Koncepcje człowieka idealnego

a) koncepcja Rogers’a - pole fenomenologiczne: tworzą je wszystkie gromadzone doświadczenia. Ludzie mają tendencję do tworzenia „ja” z ograniczonej liczby doświadczeń. „Ja’ chromi się żeby informacje wyparte nie dostały się do świadomości. Cały czas jesteśmy zajęci utrzymywaniem nie realnego obrazu siebie. Niektórzy całą energię poświęcają na utrzymanie takiego obrazu. Najczęściej ci, którzy jako dzieci byli traktowani warunkowo „będę cię kochała jak będziesz grzeczna”. Należy dzieci traktować bezwarunkowo. - potrzeba uznania: dziecko, które chce być chwalone decyduje się na wyparcie nieodpowiednich cech, zachowań b) koncepcja Sullivan’a: człowiek w ciągu życia buduje system jaźni, wszystkie postawy związane z „ja”, dobre i złe. Wszystko powstaje w reakcji na lęk. Nasza kultura produkuje bardzo dużo lęku, dlatego system jaźni (mechanizm obronny) jest bardzo rozbudowany. Sami siebie otaczamy szacunkiem, bo „ja” chroni nas przed lękiem c) Reykowski: „ja” realne jest bardzo potrzebne, żeby móc wpływać na świat. Stanowi dla nas najczęściej najwyższą wartość. Z „ja” wywodzi się potzreba osiągnięć, afiliacji, dominacji d) Karen Horney: „ja” idealne – każdy z nas ma wyobrażenie jakim chcielibyśmy być, jest to drogowskaz, który wywołuje w nas zmiany. Gdy „ja” realne i idealne są zbyt rozbieżnie jest to bardzo niekorzystne. Zbyt idealny obraz samego siebie świadczy o neurotyzmie: - niektórzy myślą, że mają same zalety: utożsamienie się z „ja” idealnym - utożsamienie się z „ja” realnym oznacza uznanie, że składamy się z samych wad