Klasycyzm to ogólnoeuropejska formacja kulturowo - literacka, której geneza wiązała się z poznaniem i upowszechnieniem starożytnych poezji w okresie renesansu. Rozkwit klasycyzmu nastąpił we Francji w drugiej połowie XVII w.. W innych krajach, także w Polsce, klasycyzm kształtował się dopiero w XVIII stuleciu. Molier stworzył wyrazisty typ komedii klasycystycznej, wyrażającej prawdy psychologiczne, obyczajowe i społeczne. Obserwacja życia, zmysł realistyczny i trafność intelektualnych uogólnień decydowały o celności wyboru tematów, o świetności kreacji bohaterów. Poza ich indywidualnymi cechami ukazane zostały charakterystyczne właściwości określonego typu człowieka, np. skąpca, snoba, hipokryty - świętoszka. Molier zawsze umiejętnie dozował w swoich sztukach komizm, sarkazm, satyrę, ironię, dramatyzm, a nawet tragizm. Bardzo często mieszał je z sobą, tworząc rozmaite kombinacje nastrojów, niezmiernie istotne dla scenicznych walorów dzieł. Ta cecha twórczości prowadziła do śmiałego i nowatorskiego rozszerzania zasad gatunku komediowego. Molier wykorzystywał ponadto do tworzenia swych bohaterów określone typy charakteru, dość dokładnie zresztą je nazywa- jąc. Tak jest też w przypadku bohatera "Skąpca" - Harpagona. Imię to, spotykane już wcześniej w komediach łacińskich, oznacza rabusia lub łupieżcę. Typ, którego odzwierciedleniem jest Harpagon, będzie powtarzał się w późniejszych okresach (u Balzaca czy Gogola). Osnowa fabularna "Skąpca" nie jest też całkowicie oryginalna, lecz czerpie ze starożytnych motywów, ktore wykorzystywały określone typy ludzkie: chciwca, samochwała, obłudnika, itp. Podsumowując możemy powiedzieć, że Molier dość swobodnie wykorzystuje dotychczasowe przepisy poetyki i łączy w jednym utworze różne typy komedii: charakteru, intrygii i farsy. Przestrzega także realizmu obyczajowego i psychologicznego w swych opisach, jego bohaterowie zaczerpnięci są bezpośrednio z życia, a jednocześnie swym zachowaniem realizują odwieczne i ponadczasowe typy ludzkie.
Klasycyzm i komedia klasycystyczna
Klasycyzm to ogólnoeuropejska formacja kulturowo - literacka, której geneza wiązała się z poznaniem i upowszechnieniem starożytnych poezji w okresie renesansu. Rozkwit klasycyzmu nastąpił we Francji w drugiej połowie XVII w.. W innych krajach, także w Polsce, klasycyzm kształtował się dopiero w XVIII stuleciu. Molier stworzył wyrazisty typ komedii klasycystycznej, wyrażającej prawdy psychologiczne, obyczajowe i społeczne. Obserwacja życia, zmysł realistyczny i trafność intelektualnych uogólnień decydowały o celności wyboru tematów, o świetności kreacji bohaterów. Poza ich indywidualnymi cechami ukazane zostały charakterystyczne właściwości określonego typu człowieka, np. skąpca, snoba, hipokryty - świętoszka. Molier zawsze umiejętnie dozował w swoich sztukach komizm, sarkazm, satyrę, ironię, dramatyzm, a nawet tragizm. Bardzo często mieszał je z sobą, tworząc rozmaite kombinacje nastrojów, niezmiernie istotne dla scenicznych walorów dzieł. Ta cecha twórczości prowadziła do śmiałego i nowatorskiego rozszerzania zasad gatunku komediowego. Molier wykorzystywał ponadto do tworzenia swych bohaterów określone typy charakteru, dość dokładnie zresztą je nazywa- jąc. Tak jest też w przypadku bohatera "Skąpca" - Harpagona. Imię to, spotykane już wcześniej w komediach łacińskich, oznacza rabusia lub łupieżcę. Typ, którego odzwierciedleniem jest Harpagon, będzie powtarzał się w późniejszych okresach (u Balzaca czy Gogola). Osnowa fabularna "Skąpca" nie jest też całkowicie oryginalna, lecz czerpie ze starożytnych motywów, ktore wykorzystywały określone typy ludzkie: chciwca, samochwała, obłudnika, itp. Podsumowując możemy powiedzieć, że Molier dość swobodnie wykorzystuje dotychczasowe przepisy poetyki i łączy w jednym utworze różne typy komedii: charakteru, intrygii i farsy. Przestrzega także realizmu obyczajowego i psychologicznego w swych opisach, jego bohaterowie zaczerpnięci są bezpośrednio z życia, a jednocześnie swym zachowaniem realizują odwieczne i ponadczasowe typy ludzkie.
Materiały
Główne cechy człowieka oświeceniowego
CECHY CHARAKTERYSTYCZNE CZŁOWIEKA OŚWIECONEGO
człowiek oświecony
racjonalista
encyklopedysta
wróg ciemnoty i zabobonu
optymista wierzący w ludzki umysł i przyszłe królestwo “rozumu”
należący do wolnomularstwa, czyli masonerii
człowiek ogładzony
ma wykwintne maniery
elokwentny
wszech...
EFTA - efekt kreacji handlu
O efekcie kreacji handlu mówimy wtedy gdy występuje znaczne ożywienie obrotów międzynarodowych pod wpływem liberalizacji handlu. Efekt powstaje w rezultacie wykorzystania różnic w kosztach produkcji między producentami krajów liberalizujących
obroty handlowe. Towary produkowane po wyższych kosztach w danym kraju zostają zastąpione towarami pro...
Badania podstawowe i stosowane
Badania podstawowe to badania projektowane poto, by dać najlepszą odpowiedź na pytanie, dlaczego ludzie zachowują się tak, jak się zachowują, i przeprowadzane wyłącznie dla zaspokojenia ciekawości poznawczej.
Badania stosowane to badania projektowane specjalnie w celu rozwiązania konkretnego problemu społecznego; tworzenie teorii zachowania je...
Tragedia antyczna, dramat antyczny a szekspirowski
Początek tragedii greckiej sięga misteriów dionizyjskich (Wielkie Dionizje), podczas których ich uczestnicy, ubrani w koźle skóry, śpiewali pieśni obrzędowe ku czci Dionizosa (boga wina i plonów). Nazwa \"tragedia\" pochodzi od dwóch słów greckich: \'tragos\' - kozioł i \'ode\' - pieśń (tragedia = pieśń kozła). Z pieśni obrzędowych (pochwalnych)...
Definicja psychologi społecznej i osobowości
Psychologia społeczna bada procesy psychologiczne pojawiające się, gdy ludzie przebywają ze sobą, co powoduje, że stają się podatni na wpływ społeczny;
Psychologia osobowości bada właściwości, które powodują, że jednostki są unikatowe i różnią się od siebie.
Powstanie Międzynarodowego Funduszu Walutowego
Międzynarodowy Fundusz Walutowy został powołany do życia na Konferencji w Bretton Woods w USA, w 1944 r., a swoją działalność rozpoczął 01.03.1947r.
Była to wola 44 państw (w tym ZSRR) by radzić, jak pomóc światu podnieść się ekonomicznie z gruzów II wielkiej wojny. Dlatego wymyślono fundusz, który stabilizowałby międzynarodowy system walutowy ...
Kompozycja, narracja, czas i miejsce akcji, ponadczasowa parabola w "Dżumie"
Kompozycja
Dżuma zamyka się w klamrze kompozycyjnej, którą tworzy obraz wychodzących i padających szczurów (początek choroby) oraz pojawiających się znowu w mieście po paromiesięcznej nieobecności (wracają po epidemii). Tekst poprzedza motto: Jest rzeczą równie rozsądną ukazać jakiś rodzaj uwięzienia przez inny, jak ukazać coś, co istn...
Historia w wierszach Baczyńskiego i różnych epokach
Historia w wybranych utworach literackich różnych epok i w wierszach
K. K. Baczyńskiego.
Wielu twórców literatury pojmowało historię jako siłę niszczącą człowieka. Takie katastroficzne rozumienie historii stało się szczególnie popularne w epoce romantyzmu. Adam Mickiewicz w „Sonetach krymskich” podkreślił, że historia niszczy do...