Historia teatru antycznego (etapy rozwoju, twórcy, dzieła) Początki teatru antycznego są związane z kultem boga Dionizosa. W czasie pochodu podczas Wielkich Dionizji część ludu ubrana była w koźlą skórę, aby symbolizować leśnych przyjaciół boga Dionizosa. Śpiewali pieśń pochwalną, opowiadającą o nim, zwaną Dytyrambą. Po dojściu korowodu do ołtarza wszyscy stawali przy nim w półkolu. W Atenach w VII wieku p.n.e. pojawił się legendarny człowiek Tespis. Swoją obecnością uświetniał Wielki Dionizje i opowiadał o Dionizosie. Towarzyszył mu chór. Wprowadzało to element dramatyczny. Pierwszym twórcą, który dokonał rozwoju teatru był Trynichos. Zapoczątkował on zerwanie tradycji dionizyjskiej i wrócenie do innych mitów. Aby więcej ludzi mogło oglądać przedstawienie wykorzystywano naturalną powierzchnię. Na miejscu ołtarza Dionizosa była scena - orchestra. Na niej był budynek będący tłem przedstawień - skene. Miejsce dla widowni wykute było w skale - theatron. Wejście z obu stron prowadzące na scene to parodos. Kolejny twórca to Ajschylos. Wprowadził on na scenę drugiego bohatera. Następny, Sofokles, wprowadził trzeciego aktora. Eurypides wprowadził czwartego i piątego. Powstawały tragedie i komedie. Twórcą komedii był Arystofanes Aktorzy występowali w specjalnych maskach. Miały one wskazywać na płeć, wiek i intencje bohaterów. Maska miała też wzmacniać siłę głosu bohatera. Aktorzy występowali w koturnami (butach na wysokiej powierzchnie) i w wypchanych kostiumach. Wszystko to charakteryzowało bohaterów.
Historia teatru antycznego
Historia teatru antycznego (etapy rozwoju, twórcy, dzieła) Początki teatru antycznego są związane z kultem boga Dionizosa. W czasie pochodu podczas Wielkich Dionizji część ludu ubrana była w koźlą skórę, aby symbolizować leśnych przyjaciół boga Dionizosa. Śpiewali pieśń pochwalną, opowiadającą o nim, zwaną Dytyrambą. Po dojściu korowodu do ołtarza wszyscy stawali przy nim w półkolu. W Atenach w VII wieku p.n.e. pojawił się legendarny człowiek Tespis. Swoją obecnością uświetniał Wielki Dionizje i opowiadał o Dionizosie. Towarzyszył mu chór. Wprowadzało to element dramatyczny. Pierwszym twórcą, który dokonał rozwoju teatru był Trynichos. Zapoczątkował on zerwanie tradycji dionizyjskiej i wrócenie do innych mitów. Aby więcej ludzi mogło oglądać przedstawienie wykorzystywano naturalną powierzchnię. Na miejscu ołtarza Dionizosa była scena - orchestra. Na niej był budynek będący tłem przedstawień - skene. Miejsce dla widowni wykute było w skale - theatron. Wejście z obu stron prowadzące na scene to parodos. Kolejny twórca to Ajschylos. Wprowadził on na scenę drugiego bohatera. Następny, Sofokles, wprowadził trzeciego aktora. Eurypides wprowadził czwartego i piątego. Powstawały tragedie i komedie. Twórcą komedii był Arystofanes Aktorzy występowali w specjalnych maskach. Miały one wskazywać na płeć, wiek i intencje bohaterów. Maska miała też wzmacniać siłę głosu bohatera. Aktorzy występowali w koturnami (butach na wysokiej powierzchnie) i w wypchanych kostiumach. Wszystko to charakteryzowało bohaterów.
Materiały
"Przeszłość" Cypriana Norwida
II. Przeszłość
Drugi utwór cyklu Vade-mecum jest próbą określenia czasu minione¬go w stosunku do teraźniejszości. Wiersz jest zbudowany z trzech czte¬rowersowych zwrotek. W każdej z nich można zauważyć rymy okalające i stosowanie reguły: początkowy i ostatni wers dłuższy, zaś wewnętrzne – krótsze (sześciozgłoskowe). Pierwsz...
Legiony Dąbrowskiego - opis
LEGIONY DĄBROWSKIEGO 1797-1807
Wymazanie Polski z mapy Europy nie załamało polskich patriotów. Ci, którzy pozostali w kraju, poczęli myśleć o podjęciu na nowo walki z zaborcami. Organizowane przez nich spiski były jednak szybko wykrywane wskutek ścisłej współpracy zaborczych rządów. W styczniu 1797 r. w Petersburgu został podpisany ...
Geneza, tło historyczne, ramy czasowe w "Panu Tadeuszu"
2. „ Pan Tadeusz ” - geneza w świetle inwokacji i epilogu, tło historyczne, ramy czasowe.
GENEZA W ŚWIETLE INWOKACJI I EPILOGU, TŁO HISTORYCZNE
I. Sytuacja Polaków po upadku powstania listopadowego
Powstanie listopadowe zakończyło się klęską Polaków. Następstwa po przegranym powstaniu były poważne : została ograniczona au...
Echa romantyzmu i pozytywizmu w literaturze okresu międzywojennego
Echa romantyzmu i pozytywizmu w literaturze okresu międzywojennego.
W literaturze międzywojennej pisarze, jak w dawniejszych latach, ukazywali swoja troskę o los kraju i jego pomyślny rozwój. Zjawiskiem szczególnej wagi w literaturze tych lat było powstanie literatury rewolucyjnej, w której wyrazem patriotycznej troski był konse-kwentny pr...
Przyroda jako temat, motyw, źródło inspiracji artystycznych
8. Przyroda ojczysta jako temat, motyw, źródło inspiracji artystycznych
Przyroda jest bardzo częstym motywem utworów lirycznych, towarzy¬szy przeżyciom podmiotu lirycznego, czasem odzwierciedla stan jego psychiki, a nawet bywa tłem mniej lub bardziej dramatycznych wydarzeń. Jest także źródłem przeżyć estetycznych i zachwytów, a jeśli ten z...
Rachunek a'vista - cechy
Podstawową cechą rachunków a’vista jest brak określenia terminu na jaki klient składa pieniądze. Oznacza to, że pieniądze są stawiane do dyspozycji klienta w każdej chwili i to bez żadnego uszczerbku na oprocentowaniu. Z drugiej strony środki na tych rachunkach są podstawowym źródłem „taniego pieniądza” dla banku. Rachunek bie...
Struktura wieku populacji
Ważną cechą społeczną, która określa możliwości potrzeby populacji w wielu dziedzinach życia jest wiek i jego struktura. Na podstawie owej cechy można określić:
- przewidywalne zmiany w liczebności populacji
- wielkość podaży na rynku pracy
- potrzeby w zakresie edukacji
- potrzeby w zakresie ubezpieczenia emerytalnego
Musi być ujmo...
"Krzyżacy" jako powieść historyczna
Krzyżacy jako powieść historyczna
Krzyżacy to przykład gatunku epickiego, zwanego powieścią. Jest to dzieło dużych rozmiarów, wielowątkowe, ukazujące lasy bohaterów na tle społecznym, obyczajowym, historycznym, geograficznym. Obok wątku głównego (skupionego wokół głównego bohatera) są w niej wątki poboczne oraz epizody. Opowieść prowadzi n...