Bóg w średniowieczu

- ogólnie rzecz biorąc, jako że Kościół był nadrzędną siłą w średniowieczu, to wg jego zasad, Bóg był nadrzędną istotą rządzącą nad światem, istotą wszechmocną (choć nie wiem co to znaczy, bo stwierdzenie "może wszystko" jest logicznie bez sensu), istotą która stworzyła ten świat i człowieka na swoje podobieństwo i dała mu władzę nad ziemią i wszelkim stworzeniem na ziemi; poza tym pojawiły się trzy filozoficzne koncepcje, porządkujące stosunki Bóg, człowiek i reszta stworzenia: (patrz punkty 5 i 6) scholastyka stwierdzała, że prawdę o istnieniu Boga należy rozumowo (ale przez wiarę) udowodnić; augustynizm zawieszał człowieka miedzy aniołami i zwierzętami, a za cel życia uważał rozumowe poznawanie świata, Boga oraz sensu ich istnienia; tomizm stwierdzał, że Bóg wybrał każdemu człowiekowi miejsce w drabinie bytów (hierarchii) i że człowiek nie powinien próbować nawet sprzeciwiać się decyzji Boga, bo mogło by to, poza gniewem Boga, wywołać destabilizację społeczeństwa; franciszkanizm nakazywał kochać wszelkie boskie stworzenie, gdyż jest ono (z założenia i wg Biblii) dobre