Kroniki średniowieczne

2. KRONIKI 1. Cechy i zadania • brak krytycyzmu (nie sprawdzano wiarygodności faktów) • elementy fikcyjne (listy, mowy, pieśni, anegdoty) • funkcja dydaktyczna (wnioski wyciągane z wydarzeń) • przesadne wychwalanie władców • chronologia wydarzeń • język prosty, choć nie pozbawiony metafor i gry słów • pytania retoryczne, wykrzykniki, wołacze, apostrofy dla utrzymania patetycznego stylu 1. Polscy kronikarze i ich dzieła • “Kronika Polska” Galla Anonima • “Kronika Wielkopolska” Gocława Baszka XIII w. (zawiera daty, występuje narracja historyczna - przyczynowo-skutkowa) • “Kronika Janka z Czarnkowa” (fikcyjne za Kazimierza Wielkiego) • “Kronika Wincentego zwanego Kadłubkiem” XIII w. (parta na fantastycznych zmyśleniach, opis zwycięskiej bitwy legendarnych władców polskich z Juliuszem Cezarem, Kadłubek chciał uświetnić naszą przeszłość narodową) • “Kronika Jana Długosza” XV w. (opis dziejów państwa polskiego do XV wieku, opis konfliktu polsko-krzyżackiego) 1. KRONIKA GALLA ANONIMA • Gall Anonim • - żył na przełomie XI i XII w. • Francuz, mnich z zakonu benedyktynów • przebywał na dworze Bolesława Krzywoustego • napisał tam kronikę na zamówienie 1. Treść Dzieje państwa polskiego i jego władców. Celem i zamiarem było opisanie czynów króla Bolesława Krzywoustego. Przedstawił on najpierw dzieje jego przodków, całego rodu Piastów i czyny samego króla. Według niego Chrobry i Krzywousty to idealni władcy. Opisywał także wydarzenia militarne. 3 części: 1.historia początków państwa polskiego 2.czasy panowania Piastów 3.dzieje i chwała Bolesława Chrobrego. Kronika ta nie zawiera żadnych dat. Utwór ten powstał na zamówienie dostojników. Miał nie tylko opisywać dzieje państwa polskiego, ale przede wszystkim wysławiać i wychwalać odważne i waleczne czyny królów polskich (Bolesława Krzywoustego) jako wzorców do naśladowania.