Elementy naturalizmu w prozie młodopolskiej



1. Elementy naturalizmu w prozie młodopolskiej. naturalizm - twórca Emil Zola; sformułował on główne założenia kierunku naturalistycznego: - literatura powinna naśladować rzeczywistość w sposób ścisły i szczegółowy, odtwarzać zaobserwowane fakty, dążyć do foto- graficznej wierności; - nie ma tematów zakazanych dla literatury, pisarz powinien sięgać również do spraw najciemniejszych i drażliwych; - pisarz podobnie jak uczony szuka przede wszytkim prawdy; ukazuje rzeczywistość w sposób obiektywny; Rygorystyczne wymogi stawiane przez E. Zolę powodowały, że bardzo rzadko był on konsekwentnie realizowany. Wynikające z niego tendencje artystyczne wzbogacały jednak różnorodne techniki pisarskie i wkomponowywały się w odmienne koncepcje literatury. Ze względu na unaukowienie twórczości, do naturalizmu sięgali pozytywiści. Odwaga sięgania po tematy, uznane wcześniej za "wstydliwe", prowadząca do moralnego szokowania mieszczańskich odbiorców, skłaniała ku naturalizmowi także modernistów. Należy teraz porównać jak dalece różnym celom technika ta miała służyć na przykładzie twórczości Stefana Żeromskiego i Władysława Reymonta. Bohaterowie Żeromskiego osadzeni byli przede wszystkim w narodowej tradycji kulturowej, a nie w naturze, co wyraźnie oddalało twórczość Żeromskiego od naturalizmu. Pisarz korzystał jednak bardzo często z naturalistycznej techniki opisu, nie wahającej się przed pokazywaniem najbardziej nawet drastycznych szczegółw. W ich obserwacji zachowywał się rzeczywiście jak badacz, zmuszony do analizy przykrego zjawiska. ("Rozdziobią nas kruki, wrony..." - drapieżne ptaki atakują konia i człowieka; sceny z okresu rewolucji w "Przedwiośniu"). Bliska naturalizmowi była też w twórczości Żeromskiego tendencja sięgania po tematy najtrudniejsze zarówno w sferze obyczajowej ("Dzieje grzechu"), jak i w analizie przeszłości narodowej ("O żołnierzu tułaczu"). Technikę naturalistyczną wykorzystywał więc Żeromski do wzmocnienia sugestywności utworów, które miały odsłaniać najboleśniejsze problemy społeczne i narodowe. Przemieniał je tym samym w narzędzie moralizatorskiej dydaktyki, sprze- cznej w istocie z założeniami naturalizmu. Znacznie głębiej odwoływał się do pomysłu Zoli Reymont. W jego powieściach bowiem człowiek jawił się jako integralny element natury, kierujący się w swoim działaniu przede wszystkim pierwotnymi instynktami i popędami. Przedstawione w "Chłopach" życie mieszkańców wsi regulowane było rytmem pór roku. Jedynie zmiany w przyrodzie wpływały na rodzaj prac i sposób żcyia bohaterów. Motywacje ich działania też sprowadzały się do zaspokojenia biologicznych potrzeb i żądzy posiadania. Życie przypomina naturalną walkę o byt. Zgodnie z założeniami naturalizmu, Reymont ograniczał wartościowanie etyczne. Jego bohaterowie byli tacy, jakimi ukształtowały ich warunki i możliwości. Sięgał natomiast po naturalistyczną technikę opisu. Moment, w którym Kuba amputuje sobie nogę, osiąga wymiar ekspresjonistyczny, będąc jednocześnie elementem, relacjonowanej z pewnego dystansu, prawdy o życiu. Powieści Reymonta przemieniały więc naturalizm w filozofię zakładającą, że motywacje ludzkich działań uwikłane w cywilizację i kulturę, tkwią niezmiennie w podstawowych, biologicznych uwarunkowaniach. Przeświadczenie to prowadziło także do wciąż jeszcze wówczas wymagającego pisarskiej odwagi eksponowania roli erotyzmu w życiu człowieka. W twórczości Żerowmskiego naturalizm był techniką pisarskąz, zaś w dziełach Reymonta - sposobem interpretowania świata.

Elementy naturalizmu w prozie młodopolskiej

Materiały

Cechy poezji Tadeusza Różewicza Tadeusz Różewicz zakwestionował tradycyjne wzorce liryczne, ponieważ uznał, że po Oświęcimiu niemożliwa jest poezja rozumiana jako niezachwiana wiara w człowieka i świat. Słowo straciło swą dawną moc, język okazał się kaleki. Wiersze ukazują stan świadomości i kondycję moralną człowieka doby apokaliptycznej. Poeta w imię prawdy wybiera tonac...

Satyry - oświecenie 43.satyry. patrz u góry Satyra- twórca Horacy. W starożytnym rzymie to gatunek literacki z pogranicza liryki, epiki i dramatu. Autor wyraża krytyczną opinię przez ośmieszenie. Gatunek dydaktyczny. Satyra portretowa- portret osoby. Satyra sytuacyjna- ośmieszenie postaw przez sytuację. Człowiek i społeczeństwo w satyrach \"Żona modna\...

Etyka bizsnesu CZY MOŻLIWA JEST ETYKA BIZNESU? Czy jednakże jest do pogodze¬nia z istotą i praktyką \"twardego\" biznesu jakakolwiek etyka - wartości i zasady moralne? Czy więc etyka biznesu jest w ogóle możliwa? Są to te same pytania, jakie odnosić można do \'.rycia gospodarczego w ogólności, oraz do nauk ekonomicznych. W powszednich rozmowach wypowi...

Rola grup w życiu społecznym - grupy społeczne są płaszczyzną socjalizacji jednostek ludzkich – tzn. w grupach tych ludzie uczą się jak żyć w społeczeństwie, ludzie szukają tu wzorów nawet poza swoim otoczeniem, np. grupy odniesienia - grupy społeczne kształtują zachowanie zbiorowe ludzi i w ten sposób modyfikują je jako bodźce - grupa społeczna wyraża się p...

Wady i zalety leasingu Podstawowe zalety leasingu • Leasing umożliwia sfinansowanie inwestycji ze środków obcych, stanowi alternatywne źródło finansowania, a jednocześnie nie powoduje wzrostu współczynnika zadłużenia przedsiębiorstwa, ponieważ nie występuje w bilansie leasingobiorcy jako jego zobowiązanie. • Leasing zabezpiecza przed skutkami inflacji, g...

Wykształcenie człowieka zainteresowaniem pisarzy oświecenia Edukacja człowieka w centrum zainteresowań pisarzy oświecenia. Literatura oświecenia rozwijała się w dramatycznym okresie dziejowym Polski. Sejm, w którym ciągłe kłótnie, zachwiany system demokracji oraz zasada \"liberum veto\" skutecznie unicestwiały próby reform, nie mógł pełnić właściwej funkcji wobec zewnętrznie zagrożonego kraju. Jednak ...

Światopogląd Kochanowskiego „Rzecz Czarnoleska – przepływa, otacza Nawiedzonego niepokoi dziwem. Słowo się z wolna w brzmieniu przeistacza, staje się tym prawdziwem...” Tak oto pisze o poezji Jana Kochanowskiego inny uznany poeta – Julian Tuwim. Wiersze Kochanowskiego potrafiły Tuwima olśnić, zaniepokoić, zaczarować. Czy potrafią zadziwić również ...

Typy teatru średniowiecznego TYPY TEATRU ŚREDNIOWIECZNEGO liturgiczny - ściśle obrzędowy misterium - opowieści o tematyce religijnej (sceny ze Starego i Nowego Testamentu) moralitet - gatunek dramatyczny o charakterze dydaktyczno-alegorycznym - pokazana walka dobra i zła o duszę człowieka intermedia - przerwy podczas sztuki nie zwi...