Definicja hamartii

hamartia: Wina tragiczna, błędne rozpoznanie i fałszywa ocena własnej sytuacji przez bohatera tragedii, który nieświadom istotnego sensu okoliczności, w jakich się znalazł, popełnia czyny prowadzące do dalszego zawikłania jego losu i do katastrofy. Przykładem hamartii w literaturze może być bohater mitów tebańskich - Edyp. Przeznaczenie sprawiło, że jeszcze zanim się urodził wpisano w jego życie zbrodnię ojcobójstwa i kazirodztwo. Wiedząc o tym, prawdziwi rodzice porzucili syna, skazując go na śmierć. Edyp jednak przeżył, a nawet znalazł drugi dom. Kiedy dowiedział się o strasznej przepowiedni, starał się jej zapobiec. Opuścił dom i przybranych rodziców, gdyż był przekonany, iż to ich dotyczy straszne proroctwo. Przeznaczenie sprawiło, że w drodze napotkał ojca, którego zabił. Sprawdziła się również druga część przepowiedni - nagrodą za odgadnięcie zagadki Sfinksa była ręka matki Edypa - Jokasty. Edyp zawinił, a jednak wina jego jest niezawiniona, przecież próbował zapobiec nieszczęściu. Jednak przeznaczenie sprawiło, że wszelkie jego działania prowadziły do katastrofy. Również Antygona, bohaterka tragedii Sofoklesa obciążona jest winą tragiczną. Podejmując decyzję pochówku Polinejkesa, postępuje przecież słusznie - przestrzega prawa rodzinnego i odwiecznych praw boskich. Jednak jej wina polega na tym, iż łamie jednocześnie prawo ludzkie ustanowione przez Kreona. Wikła w ten sposób swoje losy, stawia się w sytuacji, która niechybnie prowadzi do katastrofy.