Handel zagraniczny po przemianie ustroju 1989r

Handel zagraniczny po transformacji ustrojowej Przełomowym momentem dla całej polskiej gospodarki, a więc również dla handlu zewnętrznego była przeprowadzona po 1989r. transformacja systemowa. W III Rzeczpospolitej Polskiej w rządzie Mazowieckiego ministrem finansów został Leszek Balcerowicz. Rozpoczął on szereg przedsięwzięć mających na celu uzdrowienie rozpadającej się gospodarki narodowej (inflacja pod koniec 1989r. sięgała 30-40% w skali miesiąca!), których ukoronowaniem było wprowadzenie 1 stycznia 1990r. pierwszego pakietu reform, tzw. „terapii szokowej”. Polityka gospodarcza Polski dążyła przede wszystkim do zapewnienia stabilizacji ekonomicznej, a więc skupiała się na równowadze wewnętrznej: przełamaniu recesji, stymulowaniu wzrostu gospodarczego, obniżeniu stóp inflacji oraz bezrobocia. Odbywało się to kosztem odstawionej na boczny tor równowagi zewnętrznej; nie ingerowano w strukturę i konkurencyjność polskiej gospodarki na rynku międzynarodowym. Wprowadzenie podwalin gospodarki rynkowej nie mogło pozostać bez skutków dla obrotów zagranicznych. Oznaczało przecież zniesienie państwowego monopolu na handel zagraniczny, dokonanie dewaluacji waluty narodowej i wcielenie jej wewnętrznej wymienialności. Rozpoczęto również szereg procesów liberalizacji obrotów zewnętrznych. Deprecjacja złotego była jednym z głównych czynników pobudzających polski eksport.