Charakterystyka postaci w "Noce i dnie" Dąbrowskiej

“NOCE I DNIE” M. DĄBROWSKIEJ datą graniczną tej powieści jest powstanie styczniowe wpływa ono na życie bohaterów każde z nich widzi je inaczej Barbara patriotka niechęć i nienawiść do wszystkich i wszystkiego co związane było z zaborcami ceniła tych, którzy brali udział w powstaniu; powstanie uważa za bohaterski czyn zbrojny ma swoją dumę, honor razi ją to, że Bogumił nie chce mówić o powstaniu zainteresowała się Bogumiłem ponieważ on brał udział w powstaniu, obdarzyła go szacunkiem specyficzny stosunek miała także do wuja Klemensa, który brał udział w powstaniu uważała za swój obowiązek opiekować się nim mityzacja powstania (przyczynili się do tego tacy ludzie jak Barbara) za mąż wyszła z obowiązku Bogumiła traktowała wielokrotnie lekceważąco tęskni za miastem boi się śmierci jest nietolerancyjna pełna sprzeczności cechuje ją egotyzm Bogumił ma inny stosunek do powstania gdy ono wybuchło był jeszcze młodym chłopcem, musiał bardzo szybko wydorośleć powstanie wywarło na nim ogromne piętno starał się wymazać je z pamięci bezpośredni kontakt ze śmiercią nauczył go cenić życie, nie miał dużych wymagań, cieszył się chwilą powstanie ukształtowało w nim pogląd na życie według niego największą wartością człowieka jest praca jest realistą, trzeźwo patrzy na świat nie ma dużych wymagań od życia nie pracował dla pieniędzy lecz z miłości do ziemi i pracy często zaniedbywał przez to żonę i dzieci starał się pomagać Barbarze lecz rzadko zgadywał jej pragnienia kochał Barbarę na równi ze swoją pracą dużo wymagał od ludzi ale najwięcej od siebie spotyka na swojej drodze wiele przeszkód staje na przeciw losowi, jest optymistą był odpowiedzialny za swoje czyny bohater pozytywistyczny w powieści uosabia mądrość życiową kieruje się rozsądkiem