Analiza "W biały dzień" Wisławy Szymborskiej



W biały dzień K. K. Baczyński, bohater liryczny refleksji poetyckiej (zamieszczo¬nej w t. Ludzie na moście, 1986), został tu ukazany w dojrzałym wie¬ku, łysawy, siwiejący, w okularach, // o pogrubianych i znużonych ry¬sach twarzy, z oznakami biologicznych zmian wywołanych upływem czasu. Poetka wyobraża sobie, że tak wyglądałby, gdyby mógł dziś żyć. Utwór wypełniają czasowniki użyte w trybie przypuszczającym: jeździłby, schodziłby, patrzyłby itp. Rozważania „co by było, gdyby...” pozwalają dojść do wniosku, że dopiero śmierć otwiera granice uzna¬nia i popularności, pozwala na tworzenie mitów i stwarza otoczkę zna¬komitości. Młody Baczyński zginął w powstaniu warszawskim i zapisał się w pamięci potomnych jako dzielny człowiek, który oddał życie za ojczy¬znę, oraz zdolny, wybitny poeta rokujący wielkie nadzieje – potencjal¬ny nowy wieszcz. Wczesna śmierć uczyniła go bohaterem legendy, przydała mu blasku chwały. Gdyby uniknął kuli, byłby dziś starzeją¬cym się mężczyzną, którego zapewne traktowano by zwyczajnie. By¬wałby, jak inni literaci, w domu wypoczynkowym w Zakopanem, pi¬sałby, podziwiał naturę Tatr, schodziłby na obiady do stołówki oraz czytał codzienne gazety – jak większość pensjonariuszy. Nikogo nie dziwiłoby, że ktoś prosi go do telefonu. Nie wzbudzałby szczególnego zainteresowania. Nie wyróżniałby się niczym wyjątkowym, jeśli chodzi o wygląd zewnętrzny – ot, przeciętnej urody mężczyzna w star¬szym wieku, ubrany w sweter. W biały dzień – a więc zwykły, powszedni, jeden z wielu – nikt nie dostrzegłby geniuszu poety, tylko dlatego, że jeszcze żyje. To właśnie śmierć pozwala w pełni ocenić dorobek i znaczenie twórcy. Trzeba do tego dystansu, „skończoności” dzieła. Podmiot li¬ryczny wiersza przypuszcza, że obecność Baczyńskiego w zakopiań¬skim pensjonacie byłaby „zwykłym zdarzeniem” (a szkoda, a szko¬da). Śmierć w młodym wieku zachowała poetę w pamięci jako anielski marmur, wyzwoliła jego legendę, fascynację jego osobą. Gdyby stało się inaczej, utraciłby taką szansę. Ów paradoks: ocale¬nie za cenę utraty uwielbienia i spektakularnego uznania, wprowadza element rozdarcia. Trudno jednoznacznie odpowiedzieć, które z rozstrzygnięć losu byłoby bardziej korzystne. Wątpliwa atrakcyjność poety mozolnie budującego swój wizerunek przez kilkadziesiąt lat, starzejącego się i na pozór przeciętnego, w konfrontacji z sukcesem, którego jednak sam nie może już zasmakować, prowadzi do wniosku, że mimo wszystko życie, choćby zwyczajne, nie budzące czyje¬goś zainteresowania, ma wartość niezaprzeczalnie większą. Gdyby poeta ocalał, „cholerne miałem szczęście” mawiałby, ceniąc sobie ten dar. Wiersz ma nieregularną budowę, sporadycznie występujące rymy wynikają z nagromadzenia podobnych form gramatycznych (tryb przypuszczający), zwykle umieszczonych na końcu zdania. Ożywienie potencjalnych, wyobrażonych sytuacji z udziałem dojrzałego Baczyń¬skiego poetka uzyskała dzięki wprowadzeniu elementów mowy nieza¬leżnej (cytaty możliwych w takich okolicznościach zwrotów). W ów biały, zwykły dzień nie zdarzyłoby się więc nic niezwykłego, dopiero z perspektywy śmierci poety można by docenić te chwile jako wyjąt-kowe – bo z jego udziałem.

Analiza "W biały dzień" Wisławy Szymborskiej

Materiały

Poezja Adama Asnyka Poezja czasów niepoetykich W pozytywizmie poezja stała się mniej popularna. Pojawiły się gatunki prozatorskie, epickie. Uważano, że są one lepiej zrozumiałe i lepiej mogą służyć agitacji haseł pozytywistycznych. Poezja Adama Asnyka - twórcy z pogranicza romantyzmu i pozytywizmu Adam Asnyk uważany jest za jednego z pierwszych twórców pol...

Walka dwóch uczuć: miłości i honoru na podstawie "Cyda" Walka dwóch uczuć: miłości i obowiązku (honoru) na podstawie \"Cyda\" Bohaterowie: Roderyk ; Diego - ojciec Roderyka ; Gomes - ojciec Chimery; Chimera - kochanka Roderyka ; Sankty - kochający Chimerę; Królewna Bohaterowie przeżywają trudne dylematy - Roderyk musi wybierać między obowiązkiem wobec ojca, honorem a uczuciem. Chimena także miota...

Profil działalności firmy Profil działalności firmy Działalność gospodarcza XYZ jest skoncentrowana na świadczeniu usług budowlanych, instalacji sanitarnych oraz centralnego ogrzewania. Spółka zatrudnia na stałe 76 osób; oprócz tego w sezonie (od kwietnia do września) ok. 25 osób na umowę zlecenie. Usługi te prowadzone są w kraju. Szczegółowa działalność spół...

Renesansowność fraszek Fraszka - (wł. Frascio) - gałązka, figlik, facecja - krótki, żartobliwy utwór, wywodzący się od starożytnego epigramatu. J. Kochanowski podejmuje szeroki krąg tematyczny: życie dworskie (\"Do gór i lasów\"), kobiety i miłość (\"Do dziewki\", \"Raki\", \"Do Hanny\"), przyroda (\"Na lipę\"), przywary ludzkie (\"O kapelanie\", \"Na nabożną\"), wyda...

Biografia Fernando Cortez Fernando Cortez 1485-1547. Konkwiskador hiszpański, zdobywca Meksyku,przybył do Nowego Swiata w 1504 r., został merem Santiago (Kuba). W 1504-wyruszył na wyprawę do Meksyku. Pozyskał tam względy córki wodza azteckiego, z której Majowie uczynili niewolnicę. Po założeniu miasta Vera Cruz ruszył przeciw stolicy Azteków, zawierając przymierza z wrog...

Słowa w reklamie - psychologia Brzmienie słów reklamowych Klasyczna reguła dotycząca podstaw wiedzy o komunikacji werbalnej zakłada, że istotne jest to, kto mówi, do kogo mówi, o czym mówi i jak mówi. Banalne odkrycie, że osoba reklamująca produkt powinna mówić przekonywująco jest tak oczywiste, że nie ma sensu go omawiać. Swoją uwagę chciałabym skupić natomiast na kilku...

Przesłanie wyłaniające się z Pana Tadeusza Mickiewicz stworzył epos w latach 1832-34 na emigracji w Paryżu. Na genezę utworu składają się czynniki polityczne - spór stronnictw postępowego i konserwatywnego, wojny Napoleona z lat 1811-12 oraz osobiste - tęsknota za ojczyzną; wspomnienia z dzieciństwa. \"Pan Tadeusz\" nawiązuje do historii Polski - od konfederacji barskiej, w której bra...

Podejście sytuacyjne - wyjaśnienie Podejście sytuacyjne. Pojęcie sytuacyjne pojawiło się w lata 60-tych, a zyskało aprobatę w latach 70-tych XX w. Za współtwórców podejścia sytuacyjnego uważa się m.in. P.L. Lawrance’a i J.W. Lorcha. Rozwinęło się na skutek braku zaufania do tworzenia uniwersalnych zasad i procedur, których nikt nie rozumiał poza ich twórcami. Główna teza...