Horacjański ideał życia

Horacjański ideał życia W odzie „O co poeta prosi Apollina” zaprezentował swoją postawę filozoficzną. Swoje poglądy oparł na dwóch szkołach filozoficznych: epikurejczykach (szukali szczęścia i celu życia w zaspokajaniu przyjemności duchowych) i stoikach (głosili pielęgnowanie w sobie cnoty, rozwijanie intelektu, uniezależnienie od pokus i smutków świata a otaczający świat przyjmowali ze spokojem - „stoicki spokój”). W odzie tej połączył obie te ideologie. Od stoików wziął rozum i umiar jako główne kryteria w korzystaniu z dóbr materialnych. Poeta nie pragnie bogactw ani życia w dostatku. Epikureizm zauważamy w chęci dożycia łagodnej starości. W życiu najbardziej liczą się rozum, sprawny umysł, dobre zdrowie i pogodna starość. Należy żyć zgonie z otaczającą nas naturą. Horacjanizm - podstawowe założenia  apoteoza (uwznioślenie) i afirmacja (wychwalanie) życia, istnienia, które samo w sobie jest wielką radością  złoty środek - zachowanie umiaru i dystansu we wszystkim co się robi, nie zabieganie o dobra materialne ,nie popadanie w euforię lub smutek  życie chwilą - Carpe diem (chwytaj chwilę), odrzucenie trosk przeszłości i przyszłości, optymizm i nie przejmowanie się śmiercią Terminy : - Carpe diem (chwytaj chwilę), odrzucenie trosk przeszłości i przyszłości, optymizm i nie przejmowanie się śmiercią - Exegi monumentum – (stawiłem sobie pomnik trwalszy niż ze spiży); pisanie wierszy daje artyście nieśmiertelność. Pomnikiem, który stawia sobie za życia poeta, jest jego twórczość - Non omnis moriar – (nie wszystek umrę), poeta nigdy nie umiera „do końca”, pozostają po nim wiersze i pamięć tych, którzy te wiersze będą kiedyś czytać. - epikureizmu ( dążenie do szczęścia i zaspokajania swoich potrzeb poprzez rozwagę i mądrość ) - Heksametr - miara wiersza, rytm opierający się na istnieniu w języku greckim akcentu w poszczególnych wyrazach. Wyrazy o podobnym akcencie rozmieszczone są regularnie. Heksametr wpływa na rytmiczność dzieła. - Hedonizm – uznaje przyjemność cielesną (rozkosz) za najwyższe lub jedyne dobro, cel życia człowieka i naczelny motyw ludzkiego postępowania. Hedonizm to inaczej skrajny epikureizm.