Człowiek w epoce renesansu



W renesansie nastąpiło odkrycie człowieka. Zostało to nazwane antropocentryzmem i polegało na wywyższeniu pozycji człowieka i zniżeniu miejsca Boga w świecie. Koncepcja człowieka wyglądała następująco. Człowiek jest istotą wybitną, szlachetną - w oparciu o cnotę i stosunek człowieka do dobra ogółu. Człowiek renesansu nie powinien się poddawać zbytnio radości, ani rozpaczy. W renesansie istniały trzy główne hasła odnośnie człowieka, który powinien być wolny, godny i potrafić kochać miłością doczesną. Te założenia mocno odbiły się na literaturze. W swoich dziełach np. Petrarca opisuje miłość, którą obdarzył pewną kobietę. I choć nigdy nie ożenił się z nią (prawdopodobnie nie istniała), to jednak kocha ją aż do śmierci, z kolei Mirandola w swoim utworze „Mowy o godności człowieka”, pisze jak sam tytuł wskazuje o ludzkiej godności oraz o wolności. Wydaje mi się, że role człowieka, którą mamy wymienioną w cytacie polega właśnie na wypełnianiu przez ludzi tych trzech wymienionych w poprzednim akapicie wartości. Sądzę, że właśnie o to chodziło Montaigneyowi. „Nie wyznaczam ci, Adamie, […], wszystko to posiadał zgodnie ze swoim życzeniem i swoją wolą.” Wolność – według Giovanniego Pico Della Mirandoli – polegała na swobodzie ludzkiej, którą dał nam Bóg. Artysta uważa, że wszelkie istoty ziemskie z wyjątkiem ludzi zostały stworzone do określonych celów. Człowiek natomiast, jest nieskrępowany nakazami ani ograniczeniami. Może sam określić swoją osobowość, obyczaje, poglądy na świat czy też charakter. Osobiście zgadzam się z twierdzeniem Mirandoli prawie w pełni, jednak myślę, że powinno ono zostać trochę zmodyfikowane. Uważam, że autor myli się w momencie, gdy pisze, że człowiek może zmienić swoją naturę, ot tak sobie. Wydaje mi się to nie do końca możliwe. W swoim życiu kilkakrotnie próbowałem zastąpić jakąś część mojej natury na inną. Jednak człowiek jako stworzenie słabe ma za słabą wolę aby to uczynić. Można się zmienić zewnętrznie na jakiś czas, lecz wewnątrz siebie zawsze pozostaniemy tą samą osobą, a po pewnym czasie nasza stara natura, ta którą otrzymaliśmy rodząc się, w pewnym momencie znowu zagóruje nad tą nową. Dlatego sądzę, że gdyby cytat podany w temacie był moją myślą, to na pewno w przypadku wolności, rozważałbym o niej jako o nie do końca pełnej. Jednak na pewno brałbym ten czynnik pod uwagę, gdyż aby spełnić swoją rolę, należy mieć wolną rękę, nie można być przez nikogo prowadzonym, ani ograniczanym, bo wtedy spełniamy wolę tej osoby. A ponieważ każda osoba ma inną wolę, to zarazem także inną rolę, bo rola człowieka zależy od jego woli. „Boleścią się posilam, płacz z śmiechem mieszając, jednaki smak tak w życiu, jak w śmierci odnoszę, w takim bycie dla ciebie, pani, się znajduję Petrarca w swoim wierszu „Pokoju mieć nie mogę …”, przedstawia swoją miłość do Laury legendarnej miłości poety. Jego miłość można nazwać doczesną, gdyż jak sam poeta pisze w drugim wersie powyższego cytatu, kocha ją jednakowo zarówno za życia jak i w momencie śmierci. Petrarca przedstawia nam we wszystkich swoich sonetach, jak powinna wyglądać miłość doczesna. Uważa, że powinno się cały czas kochać tak samo, zarówno na początku jak i później. W dzisiejszych czasach zazwyczaj po początkowej wielkiej miłości następuje znudzenie partnerem, czy partnerką. U Petrarci tego nie ma. On kocha Laurę w każdym momencie tak samo, nigdy się nią nie nudzi, zawsze miłuje przeogromną miłością, mimo że wie, że nie może się z nią ożenić. Sądzę, że podstawową rolą człowieka jest właśnie miłość. Sądzę, że każdy człowiek powinien kogoś znaleźć i pokochać tę drugą osobę, tak jak Petrarca miłował Laurę, czyli miłością doczesną, piękną i wielką. Powinien być myślami zawsze z nią. Całkowicie się zgadzam z Petracą, uważam, że artysta doskonale utrafił w sedno sprawy. Właśnie tak powinna wyglądać miłość doczesna jak on ją przedstawił w swoich sonetach. Uważam, że jest ona piękna i że powinna być jednym z głównych celów każdego człowieka. Myślę, że człowiek, który nigdy w swoim życiu nie zaznał miłości - już niekoniecznie doczesnej – nie może nosić miana człowieka. Miłość doczesną, doskonale przedstawia także Boccaccio w swojej noweli „Sokół”. Opisuje on miłość szlachcica do pewnej mężatki. Ona nie odwzajemnia uczucia, lecz on mimo wszystko nie rezygnuje. Kocha ją i jest gotów zrobić dla niej wszystko. I dopiero po wielu faktach ona zakochuje się w nim. Gdyby nie tak zwany happy end, który tak do końca nie jest znowu szczęśliwy, gdyż umiera syn Mony, to Fredrigo nigdy nie ożenił by się ze swoją miłością. Sądzę jednak, że jego miłość do niej trwałaby aż do jego śmierci. Fredrigo stracił dla Mony majątek oraz swojego przyjaciela, jednak myślę, że gdyby miał szansę odzyskać te rzeczy i móc rozdysponować nimi ponownie, to nie zawahałby się, i jeszcze raz oddał wszystko w celu uszczęśliwienia Mony. Na koniec pozostawiłem godność, lecz mam po temu powody. Ta wartość jest bowiem niezwykle ciekawa, gdyż ma niezwykłe powiązania z cytatem. Montaigney pisze w nim, że „nie ma nic bardziej pięknego i godnego, niż dobrze i należycie wypełniać ludzkie role. Chciałbym podkreślić słowo „godnego”. Z tego by wynikało, że aby wypełniać swoje role należy być godnym, a ja napisałem wcześniej, że w renesansie jednym z głównych haseł bała właśnie godność. Więc z tego wynika, że jeśli nie jest się godnym, nie można wypełniać swoich roli, lecz żeby mieć rolę w życiu to trzeba być godnym. Z tego jest tylko jeden wniosek. Można jeszcze jako tako opuścić miłość doczesną, bądź wolność, bo zawsze pozostaną jeszcze jakieś role życiowe, jednak nie można być niegodnym, gdyż wtedy nie da się spełniać żadnej roli.

Człowiek w epoce renesansu

Materiały

Rola frustracji w procesach motywacyjnych a) reakcja na frustracje to interpretacja sytuacji. Przyczyny mogą być: - zewnętrzne: charakterystyczne dla osób niedojrzałych upatrywanie przyczyn niepowodzeń w otoczeniu. - wewnętrzne: charakterystyczne dla osób z niską samooceną upatrywanie przyczyn w sobie, w swoich brakach b) frustracja jako czynnik wzmacniający motywację: pojawienie się...

Język w "Zemście" Zemsta\" jest utworem opartym na szczególnego rodzaju kontrastach komicznych. Śmieszne są postacie zamaszystego rębajły i chytrego pa-lestranta, szacownych obywateli ziemskich z przełomu XVIII i XIX stule-cia, których pisarz umieścił w zamczysku z XV wieku, każąc odgrywać przy pomocy Papkina sceny z rycerskiego romansu. Ale źródłem komi-zmu w ut...

Definicja neologizmu, podział i przykłady Neologizmy, pojęcie, podział, przykłady Neologizmy - przeciwieństwo archaizmów; słowa nowe; innowacje.Tworzone są przede wszystkim z konieczności nazywania nowych przedmiotów i pojęć, powstających wraz z rozwojem kultury materialnej i duchowej społeczeństawa. Neologizmy uzasadnione i potrzebne przestają byc neologizmami, gdy się upowszechnią i ...

Klęska Kordiana - dlaczego ? W dramacie Juliusza Słowackiego pod tytułem \"Kordian\" poeta opisuje pokolenie podejmujące walkę o niepodległość. Uosobieniem tych młodych ludzi biorących udział w powstaniu listopadowym jest główny bohater o imieniu Kordian. Jego racje moralne, z którymi się boryka przedstawione są (w scenie spiskowej) przez dwie osoby: Kordiana i Prezesa. Te ...

"Bitwa pod grunwaldem" - opowiadania Borowskiego TEMAT: Europa po wojnie - „Bitwa pod Grunwaldem”. W opowiadaniach okupacyjnych i obozowych Borowski zadawał pytanie dlaczego w lagrze człowiek okazał się istotą tak słabą moralnie. W „Bitwie pod Grunwaldem” pytał jacy okażą się ludzie, gdy znikną obozy. Odpowiedź jest bardzo surowa - na europejskim pobojowisku nic się ...

Podobieństwa i róźnice opowowiadań Borowskiego a Grudzińskiego a) cechy wspólne: - podstawą jest własne doświadczenie autorów, obaj autorzy byli więźniami, - dążenie do maksymalnego obiektywizmu i wyciszenia własnych emocji, - prezentowanie tych samych sytuacji, charakterystycznych dla obozu, wyniszczającej pracy, głodu, chorób, śmierci, likwidacji słabych b) różnice: - narrator, Borowski, na...

Kolory w reklamie - psychologia Kolor w reklamie Najistotniejszym czynnikiem kształtującym nastrój każdej reklamy są barwy, które ściśle się wiążą z cechami przedstawianego produktu i przywodzą na myśl konkretne skojarzenia i odczucia. Mogą również być wizytówką firmy, tak jak logo. Kolorem można wyrazić smak, zapach, temperament, emocje, opisać w zasadzie wszystkie cechy i s...

Na czym polega prawo do odpowiednich warunków pracy PRAWO DO ODPOWIEDNICH WARUNKÓW PRACY Deklaracja Uniwersalna (art. 23 i 24), Pakt Ekonomiczny (art. 7), Karta Socjalna (art. 2, 3, 4), Konstytucja ( art. 68, 70). Deklaracja mówi o ,,odpowiednich i zadowalających” warunkach pracy, natomiast oba traktaty o warunkach ,,sprawiedliwych”, przy czym Pakt dodaje jeszcze ,,korzystne&...