Główne prądy oświeceniowe: klasycyzm i sentymentalizm

Klasycyzm i sentymentalizm Klasycyzm byl najwazniejszym pradem w epoce oswiecenia. Zespol cech, charakterystycznych dla dztuki antycznej, greckiej i rzymskiej, uznany od czasow odrodzenia za tworczosc doskonala pod wzgledem artystycznym, a takze dajaca poelny i harmonijny obraz swiata i czlowieka. Klasycyzm tworzy literature zaangazowana w sprawy kraju, przypisuje poezji cele utylitarne, wraca do idealow starozytnych. Reprezentanci : • I. Krasicki – satyry, bajki, pematy • Julian Ursyn Niemcewicz – komedia politczna – „Powrot posla” Sentymentalizm Za ojca sentymenatlizmu uwazany jest J.J. Rousseau. Jest to nurt uczuciowy, nastawiony bardziej na wnetrze czlowieka, jego indywidualizm, niz na cele polityczne. Literatura ukazuje wenerzne zycie czlowieka, konflikty i napiecia, gdy odchodzi on od natury do cywilizacji. Reprezentant - Franciszek Karpinski – stworzyl sielanke pt. : „Laura i Filon”. Randka pod jaworem zostaje zaklucony poprzez niebaczny zart Filona, ktory chcial, wyprobowac ukochana. Wszystko konczy sie szczesliwie, lecz nie tresc jest tu ciekawa, a trafna analiza stanow uczuciowych i obserwacji, zmiennosci nastrojow zakochanej pary. Wypowiedz Laury – zdradza wszelkie emocje, zmiennosc uczuc, niepokoje i przezycia kochajacego serca. Sielanka pasterska, w otoczeniu natury (ksiezyc, maliny). Na koniec zwycieza szczesliwe i szczere uczucie.