już niedługo. W każdej zwrotce występuje antyteza (rzeczywistość- nadzieja). Jest formą monologu (podm. Lir przemawia do osoby o której się dość dużo dowiadujemy). Poeta odczuwa klęski i próbuje podtrzymać naród na duchu. Chce odbudować Polskę. Synonimem wytęsknionej normalności są codzienne wydarzenia. Posługuje się prostymi i zrozumiałymi obrazami, jest tylko jedna wysublimowana częsć:” Przejdą dni ciężkiej klęski i rozgromu”. Głebia i siła tego wiersza wynika z wiary w przeminięcie wszystkiego co złe. Jest to typowa humanistyczna postawa poety. Wyraża on nadzieję niczym nie uzasadnioną ale wynikającą z przemijania. Elementy przepowiadające niedługi koniec wojny „Nikt o tym jeszcze nie mówi nikomu, Lecz wiatr już o tym szepce po ogrodzie”. Nadzieja że wszystko wróci tak jak było „Będziemy znów mieszkać w swoim domu, Będziemy stąpać po swych własnych schodach”. Stwierdza że choć miasto legło w gruzach, nie należy się tym martwić, wszystko można odbudować żeby „znowu mieszkać w swoim domu”, najważniejsze że „żyjemy, choć śmierć była bliska”