Gospodarka zasobami naturalnymi - cechy, teorie

Jest to pojęcie złożone bo są różne kwalifikacje. Cechy wspólne zasobów naturalnych: – rzadkość występowania – ograniczoność – wyczerpywalność – dostępność (powietrze najbardziej dostępne) Teoria statyczna i dynamiczna • statyczna – Rikordo i Mill poruszyli problem zasobów. Zasoby są wyczerpywalne i ograniczone. • Dynamiczna – realna jest ograniczoność zasobów ale te granice cały czas się przesuwa bo w miarę rozwoju nauki pojawiają się nowe możliwości wykorzystania nowych zasobów. Zasoby są ograniczone, ale jest to granica dynamiczna i granica ta zostanie przesunięta Zasoby są wszędzie, przyrodnicze to woda, powietrze, ziemia, gleby, zasoby ludzkie. Ale główny zasób geograficzny to Przestrzeń Geograficzna, inne to już są pochodne tej przestrzeni. Przestrzeń nie ma początku, ani końca, to co występuje wokół kuli ziemskiej, warstwa wokół razem z 5 wymiarami (atmosfera, litosfera itp.) W obrębie przestrzeni geograficznej, wyróżnia się 3 rodzaje obszarów: 1. obszary produkcji pierwotnej 2. obszary produkcji wtórnej 3. obszary konsumpcji Ad 1. obszary produkcji pierwotnej – to są wszystkie takie powierzchnie, które dają konkretny produkt w postaci naturalnej np. tereny leśne, rolnicze, eksploatacji surowców, pokryte glebami, warunki środowiska nie mają tu wpływu na proces produkcji, ale działają pośrednio. Ad 2. obszary produkcji wtórnej – to wszystkie tereny zajęte przez zakłady przetwórcze (przetwarzanie surowców) np. spalanie węgla Ad 3. obszary konsumpcji – to te obszary, które są zajęte pod zabudowę, jest to sieć osadnicza, czyli miasta, osiedla, wsie, pojedyńcze zabudowania (sieć ta może być zwarta lub rozporszona) Suma tych 3 obszarów to przestrzeń geograficzna kraju, rejonu, subregionu itd. Te 3 obszary często nakładają i przesuwają. Działalność człowieka w przestrzeni geograficznej jest wszechstronna, pojawia się on we wszystkich obszarach (najczęściej w obszarach konsumpcji).