Co to jest katharsis?

Katharsis (oczyszczenie, nazwa wywiedziona od imienia mitycznego Katharsiosa, który miał to w imieniu Zeusa oczyścić z winy - ukarać i przebaczyć, pierwszego zabójcę, Iksiona) - pojęcie związane z terapeutyczną funkcją dramatu. Oznacza wyzwolenie duszy z win, oczyszczenie ze złych emocji poprzez przeżycie uczucia litości i trwogi. Widz, śledząc akcję tragedii miał doznawać litości, gdy obserwował tragedie niewinnego człowieka i trwogi, kiedy uświadamiał sobie, że i on mógłby zostać doświadczony podobnym losem. Tragedię klasyczna charakteryzuje odpowiedni typ struktury: otwiera ją prolog, w którym występują dwie postacie. Ich dialog zapoznawał widzów z tym, co stanowi punkt wyjścia akcji i zarysowywał sylwetki bohaterów parados czyli wejście chóru i jego pierwsza pieśń. Chór wprowadzał do tragedii pierwiastek liryczny, komentował bieg zdarzeń, czasami pełnił role narratora, niekiedy bywał wprowadzony do akcji epejsodon i stasimon - odpowiednio: dialogi stanowiące o rozwoju akcji i kolejne wejścia chóru składały się na znaczną część tragedii. Zazwyczaj przeplatało się ze sobą od 3 do 5 tych elementów, exodus, czyli swoiste podsumowanie, którym chór poprzedzał swe wejście. Ono kończyło tragedię antyczną Tragedia czasów nowożytnych zrezygnowała z tego typu budowy. Najwięcej innowacji do budowy tragedii wprowadził Szekspir. Zrezygnował z klasycznych jedności, wprowadził epizody, również humorystyczne czy nawet groteskowe. Tragedia jest gatunkiem charakterystycznym dla dawnych epok. Ostatnim okresem jej wielkiego rozkwitu był wiek XVII we Francji (Corneille, Racine) komedia gatunek dramatu opozycyjny wobec tragedii, obejmujący utwory o pogodnej tematyce i najczęściej żywej akcji zamkniętej rozwiązaniem pomyślnym dla bohaterów, operującej chwytami komizmu sytuacyjnego, charakterologicznego i językowego, karykaturalnego wyjaskrawienia i groteski, często mające charakter satyryczny.