Kontrakt forward - ryzyko

Z natury swojej kontrakty forward są instrumentami kredytowymi. W przeciwieństwie do zwykłych kontraktów w których tylko kredytobiorca jest wystawiony na ryzyko kredytowe, kontrakty forward zawierają ryzyko kredytowe zarówno dla kupującego jak i dla sprzedającego. Jeśli nabywca kupuje jednoroczny kontrakt forward za 100 jednostek pieniężnych a cena rynkowa wzrosła do 115 jednostek to on sam ma ryzyko w wysokości równoważnika kredytowego. Jeśli jednak w kilka miesięcy później cena spadnie do 85 jednostek to sprzedający ma ryzyko w wysokości równoważnika kredytowego. Można więc powiedzieć że zarówno dla sprzedającego jak i kupującego istnieje ryzyko kredytowe w zależności od relacji ceny spot (na rynku bieżącym) z ceną forward (na rynku terminowym). Kwestia ta jest istotna gdy staramy się sprzedać istniejący kontrakt forward. Wtedy zanim zrealizujemy sprzedaż, potrzebna jest zgoda pierwotnego kontrahenta, ponieważ może on uniemożliwić przeniesienie praw na stronę nabywającą kontrakt. Jest to sytuacja inna niż w przypadku sprzedaży kredytów, kiedy najczęściej nie potrzeba by inwestujący w aktywa kredytowe musiał być zaakceptowany przez dłużnika. Jeśli weźmiemy np. kontrakt walutowy w ramach którego jesteśmy zobowiązani dostarczyć za rok określoną kwotę dolarów w zamian za ustaloną kwotę marek niemieckich. Jeśli kurs wymiany forward wynosi 3,0 DEM/USD (1DEM = 0,33 USD). Jeśli w terminie wykonania kurs wyniesie 4 DEM/USD (1DEM= 0,25 USD). Czyli że będziemy mogli nabyć dolary za 0,25 DEM a sprzedać za 0,33 DEM, a więc zarabiamy na każdej marce 8 centów, natomiast strata naszego kontrahenta będzie równa naszemu zyskowi. W takim przypadku kupujący USD może postanowić anulować kontrakt, wówczas nie spłaci nam pożyczki. W tym sensie kontrakt forward jest instrumentem kredytowym. Fakt że kontrakty forward pociągają za sobą pewne ryzyko kredytowe, ma istotne znaczenie przy określeniu grupy osób mających dostęp do rynków forward. Osoby prawne, instytucje, przedsiębiorstwa i rządy mające dostęp do linii kredytowych są w stanie korzystać z kontraktów forward. Ci dla których koszty dostępu do linii kredytowych są wysokie w stosunku do ewentualnych korzyści płynących z kontraktów forward, nie uczestniczą w obrocie tymi instrumentami. Realistycznie rzecz ujmując rynek kontraktów forward nie jest najodpowiedniejszym rozwiązaniem dla osób fizycznych, jednoosobowych firm lub małych przedsiębiorstw. Jest to rynek dla dużych korporacji, rządów i innych instytucji – zarówno finansowych jak i spoza sektora finansowego – które w ramach swej codziennej działalności mają dostęp do linii kredytowych i korzystają z nich.