Interwencja socjologiczna - definicja, fazy

55. Interwencja socjologiczna Interwencja socjologiczna jest związana z pojęciem ruchów społecznych. Zajmują one centralną pozycję w społeczeństwie. Nie są zjawiskami marginalnymi, ale pozwalają na samokreację społeczną. Interwencja socjologiczna (prognoza socjologiczna) to narzędzie pozwalające na rozpoznanie aktorów kolektywnych oraz kształtujące dany ruch społeczny. Metoda interwencji socjologicznej jest nastawiona na badanie działania społecznego ludzi. Dotyczy badania awangardy ruchu społecznego. Fazy interwencji socjologicznej: a) wejście w kontakt z ruchem społecznym, by badać go blisko i bezpośrednio. Przedmiot badań jest obserwowany przez badacza pośrednio i bezpośrednio jako miniatura ruchu społecznego b) działaczy ruchu trzeba skupić tak, aby uczestniczyli w zbiorowej praktyce konfliktu; dokonywana jest samoanaliza działania zbiorowego dokonywanego przez działacza Przedmiotem badania nie jest świadomość ideologiczna, ale realne działanie Jeżeli nie ma możliwości śledzenia realnego działania, mamy do czynienia z inscenizacją realnego działania – konfrontacją badanych z wcześniej przygotowanymi rozmówcami. Badacz jest zdystansowanym obserwatorem, a jednocześnie pośrednikiem. Etapy badania: a) etap przygotowania badania – polega na zapoznaniu się z ruchem, obserwacji jego uczestników, korzystaniu z dostępnej literatury b) rekrutuje się uczestników badania (kilkanaście osób stanowiących miniaturę ruchu) – grupa ta powinna być zróżnicowana, aby oddać najważniejsze różnice istniejące wewnątrz ruchu c) badanie – odbycie kilkunastu seansów grupowych, z których każdy trwa 2 do 4 godzin; początkowo są to seanse zamknięte w których udział biorą tylko badani i socjologowie, później także zapraszani goście Socjolog powinien opanować kod uczestników dyskusji. Musi także ograniczyć swoją rolę – nie może przytłaczać badanych własną kompetencją.