Przedmiotem psychologii jest człowiek i jego zachowanie się. Człowiek jako organizm istnieje, żyje, działa i rozwija się w określonym środowisku. Istnieje zatem ścisły związek między nim a światem otaczającym. Ustosunkowanie się podmiotu do odbieranych informacji z otoczenia to inaczej emocje. Emocje to silne wzruszenie, podniecenie, przeżycie - związane z tym, że człowiek jest systemem reagującym na siebie i na swoje stosunki z otoczeniem. Emocje dzielimy na korzystne: rozkosz, przyjemność, zadowolenie lub niekorzystne: cierpienie, przykrość, niezadowolenie. Wywoływane są przez różne czynniki, a reakcje emocjonalne są różnorodne: jedne wywołują tendencje do reagowania w określonym kierunku (np. ciekawość − podejmowanie czynności badawczych; strach -ucieczka lub znieruchomienie; gniew - atak), inne emocje wyrażają się reakcjami ekspresyjnymi, takimi jak radość, żal, przykrość. Emocje są wywoływane przez: 1) bodźce pierwotne tj. te, które pochodzą od narządów zmysłowych lub wewnętrznych i związane są z zaspokajaniem potrzeb i z procesami patologicznymi - mogą one wywoływać niespecyficzny stan ogólny przyjemny lub przykry (np. samopoczucie). 2) bodźce wtórne tj. te, które nabywane są przez doświadczenie, a związane są z bodźcami pierwotnymi (bezwarunkowymi). 3) bodźce kinestatyczne tj. te, które związane są z własnymi czynnościami (np. nadmierna aktywność, długotrwała bezczynność). Przebiegają w formie bardzo zróżnicowanego procesu, z czym wiążą się różne reakcje emocjonalne. W procesie emocjonalnym wyróżnia się następujące komponenty: 1) wzrost napięcia mięśniowego, 2) intensyfikację procesów umysłowych, 3) pobudzenie układu autonomicznego, a z kolei parasympatycznego - co prowadzi do zmiany czynności narządów wewnętrznych. Zachowanie zgodnie z rozwijającą się emocją (zbliżenie, oddalenie) mogą nie dochodzić do skutku, jeśli powstały jakieś procesy hamujące. Emocje trwają dłużej - także po przerwaniu kontaktu. Siła emocji jest tym większa, im większe przeszkody wewnętrzne muszą być pokonane (np. zasady, normy, kary) aby powstrzymać od wystąpienia reakcji emocjonalnych.
Definicja emocji, podział
Przedmiotem psychologii jest człowiek i jego zachowanie się. Człowiek jako organizm istnieje, żyje, działa i rozwija się w określonym środowisku. Istnieje zatem ścisły związek między nim a światem otaczającym. Ustosunkowanie się podmiotu do odbieranych informacji z otoczenia to inaczej emocje. Emocje to silne wzruszenie, podniecenie, przeżycie - związane z tym, że człowiek jest systemem reagującym na siebie i na swoje stosunki z otoczeniem. Emocje dzielimy na korzystne: rozkosz, przyjemność, zadowolenie lub niekorzystne: cierpienie, przykrość, niezadowolenie. Wywoływane są przez różne czynniki, a reakcje emocjonalne są różnorodne: jedne wywołują tendencje do reagowania w określonym kierunku (np. ciekawość − podejmowanie czynności badawczych; strach -ucieczka lub znieruchomienie; gniew - atak), inne emocje wyrażają się reakcjami ekspresyjnymi, takimi jak radość, żal, przykrość. Emocje są wywoływane przez: 1) bodźce pierwotne tj. te, które pochodzą od narządów zmysłowych lub wewnętrznych i związane są z zaspokajaniem potrzeb i z procesami patologicznymi - mogą one wywoływać niespecyficzny stan ogólny przyjemny lub przykry (np. samopoczucie). 2) bodźce wtórne tj. te, które nabywane są przez doświadczenie, a związane są z bodźcami pierwotnymi (bezwarunkowymi). 3) bodźce kinestatyczne tj. te, które związane są z własnymi czynnościami (np. nadmierna aktywność, długotrwała bezczynność). Przebiegają w formie bardzo zróżnicowanego procesu, z czym wiążą się różne reakcje emocjonalne. W procesie emocjonalnym wyróżnia się następujące komponenty: 1) wzrost napięcia mięśniowego, 2) intensyfikację procesów umysłowych, 3) pobudzenie układu autonomicznego, a z kolei parasympatycznego - co prowadzi do zmiany czynności narządów wewnętrznych. Zachowanie zgodnie z rozwijającą się emocją (zbliżenie, oddalenie) mogą nie dochodzić do skutku, jeśli powstały jakieś procesy hamujące. Emocje trwają dłużej - także po przerwaniu kontaktu. Siła emocji jest tym większa, im większe przeszkody wewnętrzne muszą być pokonane (np. zasady, normy, kary) aby powstrzymać od wystąpienia reakcji emocjonalnych.
Materiały
Wariant porównawczy zysków i strat
Wariant porównawczy
Wariant ten polega na przeciwstawieniu przychodom ze sprzedaży danego okresu obrachunkowego wszystkich kosztów jakie zostały poniesione w danym okresie. Te dwie wielkości są współmierne czasowo i przedmiotowo, jeśli cała produkcja wytworzona w danym okresie zostaje w tymże okresie sprzedana, a zapasy mają charakter stały. W...
Cechy kontraktów FRA
Kontrakty FRA charakteryzują się wieloma cechami, które zarówno na¬bywcy, jak i sprzedający muszą wziąć pod uwagę przed podjęciem decy¬zji kupna lub sprzedaży. Należą do nich:
Rozliczenia gotówkowe. Ponieważ kredyt/depozyt jest tyl¬ko umowną (hipotetyczną) sumą pieniędzy, nie następuje tu żadna fizyczna wymiana przedmiot...
Poezja Mickiewicza dla Polaków w czasie niewoli
W jaki sposób H. Sienkiewicz oddał hołd poezji A. Mickiewicza?
Czym była dla Polaków poezja Mickiewicza w okresie niewoli?
Henryk Sienkiewicz w noweli pt.: Latarnik oddał hołd poezji Adama Mickiewicza.
Przedstawił jego utwory jako coś najcenniejszego dla każdego Polaka.
W czasach niewoli, dzieła największego polskiego poety były dla naszyc...
"Kordian i cham" oraz "Noce i dnie" jako powieści XX-lecia międzywojennego
W 1932 roku wychodzą dwie ważne dla literatury okresu powieści, a mianowicie \"Kordian i cham\" Leona Kruczkowskiego oraz pierwsze tomy \"Nocy i dni\" Marii Dąbrowskiej.
Dzieło Kruczkowskiego jest analizą i krytyką powstania styczniowego, którego ideologowie zlekceważyli poparcie ludu wiejskiego dla sprawy walki narodowowyzwoleńczej. Nie mieli...
"Mistrz i Małgorzata" jako dzieło uniwersalne
Mistrz i Małgorzata – dzieło uniwersalne
Podsumowując uwagi o najwybitniejszym dziele Bułhakowa, zastanówmy się jeszcze raz nad jego ponadczasową wymową. Wspominaliśmy już o uniwersalizujących zabiegach łączenia różnych planów, kojarzenia przestrzeni i czasu poprzez sposób ich przedstawienia, o parabolicznej, uogólnionej strukturze d...
Giaur jako postać tragiczna
Giaur to tytułowy bohater powieści Georga Byrona. Jest to postać, której dzieje naznaczone są nieszczęśliwą, wręcz tragiczną miłością, cierpieniem, zbrodnią i samotnością.
Giaur pochodził z Wenecji i był chrześcijaninem.
W Grecji zakochał się on w jednej z żon Hassana, bogatego właściciela haremu, który dowiedziawszy się o zdradzie swej nałożn...
"Pióro" Cypriana Norwida
Pióro
Pióro to ostatni wiersz napisany i opublikowany przed wyjaz¬dem poety za granicę w 1842 r. (opatrzony datą 22 marca). Bywa traktowany jako utwór programowy w sensie artystycznym, spo¬łecznym i politycznym.2 Tekst wiersza poprzedza motto:
...Nie dbając na chmury
Panów krytyków, gorsze kładzie kalambury
zaczerpnięte z po...
Kobieta w czasach baroku
„J. A. Morsztyn w wierszu „Niestatek” przedstawia kobietę baroku jako niestałą w uczuciach. Wiersz ten jest jednym zdaniem składającym się z szesnastu wierszy, jest on żartobliwy i ma formę monologu lirycznego. Poeta w celu pokazania kobiety używa wielu anafor. Przedstawia także ciąg paradoksów :
„Prędzej prawdę poeta po...