Groteska w literaturze romantycznej

Groteska w dramacie od dramatycznośc do współczesności Groteska to kategoria estetyczna występująca w lietraturze w plastyce, muzyce i filmie, teatrze. Charakteryzuje się fantastyką. Upodobaniem do osobliwości(dziwadztwa), ekscentryczności(dziwne chcące szokować) , monstrualnością i karykaturalnością. Światem groteski rządzi absurd, niesposób dotrzec regół nim rządzących. Z elementem groteski spotykamy się na codzień w snach. Najłatwiej o przykład groteski w literaturze dramatycznej znajdziemy w 20 stuleciu. 1. Stanisław Ignay Witkiewicz “Szewcy”, “W małym dworku”, “Wariat i Zakonnica” 2. Witold Gombrowicz “Iwona księżniczka Burbunda” i “Operetka” 3. Różewicz “Kartoteka” 4. Sławomir Mrożek “Tango” Literatura zachodnioeuropejska: 1. Samuel Becket “Czekając na Gogota” 2. Eugene Jonesce “Łysa spiewaczka” 3. Alfred Jarry “Ubu-król” W literaturze romantycznej w autorzy w przejawach groteski wiedzieli twórczą swobodę. W romantyźmie polskim elemenrty groteski widzimy w : Kordian, Dziady, Nie boska komedia. W romantyźmie groteska towarzyszyła w noramalnej lietraturze i występuje fagmentarycznie. W epoce nowoczesnej od 20 lecia groteska dopiero była całymi utworami. Groteska jest jedną z najważeniejszych kategorii estetycznych współczesnej sztuki.