III okres z życia Adama Mickiewicza



ŻYCIORYS ADAMA MICKIEWICZA PODRÓŻE PO EUROPIE DATA WYDARZENIE 27.V.1829 r. M. wypływa statkiem "George II" z Kronsztadu przez Hamburg do Berlina (przepływał też przez Travemünde i Lubekę). 5-30.VI.1829 BERLIN. M. chodzi na wykłady Hegla, zapoznaje się ze studentami z Polski, która już nie czuje takiego podziwu dla M., jak to było w Rosji. M. poznaje młodego poetę, Stefana Garczyńskiego. M. dzięki Garczyńskiemu poznaje prof. Gansa . DREZNO. Milsze miasto dla Mickiewicza, niż Berlin. Poznaje w domu polskim hrabiego Grzymałę-Jabłonowskiego. PRAGA. W oberży "Pod Wiechą" poznaje czeskiego pisarza Hankę i Czelakowskiego. KARLSBAD. Spotkanie z Odyńcem, który odtąd towarzyszy M. w podróży. WEIMAR. M. i Odyniec spotykają się z Goethem w jego willi; są chłodno potraktowani przez Goethego. Obaj jednak są zaproszeni na obiad do synowej Goethego, Ottilie. Odtąd M. i Goethe codziennie się spotykają. 29.VIII - teatr weimarski wystawia "Fausta" . 25.IX. 1829 Rozpoczyna się podróż do Włoch. W oberży w Splügen M. pisze ostatni wiersz do Maryli. M. i Odyniec przybywają do miasteczka włoskiego Chiavenny. Zwiedzają kolejno: Mediolan (1.X), Padwę, Wenecję (7-20.X), Ferrarę, Bolonię i Florencję (pobyt ok. 3 tygodni). 18.XI.1829 RZYM. Zatrzymali się w Albergo di Europa na Corso. Zwiedzali: Kapitol, Forum Romanum, Koloseum, Watykan; doznają rozczarowania na widok "małego i brudnego" Tybru. Spotkanie z księżną Zeneidą Wołkońską, księciem rosyjskim Gagarynem, księciem Aleksandrem Golicynem, Horacjuszem Vernetem, Thorvaldsenem, królową Hortensją, Wierą Chlustin i jej córką Anastazją. Zapoznanie się z rodziną hrabiego Ankwicza i jego córką Ewą-Henrietą oraz jej krewną Marceliną Łempicką. Bywa u lady Hamilton i lady Russel. M. zakochuje się w Ewie Henrietcie Ankiewiczównie. M. pisze wiersz "Do Marceliny Łempickiej", gdyż jest pod wrażeniem jej ogromnej wiary w Boga. M. czyta Liwiusza, Niebuhra i Gibbona. Maj 1830 r. Pańswo Ankwiczowie wyjeżdżają z Rzymu; M. daje Ewie Henrietcie 2 tomy swych poezji. 1830 r.maj i czerwiec Wycieczka na południe Włoch: Sycylia i Neapol. Pisze "Wezwanie do Neapolu". Lipiec Wyjazd do Szwajcarii. Październik M. w Genewie poznaje Zygmunta Krasińskiego; rozstaje się z Odyńcem. M. odwiedza Mediolan. Listopad Powrót do Rzymu. Wiadomość od Henryka Rzewuskiego o powstaniu listopadowym. Pod wrażeniem rewolucji listopadowej pisze wiersz patriotyczny "Do Matki Polki". Ok. 20.VI.1831 Wyjazd z Rzymu do Paryża. 21.VII.1831 r. Opuszcza Paryż i udaje się do Drezna. Ok. 13.VIII Zatrzymuje się w Poznaniu. Przez jakiś czas mieszka w Łukowie u hrabiego Grabowskiego. Próba przekroczenia granicy na Prośnie. Pisze wiersze o tematyce powstańczej: "Reduta Ordona", "Śmieć pułkownika", "Nocleg", "Pieśń Żołnierza". 23.XII Spotkanie z bratem Franciszkiem. 20.I.1832 r. M. opuszcza Poznań; ostatnie tygodnie pobytu w Wielkopolsce spędza w Choryni. Tłumaczy "Giaura" Byrona, publikuje balladę "Ucieczka". Ok. 5.III Opuszcza Wielkie Księstwo Poznańskie i przybywa do Drezna. Pisze wiersz "Śniła się zima" oraz list do Lelewela. 23.VI - 30.VII Podróż z Drezna przez Norymbergę, Strasburg do Paryża. DATA WYDARZENIE 31.VII.1832 r. Przybywa do Paryżą, spotyka się z Lelewelem, znajomość z Józefem Bohdanem Zaleskim. Pisze "Księgi narodu i pielgrzymstwa polskiego" i III cz. "Dziadów", gdzie nawiąże do spotkania z Ewą Henriettą Ankiewiczóną i Marceliną Łempicką. Niechętne stanowisko rządu francuskiego względem emigrantów. Ustanowienie nad M. nadzoru policji. 1.V-1.VII.1833 M. redaguje czasopismo emigracyjne "Pielgrzym Polski". 8.VII M. przybywa do Bex w Szwajcarii, aby spotkać się z chrym Stefanem Garczyńskim, który umiera 20.IX w Awiniom. 16.X Powrót do Paryża; rozpoczyna pracę nad "Panem Tadeuszem". 13.II.1834 r. Ukończenie pisania "Pana Tadeusza" . ok. 20.VI W Paryżu ukazuje się "Pan Tadeusz, czyli Ostatni zajazd na Litwie" oraz "Ojciec Goriot". 29.VI Celina Szymanowska, córka pianistki Marii Szymanowskiej przyjeżdża do Paryża w celu zaślubienia Mickiewicza. Swatem był doktor Stanisław Morawski. Celina przyjeżdża w towarzystwie swej kuzynki, Laury Brzezińskiej. 22.VII Ślub M. z 14 lat od niego młodszą Celiną Szymanowską; 22 urodziny Celiny. Obydwoje mają obawy przed ślubem, ale kochają się. 19.XII - Utworzenie Związku Braci Zjednoczonych. 7.IX.1835 r. Rodzi się najstarsza córka Mickiewiczów, Maria. Praca nad "Historią Polski". 15.II.1836 r. Paryż. Otwarcie Domku Jańskiego przy Notre-Dame 11. IV-20.X Pobyt w Domont; praca nad "Historia Polski". 1837 r. Aleksander Puszkin ginie z rąk zamachowca, barona d'Anthes, Francuza, oficera cara Mikołąja.VIII - teatr Porte Saint-Martin przygotowuje "Konfederatów barskich". Do przedst. nie doszło. 22.VI.1838 r. Rodzi się syn Władysław. 10.X M. jedzie do Lozanny starać się o posadę profesora. 4.XI Ostry atak choroby psychicznej Celiny. 9.XI Powrót do Paryża. XII Celina w domu zdrowia w Vanves. 17.IV.1839 r. M. przybywa z rodziną do Lozanny, gdzie zostaje profesorem literatury łacińskiej na uniwersytecie. 1839-40 Powstają liryki lozańskie. 24.V.1840 Narodziny córki, Heleny. 26.VI Ceremonia instalacji M. jako profesora literatury łacińskiej. 4.X Oficjalna rezygnacja z katedry w Lozannie. 13.X Powrót do Paryża. 15.XI Nominacja M. na profesora tymczasowego literatury słowiańskiej w College de France. 22.XII Pierwszy wykład Mickiewicza. 25.XII Uczta u Januszkiewicza; improwizacje Mickiewicza i Słowackiego. Ok.1841 r. Zamieszkała u Mickiewiczów Xawera Deybel ''Księżniczka Izraelska"; śpiewaczka wileńska, nauczycielka śpiewu dzieci Mickiewiczów. 5.VII.1841 Po śmierci Niemcewicza, M. zostaje prezesem Wydziału Historycznego Towarzystwa Literackiego w Paryżu. 30.VII Pierwsza wizyta Andrzeja Towiańskiego u Mickiewicza. M. uwierzywszy w jego opatrznościową misję, staje się gorliwym wyznawcą jego nauki. 27.XI Po nabożeństwie w katedrze Notre-Dame Towiański publicznie ogłasza "Sprawę Bożą" . 3.V.1842 Rodzi się syn Aleksander. 4.V W Nnterre M. otrzymuje Medal Sprawy. Po usunięciu policyjnym Towiańskiego z Francji, M. kierownikiem organizacji towiańczyków "Koło". DATA WYDARZENIE 5.VIII.1843 r. Bruksela. Towiański z rodziną udaje się do Rzymu. M. towarzyszy im w Szwajcarii. 1.X M. w Paryżu. 21.X Wydalenie Towiańskiego z Rzymu przez policję papieską. 1.XI Zebranie "Koła"; relacja Mickiewicza z podróży z Towiańskim. 22.XII Pierwszy wykład IV kursu w College de France. 6.III.1844 M. zgłasza rezygnację ze stanowiska prezesa Wydziału Historycznego; zawieszony w prawach wykładowcy m.in. za propagowanie towianizmu. 21.V wygłasza ostatnią prelekcję. 7.IV.1845 r. Narodziny syna, Jana. 17.V-VII Pobyt M. w Szwajcarii, kontaktuje się z Towiańskim. W Paryżu Pilichowski chce przejąć władzę w "Kole". 12.XII - przyjazd M. do Paryża. 4.II.1846 r. Wyjazd M. i Januszkiewicza do Szwajcarii. M. zrywa kontakty z Towiańskim. X-XII Powrót M. do pracy nad "Historią Polski". 30.XI Akt założenia odrębnego Koła kierowanego przez M. (podpisało się 21 osób) 15.II.1847 r. M. udziela religijnego ślubu Julianowi i Aleksandrynie Łąckim. 12.V W odp. Na pojednawczy list Towiańskiego M. wyjaśnia powody zerwania. 9.VIII-10.IX Pobyt Mickiewiczów nad morzem w Langrune. 22.I.1848 r. Wyjazd M. do Rzymu. Spotyka się z Zygmuntem Krasińskim. Tworzy legion polski (tzw. Legion Mickiewicza), którego celem było uczestnictwo w walkach z Austrią o wyzwolenie Włoch 5.III i 25.III M. zostaje przyjęty przez papieża Piusa IX. 11.IV Z Paryża wyrusza 300-os. Grupa ochotników dowodzona przez Michała Kamieńskiego. czerwiec Mediolan. Spotkanie Legionu Mickiewicza z legionistami pod dowództwem Kamieńskiego. 25.VI - 10.VIII M. żegna się z Legionem i wyrusza przez Szwajcarię do Paryża. 11.VIII Paryż. Aresztowanie Towiańskiego.; 6.IX - uwolnienie. 15.III.1849 r. Wychodzi I numer "La Tribune des Peuples" ("Trybuny Ludów"), którego redaktorem jest Mickiewicza.. 16.X Mickiewicz z innymi Polakami ustępuje z redakcji "Trybuny Ludów". 10.XI Ukazuje się ostatni, 158 numer "Trybuny Ludów". 2-29.IX.1850 r. M. w Hawrze na kąpielach morskich. 20.XII Narodziny najmłodszego syna Mickiewiczów, Józefa. 19.VII-14.VIII.1851 r. Wyjazd na wypoczynek do Fontainebleau. 25.VII M. dowiaduje się o śmierci Jana Czeczota, który zmarł w sierpniu 1847 r. 1.IX Wyjazd z Władysławem Mickiewiczem do Hawru. 12.IV.1852 r. Dekret o pozbawieniu katedr Mickiwicza, Micheleta i Quineta. 28.VII M. na uczcie ku czci Aleksandra Chodźki i ukazania się jego "Gramatyki perskiej". 30.X Nominacja na bibliotekarza w Bibliotece Arsenału podpisana przez ministra oświecenia. 30.XI Rozpoczęcie pracy w bibliotece. 17.II.1853 M. rozpoczyna działalność w Radzie Szkoły Polskiej w Batignolles; od 2.IV jest wiceprezesem Rady. Lipiec Wyjazd na letnisko do Montgeron. 15.XII M. dyktuje "Memoriał o Andrzeju Towiańskim", zawierający apologię Mistrza. 12.XI.1854 r. Audiencja Czartoryskiego u Napoleona II; przedłożenie noty M. "O położeniu Rygi". 5.III.1855 r. Śmierć Celiny Mickiewiczowej. 7.VII Śmieć Tomasza Zana w Kochaczynie na Białorusi. 11.IX Wyjazd Mickiewicza na Wschód, do Turcji, oficjalnie w misji naukowo-badawczej, finansowanej przez rząd francuski, nieoficjalnie jako agent księcia Adama Czartoryskiego. (Jechał tam wraz z Henrykiem Służalskim i Władysławem Czartoryskim) DATA WYDARZENIE 22.IX.1855 r. M. przybywa do Konstantynopola. 5-8.X Przebywa w Burgas, w obozie wojskowym Michała Czajkowskiego (Sadyka Paszy) 26.XI.1855 r. Mickiewicz umiera nagle w Konstantynopolu. Przyczyna śmierci jest nieznana; najczęściej podaje się, że była to cholera azjatycka. 1856 r. Zwłoki Adama Mickiewicza przewieziono do Francji na pokładzie statku "Eufrat"; pogrzebano 21. Stycznia na cmentarzu w Montmorency pod Paryżem. 1890 r. Przewiezione z Paryża (przez Wiedeń) prochy poety złożono 4.VII w krypcie katedry wawelskiej w Krakowie.

III okres z życia Adama Mickiewicza

Materiały

Klasycyzm oświeceniowy Twórcy i założenia konwencji klasycystycznej we Francji, jej wpływ na literaturę polskiego oświecenia. Oświeceniowy klasycyzm nawiązywał do tradycji, kładł nacisk na zagadnienia społeczne. Wyznaczał poezji cele utylitarne, stawiał przed nią zadania dydaktyczno-moralizatorskie, wyrastające z przekonania o ogromnej roli słowa jako narzędzia oddzi...

Sonety krymskie jako pamiętnik Mickiewicza z podróży \"Sonety krymskie\" - liryczny pamiętnik Adama Mickiewicza z podróży po Krymie. Adam Mickiewicz w czasie swojego pięcioletniego pobytu w Rosji kilkakrotnie odwiedził Krym. Zafascynowany przyrodą wschodu napisał cykl sonetów które zostały zebrane w jeden tom i wydane jako \"Sonety Krymskie\". Zbór ten zawiera też sporo przemyśleń, rozterek i t...

Literatura średniowieczna jako obraz epoki PLAN: I. Wstęp: 1. Literatura średniowieczna jako obraz epoki 2. Dzisiejsze spojrzenie na średniowiecze II. Rozwinięcie: 1. Utwory o charakterze religijnym i filozoficzno-refleksyjnym, nie mogące podlegać ocenie: a.) \"Legenda o św. Aleksym\" - ideał świętego b.) \"Rozmowa Mistrza Polikarpa ze Śmi...

Krótka charakterystyka bohatera rosyjskiego bohater zniechęcony do życia, przygnębiony, nie umiejący znaleźć celu i sensu życia - rosyjska odmiana choroby wieku; twórcy: Puszkin \"Eugeniusz Oniegin\", \"Borys Godunow\", Michał Lermontow.

Metody badania przyczynowego METODY BADANIA PRZYCZYNOWEGO Badanie przyczynowe jego celem jest rozliczenie bezwzględnych odchyleń interesującego nas zjawiska (w czasie, w przestrzeni, od przyjętej normy, czy też planu) poprzez czynniki, które je spowodowały. Prostymi metodami badania przyczynowego są metody deterministyczne, w których związek między badanymi zjawiskami a c...

"Rękawiczka" Schillera - romantyczne cechy w utworze Dokonując analizy ballady Schillera \"Rękawiczka\", zwróć uwagę na romantyczne cechy utworu Balladę \"Rękawiczka\" napisał Friedrich Schiller. Jest on przedstawicielem romantyzmu niemieckiego i drugim, obok Johanna Wolfganga Goethego, poetą, który kształtował w tamtym okresie świadomość polskich romantyków. Powiastka \"Rękawiczka\" to utw...

Trafność wewnętrzna i zewnętrzna- definicja Trafność wewnętrzna to upewnianie się, że nic więcej poza zmienną niezależną nie może wpływać na zmiennę zależną; realizuje się to poprzez kontrolowanie wszystkich zmiennych ubocznych oraz poprzez losowe przydzielanie wszystkim badanym różnych warunków eksperymentalnych. Trafność zewnętrzna to stopień, w jakim wyniki badań mogą być generalizowa...

Cechy gatunkowe "Nie-Boskiej Komedii" Cechy gatunkowe „Nie-Boskiej komedii” Moralne potępienie rewolucji związane z przeniesieniem zagadnień społecznych w sferę problematyki etycznej znalazło swój oddźwięk w budowie dzieła. Można bowiem wyraźnie wykazać, że struktura postaci i fabuły „Nie-Boskiej komedii” wywodzi się ze średniowiecznego moralitetu. Post...