Bezpieczeństwo Polski w sojuszu północnoatnalntyckim

Międzynarodowe uwarunkowania bezpieczeństwa Polski Od końca lat osiemdziesiątych w otoczeniu Polski zaszły istotne zmiany. Wraz z załamaniem się bloku wschodniego upadł dwubirgunowy system, który dominował od końca drugiej wojny światowej. Istniejący układ międzynarodowy charokteryzuje pewien chaos. Diada Wschód-Zachód została zastąpiona nierównoważnym układem wielobiegunowym. W naowych warunkach europejskich budowanie bezpieczeństwa Polski jest procesem bardziej złożonym niż w sytuacji bipolarnego podziału Europy i świata . Głównymi jego elementami są: • dwustronne traktaty polityczne zawarte z państwami sąsiednimi, rozwiązujące podstawowe problemy w stosunkach dwustronnych oraz tworzące ramy pokojowej i konstruktywnej współpracy; • rozszerzana i zasieśniana współpraca polityczna i wojskowa z Organizacją Traktatu Północnoatlantyckiego (NATO) (konsekwencją taj współpracy stało się pełne członkostwo Polski w strukturach NATO co nastąpiło w dniu 12 marca 1999 roku.) i z Unią Zachodnioeuropejską oraz państwami członkowskimi tych organizacji, w tym trójstronna współpraca z Niemcami i Francją; • działania na rzecz pełnej realizacji rozszerzenia sieci ogólnoeuropejskich porozumień służących bezpieczeństwu Polski oraz w skali globalnej- przyczynianie się do skuteczniejszego działania systemu bezpieczeństwa zbiorowego Narodów Zjednoczonych, a także do pełnej realizacji globalnych porozumień dotyczących kontroli zbrojeń i rozbrojenia. Najważniejszym jednak gwarantem bezpieczeństwa dla Polski jest sam Sojusz Północnoatlanycki. Członkostwo w NATO daje nam możliwość realizacji reform polityczno-ekonomicznymm przy zachowaniu pełnego poczucia bezpieczeństwa.