Proces znoszenia ceł i ograniczeń ilościowych w imporcie oraz wyeliminowanie opłat podatkowych trwał do roku 1967, kiedy to zostały usunięte ostatnie przeszkody we wzajemnym handlu. Państwa przyjęły opracowane reguły co do pochodzenia towarów, wprowadziły określone opłaty graniczne, zakaz stosowania ceł eksportowych oraz zakaz zwrotu ceł od importowanych surowców i materiałów zużytych w eksportowanych wyrobach. Wprowadzono również możliwość stosowania klauzul zabezpieczających, które miały przywrócić ograniczenia w handlu ze względu na bezpieczeństwo państwa, zakłócenia w bilansie płatniczym i okresowe trudności zachodzące w przemyśle lub regionach. Drugą sferą budowy strefy wolnego handlu były reguły konkurencji. Zakaz subsydiowania eksportu i innej ingerencji państwa, mogącej zniekształcić korzyści z wymiany. Określono ścisłe procedury realizacji zamówień publicznych, które nie mogły dyskrymino-wać dostawców z innych państw ugrupowania. Tylko w dziedzinach związanych z produkcją i handlem państwa mogły tworzyć przedsiębiorstwa na obszarze ugrupowania. Transport, bankowość, ubezpieczenia, rolnictwo i rybołówstwo nie zostały objęte tym zezwoleniem. Przepływ siły roboczej mógł się tylko dokonywać w formie pomocy w funkcjonowaniu przedsiębiorstw ponadnarodowych z państw członkowskich. Dla obrony przed nieuczciwym importem stosowano środki anytydumpingowe i antysubwencyjne. Kolejną sferą tworzenia strefy wolnego handlu było znoszenie technicznych barier w handlu. Towary pochodzące z EFTA oznaczone były według określonych norm technicznych co ułatwiło swobodę handlu. Podpisano dziewięć konwencji i programów o wzajemnym uznawaniu norm technicznych na swoim obszarze. Handel artykułami rolnymi i produktami rybołówstwa morskiego stał się kolejną płaszczyzną budowy strefy wolnego handlu. Początkowo Konwencja Sztokholmska nie obejmowała tych segmentów handlu redukcją taryf i restrykcji ilościowych. Naciski państw doprowadziły do wzajemnej wymiany w tych dziedzinach. Zaczęto zawierać dwustronne umowy między członkami w sprawie bilateralnych koncesji w tym handlu.
Charakterystyka EFTA
Proces znoszenia ceł i ograniczeń ilościowych w imporcie oraz wyeliminowanie opłat podatkowych trwał do roku 1967, kiedy to zostały usunięte ostatnie przeszkody we wzajemnym handlu. Państwa przyjęły opracowane reguły co do pochodzenia towarów, wprowadziły określone opłaty graniczne, zakaz stosowania ceł eksportowych oraz zakaz zwrotu ceł od importowanych surowców i materiałów zużytych w eksportowanych wyrobach. Wprowadzono również możliwość stosowania klauzul zabezpieczających, które miały przywrócić ograniczenia w handlu ze względu na bezpieczeństwo państwa, zakłócenia w bilansie płatniczym i okresowe trudności zachodzące w przemyśle lub regionach. Drugą sferą budowy strefy wolnego handlu były reguły konkurencji. Zakaz subsydiowania eksportu i innej ingerencji państwa, mogącej zniekształcić korzyści z wymiany. Określono ścisłe procedury realizacji zamówień publicznych, które nie mogły dyskrymino-wać dostawców z innych państw ugrupowania. Tylko w dziedzinach związanych z produkcją i handlem państwa mogły tworzyć przedsiębiorstwa na obszarze ugrupowania. Transport, bankowość, ubezpieczenia, rolnictwo i rybołówstwo nie zostały objęte tym zezwoleniem. Przepływ siły roboczej mógł się tylko dokonywać w formie pomocy w funkcjonowaniu przedsiębiorstw ponadnarodowych z państw członkowskich. Dla obrony przed nieuczciwym importem stosowano środki anytydumpingowe i antysubwencyjne. Kolejną sferą tworzenia strefy wolnego handlu było znoszenie technicznych barier w handlu. Towary pochodzące z EFTA oznaczone były według określonych norm technicznych co ułatwiło swobodę handlu. Podpisano dziewięć konwencji i programów o wzajemnym uznawaniu norm technicznych na swoim obszarze. Handel artykułami rolnymi i produktami rybołówstwa morskiego stał się kolejną płaszczyzną budowy strefy wolnego handlu. Początkowo Konwencja Sztokholmska nie obejmowała tych segmentów handlu redukcją taryf i restrykcji ilościowych. Naciski państw doprowadziły do wzajemnej wymiany w tych dziedzinach. Zaczęto zawierać dwustronne umowy między członkami w sprawie bilateralnych koncesji w tym handlu.
Materiały
Postawa kapitana Rymwida w "Echa leśne"
Postawa kapitana Rymwida
Jan Rozłucki, czyli kapitan Rymwid, reprezentuje postawę wier¬ności ojczyźnie, zdecydowanego działania, troski o przyszłość kraju i własnej rodziny. Jako wychowanek swojego stryja Jan został ukształ¬towany jako żołnierz. Służył w szeregach rosyjskich, ale – jak się później okazało nie zatracił poczu...
Krótka biografia Erazmu z Rotterdamu
6. ERAZM Z ROTTERDAMU [Gerhard Gerhards] (1469 - 1536)
Był to holenderski filolog, filozof, literat, teolog i pedagog. Był też czołowym humanistą renesansu. Piętnował nadużycia duchownych (korupcja, handel relikwiami itp.). Głosił umiłowanie wolności, prostoty i pokoju. Zabiegał o pogłębienie duchowej więzi z Jezusem Chrystusem przez modlitwę ...
"Mała apokalipsa" - czas i miejsce akcji
Czas i miejsce akcji
Akcja Malej apokalipsy rozgrywa się w ciągu jednego dnia w War¬szawie. Czas jej trwania nie został jednak precyzyjnie określony. Czytelnik dowiaduje się, że jest rok 1979, potem pojawiają się inne da¬ty, np. 1980,1999. Czas historyczny wyznaczają wymienione na transparentach rocznice PRL: 35-, 40-, 50- lub 60...
Człowiek kowalem własnego losu?
Temat: Człoweik kowalem swego losu czy jego igraszka
Życie człowieka ściśle powiązane jest z jego losem – fatum. Mamy na to przykłady zarówno w literaturze antycznej, jak i oddalonej o 2000 lat literaturze XX wieku. Niektóre utwory wskazują na to, że człowiek jest igraszką swojego losu, natomiast inne, że kowalem. Bohater antyczny częst...
Podobieństwa i różnice autor - bohater
17. Autor – podmiot mówiący – bohater (podobieństwa i różnice).
Autor twórca i współtwórca dzieła literackiego, naukowego, dzieła sztuki, dzieła technicznego (projekt). Autor może być również dramatu, powieści, obrazu, referaty, scenariusza, tekstu, piosenki. W szerszym znaczeniu autor obejmuje współautora, tłumacza, wydawcę zbior...
Wieś w sonetach "Z chałupy" Jan Kasprowicz
Informacja o Janie Kasprowiczu. Wizerunek wsi w sonetach \"Z chałupy\".
Jan Kasprowicz pochodził z rodziny chłopskiej. Urodził się w 1860 roku we wsi Szymborze, zmarł w 1926 roku w Poroninie. Uczył się w gimnazjum w Inowrocławiu. Konflikty z pruskimi nauczycielami spowodowały, że uczył się później w Opolu, Poznaniu i Raciborzu. Dopiero w 1884...
Eurorynki pieniężne i kapitałowe
W Europie Zachodniej wykształciły się w latach sześćdziesiątych nowe rynki pieniężne i kapitałowe określane mianem eurorynków: jest to eurorynek pieniężny (rynek eurowalut , zwłaszcza eurodaolara), oraz eurorynek kapitałowy (głównie rynek euroobligacji). Przyczyną ich pojawienia się były:
Rozwój infrastruktury bankowej
Po...
Najważniejsze modele faktoringu
Kryterium podziału jest umiejscowienie ryzyka wypłacalności dłużnika. W zależności od niego wyróżniamy:
I. faktoring właściwy (pełny) - cha¬rakteryzuje się tym, że przelew wierzyte¬lności jest ostateczny i w jego wyniku całkowite ryzyko, związane z wypłacal¬nością dłużnika obciąża instytucję fak¬toringową (faktora). Bank...