Co zachcęca a co zniechęca ludzi do podjęcia studiów medycznych

Zainteresowania Podjęcie studiów lekarskich częstokroć jest poprzedzone wcześniejszym zainteresowaniem się tematyką medyczną, czy to przez ogólnie dostępne książki, czasopisma, czy też za sprawą dobrego nauczyciela z biologii. Prestiż Tradycyjnie ugruntowane przekonanie o wysokiej randze zawodu lekarza to jeden z podstawowych motywów, którym kierują się młodzi ludzie decydując się na podjęcie studiów medycznych. O dużej popularność studiów medycznych świadczy fakt, iż coroczna liczba kandydatów na te studia kilkakrotnie przewyższa ilość dostępnych miejsc. Powołanie Młodzi ludzie często przychodzą na studia medyczne z zamiarem niesienia ludziom otuchy i pomocy. Wielu pragnie w przyszłości poświęcić się innym, aby zmniejszyć ich cierpienie. W toku studiów stykają się jednak nieraz z innymi wzorami postępowania, wobec czego szybko rezygnują ze swoich ideałów, a niejednokrotnie także z dalszych studiów. Proces kształcenia Studia medyczne są zdecydowanie bardziej intensywne i przez to znacznie trudniejsze niż inne studia, wymagają bardzo dużego samozaparcia i wielu wyrzeczeń - nie ma tu mowy o "życiu studenckim". Uświadomienie sobie, jak długotrwały jest proces kształcenia lekarza, prowadzi do dłuższego zastanowienia się nad decyzją podjęcia studiów medycznych i do rezygnacji z nich w przypadku braku motywacji wewnętrznej. Lekarz bez specjalizacji jest obecnie lekarzem bez szans, co w wyniku daje nie 6 ale 8 i więcej lat nauki. Przygotowanie do zawodu jest często mierne - a to z powodu małej ilości zajęć praktycznych - na praktykach (w pierwszych latach studiów) studenci często przydają się jedynie do sprzątania po pacjentach; a także z powodu fatalnego zaplecza naukowego niektórych uczelni. Uczelnie rozsiane po całej Polsce mają odmienne programy nauczania, przez co jedne z nich wypuszczają lepiej, inne - gorzej przygotowanych do zawodu lekarzy. Stypendia Otrzymywane stypendia naukowe, czy stypendia socjalne mogą często mieć ogromny wpływ na sytuację materialną studentów, a tym samym na możliwości ich studiowania na danej uczelni. Praca Znajomość perspektyw zawodowych absolwentów akademii medycznych jest jednym z czynników, które wyznaczają efektywność uczenia się oraz kształtują motywację i poziom aspiracji studentów. Obecnie perspektywy dla przyszłych lekarzy nie są zachwycające. Ubywa miejsc pracy. Szpitale zmuszone są likwidować oddziały. W placówkach jednostek badawczo – rozwojowych przeprowadzane są znaczne redukcje etatów. Powszechnie uważa się, że najłatwiej wystartować stomatologom – nietrudno założyć własny gabinet (nawet w bloku mieszkalnym); wiąże się to oczywiście z zainwestowaniem pewnej kwoty pieniędzy - ale od czego są kredyty. Prywatna praktyka stomatologiczna to praca w wyznaczonych przez siebie godzinach, dobrze płatna, często w domu. Prywatna praktyka lekarska (także specjalistyczna) - to już trudniejsza sprawa - koszta są znacznie większe, potrzeba do tego większego gabinetu. Lekarze pełnoetatowi w szpitalach - zarobki niskie, praca ciężka - dyżury nocne, brak zabezpieczenia socjalnego i jakichkolwiek gwarancji socjalnych; często praca przy braku zaplecza technicznego; do tego narzekania pacjentów. Zarobki Mało jest osób, które idą na medycynę dla pieniędzy - z pracą jest naprawdę ciężko, w zasadzie student bez motywacji nie ma szans przetrwać. Lekarze na początku mogą liczyć na wypłaty rzędu 1000-1200 PLN. Największe zarobki mają oczywiście członkowie kas chorych - absurdalnie wysokie; jak głoszą plotki sprzątaczka w kasie chorych zarabia więcej niż anestezjolog, niezbędny przy każdym zabiegu inwazyjnym. Praca w kasach chorych to praca w godzinach 9.00-15.30, świetnie płatna, polegająca na podbijaniu druczków i pracy przy bardzo nowoczesnym komputerze, w budynku dorównującym wyglądem najnowszym placówkom banków. Lekarze specjaliści z wieloletnim stażem mogą liczyć na zarobki do 2000 PLN, wliczając w to dyżury nocne; do tego co nieco od pacjentów - w większości pieniądze, alkohol - "aby popchnąć sprawy". Ordynatorzy, dyrektorzy szpitali - duże zarobki; przy czym ordynator pracuje jako lekarz, a dyrektor niestety zajmuje się tylko (w większości przypadków) papierkową robotą. Wydatki na ochronę zdrowia Wydatki z budżetu państwa na opiekę zdrowotną nie pokrywają rzeczywistych potrzeb placówek ochrony zdrowia. Wyposażenie szpitali jest bardzo ubogie i nie zapewnia studentom efektywnego przyswajania wiedzy, a lekarzom - skutecznego leczenia. Leczeni Wyższy poziom zachorowalności na różnorodne choroby wśród społeczeństwa powoduje wzrost zapotrzebowania na wykwalifikowaną służbę medyczną, co skłania akademie medyczne do otwarcia większej liczby miejsc na poszczególnych kierunkach. Nastawienie pacjentów do lekarzy Wśród pacjentów częstokroć krąży nie najlepsza opinia o lekarzach. Skąd takie nastawienie? Lekarze pierwszego kontaktu (lekarze rodzinni) są fatalnie przygotowani do zawodu. Pacjenci często wiedzą więcej np. o mammografii niż wymienieni wyżej lekarze, co powoduje często konflikty, lekarze ci są opieszali, nie wykonują rutynowych badań. Często w szpitalach po prostu brak jest niezbędnego sprzętu medycznego - niezadowolenie pacjentów znowu skupia się na lekarzach.